چیزی که نگارنده را بیشتر به فکر و تامل وا داشته این است که در پایان این نشست سه روزه مریم و هم کیشان آمریکایی و اروپایی اش به دستاوردهای مهم آن اشاره شده است که عبارتند از:
1- صلابت و استحکام تشکیلاتی
در تشریح صلابت و استحکام تشکیلاتی چنین آورده است :
“چنین اجلاسی با نظم و ترتیب خیرهکننده آن لازم است کار یک دولت مدرن با امکانات فراوان باشد. این مهم از قواره یک اپوزیسیون در تبعید فراتر است.”
اما من میگویم کیست که نداند همه این خرج و مخارج را عربستان تقبل کرده، کما اینکه سابق بر این هم همین گونه بوده مگر آنموقعی که با صدام دست در دست هم گذاشته بودید تا به جنگ هم میهنان خود بروید چه کسی آنهمه تسلیحات سنگین را در اختیار شما قرار داد؟ مگر همین سازمان مجاهدین خلق نبود که در زمان ارباب عراقی اش صدام سهمیه ای از فروش نفت داشت و بقول معروف اسنادش که موجود است. حالا به خود می بالید که نظم و ترتیب خیره کننده جلسه کار یک دولت مدرن است !
2- پایگاه گسترده اجتماعی با ریشههای عمیق در داخل ایران
دومین دستاوردی که به آن اشاره شده وجود پایگاه گسترده اجتماعی با ریشههای عمیق در داخل ایران است و چنین آورده است که “در یک جامعه اختناق زده کسی علناً نمیتواند نام مجاهدین را ببرد؛ مگر تبعات آن را به جان بخرد؛ وانگهی هواداران و پشتیبانان این مقاومت در روز روشن و در خیابانهای ایران نمیآیند خود را جار بزنند؟!.”
جداً اگر اینگونه است پس این کانون های شورشی لشکر اجنه هستند که بچشم نمی آیند اما حضور فعال دارند ؟
یا شما از کجا دانستید که این اعتراضات بحق صنفی که در گوشه و کنار میهن برگزار می شود همگی مجاهد هستند و از کانون های شورشی؟
بهتر است سر خود را از برف بیرون کنید از توهمات خود ساخته خارج شده و برای یکبار واقعیت را آنگونه که هست بپذیرید.
3- اعتبار و شناختهشدگی بینالمللی
و در آخرین دستاورد این سیرک بین المللی از اعتبار و شناختهشدگی بینالمللی یاد شده و دلیل آنرا دیپلماسی انقلابی دانسته و دلخوش از حضور و سخنرانی کهنه سیاستمداران بازنشسته .
اما ذهن من به جای دیگری میرود. آنجا که تا همین چند سال پیش سازمان مجاهدین خلق چیزی جز یک سازمان و گروه تروریستی بیش نبود و در لیست سیاه اروپا و آمریکا قرار داشت و صد البته با لابی گری همین دیپلماسی قوی مقاومت و پرداخت رشوه های کلان توانست خود را از آن لیست خارج کند.
حضور و سخنرانی اشخاصی مثل مایک پمپئو، تد کروز سناتور جمهوریخواه، ،کوین مک کارتی، رهبر اقلیت جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا، سناتور «باب منندز» رئیس دموکرات کمیته روابط خارجی سنا، جولیانی و جان بولتن و چندین مقام دیگر آمریکایی و اروپایی از مصادیق دیپلماسی انقلابی مریم است.
حال با توجه به برگزاری یک اجلاس سه روزه عریض و طویل آنچه که خود مریم از آن یاد میکند تنها سه دستاورد که همگی پوچ و توهمی بیش نیست ، دلیلی بر پوشالی بودن آن است و اینکه میگوییم سیرک سالانه بی دلیل نیست چرا که هر ساله تکرار مکررات است و دیگر هیچ .