اخیراً نامه ای منتسب به هادی ثانی خانی، جداشده از فرقه رجوی در آلبانی، خطاب به دبیرکل ملل متحد در سایت های سازمان مجاهدین خلق انتشار یافت. محتوای این نامه که علیه تمامی جداشدگان و حامیان آنان تنظیم شده هیچ حرفی به غیر از جعلیات تکراری فرقه رجوی که طی این سالیان سایت هایش را پر کرده است نداشته و کوچک ترین مطلب جدیدی در آن یافت نمی شود.
دکتر اولسی یازچی تاریخ دان و استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر در آلبانی در نامه ای به دبیرکل ملل متحد با عنوان: “پاسخی به نامه ای که مهدی ابریشمچی از طرف هادی ثانی خانی به دبیرکل ملل متحد آنتونیو گوترش ارسال کرد” پرده از روی یک دسیسه بزرگ برداشت.
اطلاعیه ای از جانب به اصطلاح کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت (ویترین غربی پسند سازمان مجاهدین خلق) به تاریخ 29 بهمن 99 با استناد به نامه کذایی صادر گردید که تکرار مکرر توهم توطئه پراکنی فرقه رجوی بود. مطالبی هم به زبان های انگلیسی و فرانسه و ایتالیایی و غیره در این خصوص در سایت های فرقه رجوی درج شده است. نامه و اطلاعیه مذکور البته کم ترین اهمیتی ندارند، اما مسأله فعلاً خود هادی است که چه بر سرش آمده است.
از منابع داخل فرقه رجوی کسب اطلاع شده است که وی احتمالاً به زور و با دسیسه در آلبانی دزدیده شده و اکنون به احتمال قریب به یقین در یکی از خانه های امن سازمان مجاهدین خلق در پاریس بدون حق ارتباط یا تلفن یا خروج نگهداری می شود و عملاً زندانی است.
خانواده هادی ثانی خانی در تهران بیش از سه هفته است که هیچ خبری از وی ندارند. آنان تا چهار سال پیش که وی در داخل مناسبات فرقه رجوی بود هیچ گونه اطلاعی از وضعیت او نداشتند. زمانی که از فرقه رجوی در آلبانی جدا شد مرتب با خانواده اش در تهران در ارتباط بود و تأکید داشت که در داخل سازمان حق ارتباط با دنیای خارج به خصوص خانواده را نداشته است.
هادی ثانی خانی در مطلبی به تاریخ 18 تیر 99 در سایت نجات یافتگان در آلبانی نوشته بود: “از فرقه ی مجاهدین خلق جدا شدم تا بتوانم بعد از 20 سال خانواده ام را ببینم. ما از حق دیدار با خانواده هایمان کوتاه نمی آییم.” او به صراحت تأکید کرد که در داخل فرقه رجوی حق ارتباط با خارج را نداشته و به همین دلیل فرار کرده است.
او در مصاحبه ای با جرجی تاناسی در آلبانی در اوایل آبان سال جاری در پاسخ به اتهامات فرقه رجوی علیه خودش که تروریست مزدور ایران است گفته بود که: “من چه مزدور تروریستی هستم که 14 ساعت در روز به عنوان پیشخدمت کار می کنم”. هادی ثانی خانی بعد از سالیان اقامت در آلبانی اجازه کار نداشت و از جایی هم پولی دریافت نمی کرد.
عدم تماس هادی با خانواده اش در حال حاضر آنان را به شدت نگران کرده است. تلفن هادی هم طی این مدت پاسخگو نبوده است. در آخرین تماسی که هادی حدود سه هفته پیش با خانواده اش داشت، وی به شدت ناراحت بوده و درخواست کمک کرده اما توضیح بیشتری نداده است.
الآن معلوم نیست او کجاست. آیا اسیر فرقه رجوی است؟ آیا در آلبانی است یا از آلبانی خارج شده است؟ در فرانسه یا در یونان است؟ چگونه از آلبانی به خارج قاچاق شده است؟ سازمان مجاهدین خلق و مهدی ابریشم چی مسئول کمیسیون کذایی چه برنامه ای برای او ریخته اند و او را کجا برده اند که مجدداً بعد از چند سال امکان ارتباط با خانواده اش را ندارد؟ در حال حاضر آیا کسی از وضعیت و سلامت هادی مطلع هست تا خانواده اش را از نگرانی خارج سازد؟
به یاد داریم در خصوص یکی از جداشدگان به نام جمشید تفرشی در پاریس در سال های گذشته عیناً همین کار را کردند و حتی از قول او کتاب چاپ نمودند. او توانست فرار کند و دست به افشاگری بزند که نوشته هایش موجود است که چگونه سازمان مجاهدین خلق و مهدی ابریشمچی و ابوالقاسم رضایی علیه او دسیسه کردند.
تا جایی که اطلاع داریم جداشدگان در آلبانی و وکلا و دوستان آلبانیایی آنان در تلاش هستند تا رد و نشانی از وی به دست آورده و خبر سلامتی او را به خانواده اش برسانند.