کلمه ی وقاحت همه می دانیم چی هست وچه معنایی دارد ولی باور کنید در فرقه وقاحت آنقد ر زیاده که بالاتر از این کلمه می باشد که حتی کلمه وقاحت هم تبرئه پیدا می کند. اماکجا من به این وقاحت پی بردم؟!!
آنجایی که بحث خانواده شد ونشست می گذاشتند ومخ آدمها رو پر می کردند سر خانواده که سنگ بزنند وفحش بدهند.
در یک نشست صحبت از خانواده شد ویکی گفت اخه هرچه باشه اینهاخانواده ماهستند پدر یا مادر یا خواهر یا برادر من هستند می آیند. در جا مسئول نشست (عسکر) گفت:وقتی دشمن توهستند مگه میشه گفت خانواده هستند. نه اینها دشمن هستند نباید عاطفی به این مسئله نگاه کنیم ؛خانواده ضد مبارزه وفتنه هست. اینجا بود که وقاحت این فرقه وخیلی از مسائل دیگر که من با چشم دیدم وبا گوش شنیدم برایم معلوم شد.
مثلا نفر تا وقتی هست همه اسمهایی که رجوی گذاشته برای دلخوشی نفرات وبقول خودمون هندوانه زیر بغل گذاشتن نفرات را به او می گویند.ولی وقتی که نفر می گوید میخواهم بروم دیگر تمام اسمها برعکس می شوندوبریده ورژیمی واطلاعاتی وغیره نصیب اون نفر می شود.
یا نفر پدرش فوت می کند وبه نفر نمی گویند که پدرت فوت کرده است. اماوقتی خانواده ی اون میامد عراق واز آنها میپرسید که فرزندما اینجاست ؟ می گفتند نه؛ چنین اسمی نداریم وخانواده ناامید برمی گشت. بعد مدتی که نفر می فهمد وبه مسئولین میگوید که چرا بمن نگفتید؟! آنها با تمام وقاحت وریلکسی می گویند. انتقاد به نفری است که این را بتوزده می باشد. خیلی از جوابها رو با وقاحت جواب می دهند وانگار نه انگار دارند دروغ یا سر پوش قضیه می کنند .
وموارد دیگر…
حتی نگاه کنید قبل حمله عراقیها به اونها زنه به فرماندهی عراقی میگه شما اومدید خونه ی ما وبدون اجازه وارد شدید شما باید معذرت خواهی کنید. وقاحت را نگاه کنید. عراقیها می گفتند آخر زمین وخاک وکشور عراق است وشما بخاطر مزدوری برای صدام بود که جا به شما داد که استفاده ی خودشو از شما بکند .علاوه براین حالا شما صاحب این زمینهای کشاورزان ستمدیده شدید. که حتی یکی از عراقیها گفت این ارثی که صدام برای عراق گذاشت ورفت.
میخواهم بگویم باورکنید که هیچ کس وهیچ انسانی به وقاحت اینها نمی رسد.
حتی در نشستها که دروغی رو می شود وگفته می شود با بحث ایدئولوژیکی سرهم می کنند که یکشون مسعود رهبرعقیدتی وقاحت مجاهدین است. خیلی از نامه هایی که خانواده ها برای فرزندان می فرستند فرقه فتوشاپ می کردند وبرخلاف وضد نفر درست می کردند وتحویل می دادندونفررا تبدیل به دشمن خانواده می کردند وخیلی هم افتخار می کردند که درمقابل خانواده بخاطر رهبر عقیدتیشون مبارزه می کنند.
باور کنید که اسم وقاحت یک حدی دارد ولی اینها به وقاحت گفتند برو کنار!!! یا به عراقیها که براشون کار می کردند یعنی حقوق ثابتی گذاشته بودند ولی اینقدر این راننده ی بدبخت را می دواندند که به گریه میفتاد ومی گفت اشتباه کردم برای شما کار کردم واینها بهش می گفتند ما اشتباه کردیم به تو کار دادیم ونفر حقوق بگیر ما شدی در حالیکه این راننده اینقد زحمت می کشید وبراشون کار می کرد که حد نداشت ومن در همین قسمت اجتماعی بودم ومترجم عربی بودم وراننده ها همه چی رو به من می گفتند و یکی به من گفت: اینها سلاحی دارند که با همین آدمها رو ساکت می کنند .آن هم وقاحت .خیلی وقیح هستند من تا بحال مثل اینها ندیدم .
این حرفای یک راننده ی عراقی بود که براشون کار میکرد، اسمش امین بود وخیلی به من نزدیک بود وحرفای دلش را میزد وبهم می گفت خواهشا چیزی به اینهانگو وگرنه پول منو نمی دهند .عین همین کاری که اینجا دارند الان می کنند؛ جاسوسی وآدم فروشی؛ می گویند پشت سر دوستاتون موضعگیری کنید و بد و بیراه بگید و از سازمان دفاع کنید تا پول بدهیم.
اینها باور کنید آبروی هرچه آدم وقیح را خریدند.!!!
مالک بیت مشعل، تیرانا،