پس از شکست استراتژی مجاهدین برای خروج از لیست گروههای تروریستی و سرمایه گذاری چهار ساله از سال 2002 تا سال 2006 و صرف میلیون ها دلار و استخدام صد ها وکیل عالرتبه برای یافتن راهی برای به چالش کشیدن رای اتحادیه اروپا اکنون آنان سیاست جدید و روش نوینی را در برخوردشان با اروپا اتخاذ کرده اند. این روش جدید همانا سیاست برخورد و تقابل بجای صحبت و گفتگو و در یک بیان ساده انتخاب "سیاست جنگ" بجای "گفتگو" با سیاستمداران اروپایی است. این تصمیم و تغییر مسیر پس از آن اتخاذ شد که شورای وزیران اقنصاد و دارایی اروپا لغو مسدود بودن دارایی های مجاهدین را به عنوان یک گروه تروریستی نپذیرفت.
از سوی دیگر برگزاری جلسه "هیئت روابط با ایران" در 27 فوریه 2007 تحت عنوان "مجاهدین و پیامدهای دادگاه بدوی اروپا" بوضوح رویکرد جدید و چرخش سیاست پارلمان اروپا را در رابطه با آینده مجاهدین نشان میدهد چرا که پارلمان اروپا پس از پایان یافتن دوره ریاست جمهوری خاتمی در ایران، بیشتر روی نظرگاهها و برخوردهای رادیکال که از سوی کمیته ای با نام " کمیته دوستان ایران" و با صرف هزینه سنگین از جانب مجاهدین ساخته و سپس نقش لابی آنان در این پارلمان را بر عهده گرفته بود، متمرکز گردیده واین کمیته تلاش میکرد ضمن آماده کردن امکان خروج مجاهدین از لیست گروههای تروریستی جا پای محکمی در پارلمان اروپا برای آنان پدید آورد، این همان کمیته ای است که اقدامات لازم برای حضور مریم رجوی در استراسبورگ را انجام داد. اما اکنون به نظر میرسد با برگزاری "جلسه هیئت روابط با ایران" به عنوان یکی از مهمترین کمیته های 32 گانه در پارلمان اروپا وبررسی وضیعت رای دادگاه اروپا درباره مجاهدین و حضور گسترده منتقدین این سازمان در اجلاس فوق که با سخنرانی یکی از آنان همراه بود بوضوح از چرخش و روند جدیدی از سیاست پارلمان اروپا در باره اینسازمان خبر میدهد.
به همین دلایل مجاهدین تظاهراتی را در روز پنجشنبه 8 مارس 2007 در مقابل پارلمان اروپا در بروکسل سازمان داده اند که با روح تمامی تظاهرات گذشته آنان مغایرت دارد چرا که مجاهدین بدرستی از کانال ها و مجاری ارتباطی خود گزارش این تغییر به دست شان رسیده است. جالب توجه اینکه هزینه های مالی سرسام آور تظاهرات مشابه از طریق آکسیون های مالی در شهرهای مختلف اروپا از جمله آلمان و بلژیک و هلندو… جمع آوری شده است.
از دلایل تایید این نظریه میتوان به موضع گیری های روزهای گذشته وزرای خارجه انگلستان و فرانسه به عنوان کشورهای مهم و تعیین کننده سیاست اروپا اشاره کرد که نشانگر تثبیت سیاست اروپا مبنی بر باقی ماندن مجاهدین در لیست گروههای تروریستی است. اشاره به نظرات وزرای خارجه انگلستان و فرانسه ما را از هر توضیحی بی نیاز میکند.
پارلمان بریتانیا، هجدهم ژانویه 2007
مارگارت بکت، وزیر خارجه بریتانیا گفت:
اموال این گروه (مجاهدین خلق) همچنین بر طبق قوانین داخلی بریتانیا نیز مسدود هستند. این مسدود بودن حسابها تحت تاثیر حکم دادگاه قرار نمی گیرد چرا که حکم دادگاه مربوط به پروسه اداری در اتحادیه اروپا است. همچنین میدانیم که دادگاه هیچ گاه حکم مربوط به جای گرفتن سازمان مجاهدین خلق در لیست تروریستی را مورد سوال قرار نداده است.
فیلیپ دوست بلازی" وزیرخارج هفرانسه گفت:
سازمان مجاهدین خلق همچنان در فهرست سازمان های تروریستی اتحادیه اروپاست وی افزود: مقامات فرانسوی دقیقا در چارچوب قانون عمل می آنند و هیچ نوع نرمشی در قبال سازمان مجاهدین خلق ایران ندارند
البته این سیاست در اکتبر سال 2006 رسما از جانب وزارت خارجه آمریکا اعلام و حتی نام شورای ملی مقاومت در کنار دیگر نام های مورد استفاده مجاهدین قرار گرفت حال آنکه در اروپا هنوز "شورای مقاومت مجاهدین" به لحاظ قانونی منعی برای فعالیت سیاسی ندارد و اتفاقا از همین مجرای باقیمانده مجاهدین سواستفاده های کلانی کرده، ولی تغییری در شرایط سیاسی و محدودیت های موجود نمیتوانند بدهند.
اکنون که شرایط سیاسی در اروپا برای مجاهدین سخت تر شده علت تمامی این مشکلات را نه دیدگاههای خودشان بلکه منتقدین و ناراضیان از سازمان را عامل این مشکلات دانسته و تلاش میکنند با جوسازی و شانتاژ آنان را مسبب این بدبختی ها بدانند و از طریق سربازان گمنام رجوی با دادن اطلاعیه و شب نامه آن هم در اروپا گره ای از این مشکلات باز کنند. لازم است اشاره کنم سیاست جوسازی و شانتاژ راه به جایی نخواهد برد و تنها راه تغییر سیاست های جهانی در مورد مجاهدین تغییر در دیدگاهها و نفی روش های خشونت طلبانه و تروریستی است. جهان هیچ مسئولیتی در برابر رهبران فرقه مجاهدین ندارد که با بردن جوانان ایرانی به عراق و قربانی کردن آنان در پای خشن ترین دیکتاتوری معاصر در جهان عرب با بیش از 800 گور دسته جمعی، آرزوهای مردم ایران را زنده بگورکرد.
نتیجه گیری:
دیوار سخت واقعیت سیاسی قطور تر از آن است که بتوان یا جوسازی و شانتاژ و خودسوزی و فریب از آن عبور کرد.
میلاد آریایی
هشتم مارس 2007