تثبيت سياست اروپا در باره تروریسم وماندگاری مجاهدین درليست گروههای تروریستی
میلاد آریایی، کانون آوا، هشتم مارس 2007
پس از شکست استراتژی مجاهدین برای خروج از ليست گروههای تروریستی و سرمایه گذاری چهار ساله از سال 2002 تا سال 2006 و صرف ميليون ها دلار و استخدام صد ها وکيل عالرتبه برای یافتن راهی برای به چالش کشيدن رای اتحادیه اروپا اکنون آنان سياست جدید و روش نوینی را در برخوردشان با اروپا اتخاذ کرده اند. این روش جدید همانا سياست برخورد و تقابل بجای صحبت و گفتگو و در یک بيان ساده انتخاب سياست جنگ بجای گفتگو با سياستمداران اروپایی است. این تصميم و تغيير مسير پس از آن اتخاذ شد که شورای وزیران اقنصاد و دارایی اروپا لغو مسدود بودن دارایی های مجاهدین را به عنوان یک گروه تروریستی نپذیرفت.
از سوی دیگر برگزاری جلسه هيئت روابط با ایران در 27 فوریه 2007 تحت عنوان مجاهدین و پيامدهای دادگاه بدوی اروپا بوضوح رویکرد جدید و چرخش سياست پارلمان اروپا را در رابطه با آینده مجاهدین نشان ميدهد چرا که پارلمان اروپا پس از پایان یافتن دوره ریاست جمهوری خاتمی در ایران ، بيشتر روی نظرگاهها و برخوردهای رادیکال که از سوی کميته ای با نام کميته دوستان ایران و با صرف هزینه سنگين از جانب مجاهدین ساخته و سپس نقش لابی آنان در این پارلمان را بر عهده گرفته بود، متمرکز گردیده واین کميته تلاش ميکرد ضمن آماده کردن امکان خروج مجاهدین از ليست گروههای تروریستی جا پای محکمی در پارلمان اروپا برای آنان پدید آورد، این همان کميته ای است که اقدامات لازم برای حضور مریم رجوی در استراسبورگ را انجام داد. اما اکنون به نظر ميرسد با برگزاری جلسه هيئت روابط با ایران به عنوان یکی از مهمترین کميته های 32 گانه در پارلمان اروپا وبررسی وضيعت رای دادگاه اروپا درباره مجاهدین و حضور گسترده منتقدین این سازمان در اجلاس فوق که با سخنرانی یکی از آنان همراه بود بوضوح از چرخش و روند جدیدی از سياست پارلمان اروپا در باره اینسازمان خبر ميدهد.
به همين دلایل مجاهدین تظاهراتی را در روز پنجشنبه 8 مارس 2007 در مقابل پارلمان اروپا در بروکسل سازمان داده اند که با روح تمامی تظاهرات گذشته آنان مغایرت دارد چرا که مجاهدین بدرستی از کانال ها و مجاری ارتباطی خود گزارش این تغيير به دست شان رسيده است. جالب توجه اینکه هزینه های مالی سرسام آور تظاهرات مشابه از طریق آکسيون های مالی در شهرهای مختلف اروپا از جمله آلمان و بلژیک و هلندو… جمع آوری شده است.
از دلایل تایيد این نظریه ميتوان به موضع گيری های روزهای گذشته وزرای خارجه انگلستان و فرانسه به عنوان کشورهای مهم و تعيين کننده سياست اروپا اشاره کرد که نشانگر تثبيت سياست اروپا مبنی بر باقی ماندن مجاهدین در ليست گروههای تروریستی است. اشاره به نظرات وزرای خارجه انگلستان و فرانسه ما را از هر توضيحی بی نياز ميکند.
پارلمان بریتانيا، هجدهم ژانویه 2007
مارگارت بکت، وزیر خارجه بریتانيا گفت :
اموال این گروه (مجاهدین خلق) همچنين بر طبق قوانين داخلی بریتانيا نيز مسدود هستند. این مسدود بودن حسابها تحت تاثير حکم دادگاه قرار نمی گيرد چرا که حکم دادگاه مربوط به پروسه اداری در اتحادیه اروپا است. همچنين ميدانيم که دادگاه هيچ گاه حکم مربوط به جای گرفتن سازمان مجاهدین خلق در ليست تروریستی را مورد سوال قرار نداده است.
فيليپ دوست بلازي وزیرخارج هفرانسه گفت:
سازمان مجاهدین خلق همچنان در فهرست سازمان هاي تروریستي اتحادیه اروپاست وي افزود: مقامات فرانسوي دقيقا در چارچوب قانون عمل مي آنند و هيچ نوع نرمشي در قبال سازمان مجاهدین خلق ایران ندارند
البته این سياست در اکتبر سال 2006 رسما از جانب وزارت خارجه آمریکا اعلام و حتی نام شورای ملی مقاومت در کنار دیگر نام های مورد استفاده مجاهدین قرار گرفت حال آنکه در اروپا هنوز شورای مقاومت مجاهدین به لحاظ قانونی منعی برای فعاليت سياسی ندارد و اتفاقا از همين مجرای باقيمانده مجاهدین سواستفاده های کلانی کرده ، ولی تغييری در شرایط سياسی و محدودیت های موجود نميتوانند بدهند.
اکنون که شرایط سياسی در اروپا برای مجاهدین سخت تر شده علت تمامی این مشکلات را نه دیدگاههای خودشان بلکه منتقدین و ناراضيان از سازمان را عامل این مشکلات دانسته و تلاش ميکنند با جوسازی و شانتاژ آنان را مسبب این بدبختی ها بدانند و از طریق سربازان گمنام رجوی با دادن اطلاعيه و شب نامه آن هم در اروپا گره ای از این مشکلات باز کنند. لازم است اشاره کنم سياست جوسازی و شانتاژ راه به جایی نخواهد برد و تنها راه تغيير سياست های جهانی در مورد مجاهدین تغيير در دیدگاهها و نفی روش های خشونت طلبانه و تروریستی است. جهان هيچ مسئوليتی در برابر رهبران فرقه مجاهدین ندارد که با بردن جوانان ایرانی به عراق و قربانی کردن آنان در پای خشن ترین دیکتاتوری معاصر در جهان عرب با بيش از 800 گور دسته جمعی، آرزوهای مردم ایران را زنده بگورکرد.
نتيجه گيری :
دیوار سخت واقعيت سياسی قطور تر از آن است که بتوان یا جوسازی و شانتاژ و خودسوزی و فریب از آن عبور کرد.
ميلاد آریایی
هشتم مارس 2007