انتخابات به سبک فرقه مجاهدین خلق

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران روز جمعه 28 خرداد 1400 برگزار خواهد شد. روز شنبه 25 اردیبهشت ماه مهلت ثبت نام بعد از 5 روز به پایان رسید که درجریان آن 304 داوطلب ثبت نام کردند.

انتخابات ریاست جمهوری در شرایطی برگزار می گردد که بدلیل اعمال شدیدترین تحریم های بی سابقه نفتی، بانکی، غذایی و دارویی بیشترین فشارها در طی چند دهه اخیر بر مردم وارد شد و گرانی و بیکاری و ابتلا به ویرس کرونا و مرگ های ناشی از آن مردم را دچار سخت ترین شرایط نموده و فضا را برآنها تنگ کرده است. ولی مردم ایران برغم تمامی اینها ثابت کردند که در سر بزنگاه برای تعیین حق سرنوشت خود از صحنه خارج نخواهند شد و اجازه نخواهند داد که دشمنان استقلال و تمامیت ارضی ایران به اهداف شوم خود برسند.

اگر چه ممکن است آنها از عملکرد مسئولین بخصوص در زمینه حل مشکلات معیشتی ناراضی باشند ولی بخوبی می دانند کلید حل این مشکلات و مسیر برون رفت از آن فقط با مشارکت فعال آنها در تعیین حق سرنوشت امکان پذیر می باشد و در این مسیر به هیچ وجه نباید خسته و نا امید شد.

در همین راستا فرقه تروریستی مجاهدین خلق که در عمل بر خلاف تمامی شعارهایش سر سوزنی به دمکراسی و حق انتخاب آزاد اعتقاد ندارد و تماما ساختار تشکیلاتی و انتصابی دارد، دولت ایران را به تقلب در انتخابات متهم کرده و از مردم می خواهد انتخابات ریاست جمهوری را تحریم کنند. در ساختار تشکیلاتی مجاهدین خلق انتخاب یک سرتیم بوسیله فرماندهان صورت می گیرد و اعضای شورای رهبری و مرکزی آنها نیز با نظر مستقیم مسعود و مریم انتخاب میشوند و اعضا دراین انتخاب ها هیچ دخالتی ندارند. کافی است مروری بر انتخاب مریم رجوی بعنوان مسئول اول و بعد از آن ریاست جمهوری داشته باشیم تا بهتر بتوانیم به میزان اعتقاد این فرقه به دمکراسی و رای اعضا آگاهی پیدا کنیم.

درجریان انتصاب مریم به مسئول اولی و سپس ریاست جمهوری، تا لحظه ای که در نشست عمومی مسعود رجوی طی بیانیه ای آن را به حاضرین ابلاغ کرد هیچ یک از اعضا به جز فرماندهان و مسئولین رده بالا از آن اطلاعی نداشتند! نحوه معرفی هم بصورت ابلاغ و حکم دستوری بود واعضا می بایست در آن فضایی که رجوی ایجاد کرده بود با بالا بردن دست موافقت خود را اعلام می کردند!

در آن جو و فشار سنگین حاکم بر جلسه کسی حق مخالفت نداشت چون بلافاصله مورد حمله و هجوم اوباش رجوی قرار می گرفت و انگ ضد مریمی می خورد. نکته جالب دیگر اینکه در هر دو مورد هیچ کاندیدای دیگری در نظر گرفته نشده بود.

فرقه رجوی که مشارکت کاندیداهای ریاست جمهوری در ایران را که در همین دور اخیر به بیش از 300 مورد رسیده و در نهایت احتمالا 5 تا 6 نفر از آنها توسط شورای نگهبان تایید میشوند را بازی تبلیغاتی برای گرم کردن تنور انتخابات اعلام می کند! براستی چرا به این سوال پاسخ نمی دهد که به چه دلیل در انتخابات خودش اعلام مشارکت فقط به مریم خلاصه میشود و مناسباتش ظرفیت اعلام چند کاندید دیگر را حتی روی کاغذ و بمنظور بازار گرمی هم ندارد؟

مریم قجر که به تقلب در انتخابات و اجبار کردن مردم برای حضور پای صندوق های رای در پیام ها و مصاحبه هایش مکررا اشاره و تاکید دارد چرا اجازه نمی دهد اعضایش در جریان انتخابات داخل تشکیلات آرای خود را بصورت مخفی و آزادانه به صندوق بریزند و فقط به بالا بردن دست آن هم در جلسه عمومی اکتفا می کند؟ کسانی می توانند به شکل ونحوه انتخابات شخص، جریان و یا دولتی انتقاد کنند که خودشان به اصل شرکت علنی و مشارکت فعال و گسترده اعضا و کاندیدای دیگر اعتقاد داشته باشد.

آنچه در طی حضور سالیان در این فرقه مخوف تجربه کرده ام این است که رهبران این فرقه به هیچ یک از شعارهایشان عمل نمی کنند و صرفا برای دیگران نسخه می پیچند. از سران فرقه رجوی وشخص مریم قجر باید پرسید آیا شما که انتخابات در ایران را سراپا تقلب و ضد معیارهای دمکراسی می دانید خودتان به همان معیارها که به آن در ظاهر باور دارید عمل می کنید؟ کاری که شورای نگهبان در مرحله بعد از ثبت نام می کند و شما به آن انتقاد می کنید را درهمان مرحله قبل از ثبت نام خودتان انجام می دهید و اصولا اجازه نمی دهید کسی ثبت نام و یا اعلام حضور کند؟ اگر شیوه های بکار برده شده از طرف شما را برای انتخابات در فردای بر فرض ایران ملاک بگیریم باید گفت وای اگر از پس امروز بود فردایی!

داریوش قنواتی