در تشکیلات فرقه ای سازمان تروریستی رجوی به دستور شخص ملعون رجوی نشست های انتقادی کم جمعیت روزانه، هفتگی و نشست های جمعی انتقادی بنا بر وضعیت و شرایط مناسبات، برگزار میگردید و با بیان اینکه انتقاد و نشست های انتقادی سازنده است افراد را به پذیرش حضور در نشست ها متقاعد می کردند. پس از اقناع و تبلیغ های دروغین قربانیان وارد نشست و در نهایت تحت پروسه شکنجه های روحی – روانی موسوم به نشست دیگ قرار میگرفتند .
در این روند مسئولین فرقه ابتدای جلسه یک فرد که از قبل با وی هماهنگ کرده بودند به عنوان سوژه نشست و انتقاد انتخاب می شد و پس از سرکوب فریادگونه کوتاه مدت دیگر قربانیان به خصوص معترضین به فضای اختناق و بسته تشکیلات، به نوبت سوژه و با فریادهای شکنجه آور تحت فشار قرار میگرفتند. دیگر افراد نیز که هاج و واج در حالت آچمز قرار گرفته بودند تحت تاثیر فضای حاکم مطیع و مجبور رعایت ضوابط موجود میشدند.
در چنین جلساتی که خود شاهد آن بوده و بارها به دلیل اعتراض و تقاضای خروج از تشکیلات فرقه، سوژه شده بودم موارد ضرب و شتم هم صورت میگرفت، جالب اینکه اگر سوژه در برابر حجمه فریادها سکوت مینمود وی را با اتهامات واهی مانند بی رگ و مظلوم نمایی آزار و اگر فرد واکنش هایی با زبان بدن یا همان غیرکلامی انجام میداد وی را با فحاشی و جملاتی همچون وقیح ، پوست کلفت و بی ناموس تحقیر و سرکوب میکردند و هرگز به سوژه اجازه صحبت که نداده هیچ، اگر کلامی نیز از زبان او خارج میشد با فریادهای مسئول نشست و دار و دسته اش مواجه و محکوم به تقابل با جمع میگردید. در نتیجه هر واکنش و کلام اضافه ضرب و شتم ها ادامه پیدا میکرد .
به یاد دارم در آن ایام بعد از یکی از نشست های سرکوب و اهانت آمیز به فرد یا همان سوژه نسبت به اینکه از واژه “بی ناموس” استفاده میشود معترض شدم که مسئول مستقیم وقت تشکیلاتی ام عنوان نمود منظور ازعنوان بی ناموس به سوژه نشست ، بی ناموسی ایدئولوژیکی بوده و هرگز منظور در دستگاه جنسیتی نبوده! این مسئول که خود نیز از قربانیان سیستم مغزشویی فرقه بود طبق روال همیشگی و الگو برداری از شیوه های مغزشویی رجوی و بازی با کلمات قصد توجیه و دفاع از نشست های دیگ را داشت. اما در واقعیت هر آنچه در این نشست ها مشهود بود فقط و فقط سرکوب و تحقیر نیروها با هدف ترساندن، مطیع بودن افراد و در نهایت تسلط کامل بر شخصیت قربانیان انجام میگردید. به عبارتی نشست های موسوم به دیگ که درون تشکیلات فرقه گرایانه رجوی هم اکنون نیز بر روی افراد نگون بخت اجرا میشود نوعی برده داری مدرن با شکنجه و صدمات شدید روحی و جسمی جبران ناپذیر بوده که در نوع خود نوین ترین جنایت علیه بشریت بوده . به راستی کسی خبر دار نشد که بر سر جداشده ها از فرقه و اسیران کنونی فرقه چه گذشت و میگذرد !
بیژن
رجوی ملعون یک جسد متعفن روی میز سرانش است .