معروف است که عروسی رقصیدن نمیدانست وبجای اعتراف به حقیقت ،این ناتوانی خود را به حساب کجی زمین می گذاشت!
رجوی هم که برای یک تجمع اعتراضی له له میزند ، کم شدن تجمعات مردم را به حساب کرونا گذاشته و مدعی است که انتشار هرچه وسیع تر وسریع تر کرونا خواست حکومت ایران است تا بدینوسیله کنترل تحرکات اعتراضی مردم را دردست داشته باشد.
این متوهم خود شیفته درپیام دیروز خود به موارد دیگری هم اشاره کرده که با هم میخوانیم ومختصر ملاحظاتی هم درموردش می آوریم:
” مسعودرجوی در پیام 21فروردین 1400خود : حکومت ایران بدنبال تلفات حداکثری درکرونا برای زمین گیر کردن مردم وسدبستن دربرابرقیام همزمان با مانورهای بچه ترسان وپوشالی اتمی در روز فناوری برای امتیاز گرفتن ازآمریکاست. او دراوج باج خواهی اتمی روی “نه جنگ ” با آمریکا درسیاست آمریکا حساب بازکرده است … “.
مگر کرونا کمتر از ناآرامی ها به حکومت ضربه میزند تا حکومت بخواهد با انتشار وسیع تر اولی جلوی خسارت های احتمالی دومی را بگیرد مسعود خان؟
وقتی مردمی که بخاطر اجرای یک مراسم سنتی که بدون انجامش هیچ ضرر وزیانی نمیبینند ، خود را درمعرض آلودگی های کرونا قرار میدهند، چگونه ازترس کرونا دست ازکارهای ضروری- اینجا قیام؟!- برمیدارند؟
مردم به خوبی دریافته اند که با ایجاد ناآرامی و آشوب در میهن که تنها نفعش به آشوب گران و آشوب پسندان و خائنینی چون شما می رسد ، راه به جایی نمی برند و باید تغییرات و اصلاحات را از طریق دیگر دنبال کنند و اعتراضاتشان را به طریق مدنی تری نشان دهند.
هیچگونه باج خواهی اتمی درکار نیست وهمه دیدند که ایران به مختصر امتیازات هسته ای که ماحصل برجام بود ، قناعت کرد. باجی در کار نیست و ایران به دنبال احقاق مسلم حقوق ملتش می باشد و بس. ملتی که با سیاست های مداخله جویانه ی امریکا سالهاست در معرض تروریسم اقتصادی قرار گرفته اند.
ایران اتخاذ سیاست ” نه جنگ ” توسط آمریکا را نتیجه ی توانمندی های خود وحمایت متحدانش میداند و نتیجه ی آغاز افول امپراطوری آمریکا هم که دراین میان مزید برعلت گشته است.
در قبول سلانه سلانه ی مذاکرات توسط آمریکا آنطور که شاید وباید ، صداقت کافی وجود ندارد و سران این سلطه گر تا آخرین نفس خواهند کوشید که زمینه هایی برای به تسلیم واداشتن ما باقی بگذارد ودرصورت عدم موفقیت دراین فتنه گری ، ارتباطات نصف ونیمه که بازهم توام با دسیسه چینی های فطری آمریکا خواهد بود ، با ما خواهند داشت.
با این وصف کسانی میتوانند این ایراد را براین یادداشت کوتاه من واردکنند که بااین وجود ، ما نباید امیدی برای آینده داشته ومدام در عالم برزخی ای که برای ما درست کرده اند ، دست وپا بزنیم.
اما تجربه ی دیگر ملل نشان میدهد که ما با تکیه برپتانسیل های عظیم خود وبهره گرفتن ازتضادهای موجود و کمک گرفتن ازکشورهایی که منافع ملی شان را درهمکاری با ما میبینند، به صورت دشوار هم که شده ازاین حالت برزخی خارج شویم.
همت بزرگ ما که چاره ای جز توسل بدان نداریم ، این مشکل را برطرف خواهد کرد و رجوی کماکان در خواب های پنبه دانه اش باقی خواهد ماند!
نوید