حکایت فرشته‌ای فداکار که بیش از ۴۰ سال به انتظار همسر نشست

شاید که خیلی‌ از خانواده‌های اسیران فرقه رجوی برایشان نام «فرشته مهدیان» ملموس و مفهومی آشنا باشد و ای بسا تعداد کمی هم نتوانند ایشان را به جا بیاورند. من ایشان را برای اولین بار در سال ۱۳۹۸ که به همراه همسرم که برای دیدار تعدادی از خانواده های قربانیان رجوی در استان لرستان رفته بودیم دیدم و با ایشان آشنا گشتم.

خانم «مهدیان» همسر غلامعلی میرزایی می باشد که بیش از چهل سال به انتظار همسرش غلامعلی نشست و وفاداری خودش را به اثبات رساند. زنی که در واقع باید او را سمبل وفا و صداقت نامید.

نمی دانم در اطرافیان خودتان با همچین موردی مواجه بوده اید یا نه! تردید دارم که موردی داشته باشید زیرا این خانم خودش را در دل تاریخ ثبت کرد و به اثبات رساند که اگر انسان بخواهد و مقاومت کند قله هایی را درخواهد نوردید که اغلب از پیمودن این مسیر عاجز می باشند.

اما این وفاداری، صداقت و پایداری عاقبت به بار نشست و ثمره اش را خانم مهدیان از درخت مقاومت و استقامت خودش چید. غلامعلی میرزایی سرانجام بعد از حدود 40 سال به وطن باز گشت و به نزد خانواده خود و همسر وفادارش رفت.

از آنجائی که این موضوع یک استثناء در دل تاریخ است، تاریخی که مربوط به خانواده های قربانیان فرقه رجوی می باشد باید قدر شناخته شود.

دوستانی که از نزدیک با فرشته مهدیان دیدار داشته و آشنایی دارند می دانند که ایشان خانم بسیار باوقار و متینی می باشد و در یک دیدار اولیه می شود به متانت و شایستگی ایشان پی برد. در همان دیدار می شود متوجه شد که در عمق چشمان او یک ایمانی نهفته بود که این انگیزه را در چهل سال همواره در وی تداوم بخشیده و از امیدی که در دلش بوجود آمده بود نگهداری می نمود.

اما این تنها قسمت داستان نبود، خانم مهدیان در کنار خود تنها یادگار «میرزایی» را داشت، تنها فرزند این زوج با نام «علی» کسی بود که خانم مهدیان او را در نزد خود نگه داشته و بزرگ کرده بود و بعدا هم پسرشان را به ازدواج رسانده و عروس آقای میرزایی را به خانه آورده بود. شاید که اگر بگویند شاهکار خانم مهدیان چه بود، باید اعتراف کنیم که او خیلی شاهکار داشت و یکی دو تا نبود ولی بزرگ کردن علی، یکی از مهمترین دستاوردهای این زن شجاع بود.

تردید دارم که وقتی به غلامعلی میرزایی در کمپ اشرف واقع در عراق گفتند که پسرت آمده برای دیدنت شگفته زده نشده باشد!

اندر باب این زن قهرمان هر چه بگوییم کم گفته ام. بیشتر قصدم این بود که یادی کرده باشم از سمبل و اسوه پایداری و عشق و زندگی.
بی تردید زنان زیادی وجود دارند که رجوی به آنان به لحاظ روحی و جسمی آسیب جدی رسانده است، هر زنی در هر محکمه‌ای چنین پرونده ای را اگر ببرد قطعا پیروز میدان خواهد بود.

تبریک به آقای میرزایی به خاطر چنین خانم قهرمانی که خداوند به او عطا کرده است، تبریک به علی میرزایی به خاطر چنین مادر شیری، تبریک به کل خانواده میرزایی که دارای چنین قهرمانی هستند و تبریک مضاعف به خود خانم مهدیان که همواره یاد ایشان ما را و مرا سرزنده و روحیه می بخشد.
امیدوارم که سایر مادران و زنانی که در انتظار فرزندان و یا همسران خودشان هستند به زودی چشمشان به دیدار عزیزشان روشن گردد.
از: شهلا رضایی