ابتدا از اعدام ها و ترورهای خودتان انتقاد کنید

مریم رجوی که خود رطب فراوان خورده از بس که بی آبرو و پررو هست، منع رطب میکند و بدون اینکه به روی خود بیآورد که مستقیم و غیر مستقیم در ترور 17 هزار نفر از مردم ایران شرکت داشته، هزاران نفر را مجبور به ترک زندگی مشترک با همسرانشان نموده، بچه های آنها را آواره ی اردوگاه های کشورهای بیگانه نموده تا از عواطف خانوادگی محروم مانده و دسترسی به تعلیم و تربیت نرمال و انسانی نداشته باشند ، صدها نفر از دختران و زنان تشکیلات خود را به اتاق خواب های مسعود رجوی فرستاده، اعضای سازمان استحاله یافته ی مجاهدین را شستشوی مغزی داده و حق تماس با دنیای خارج و مخصوصا با خانواده ها را از آنان سلب نموده و …، طی صدور اعلامیه ی بلند بالایی درخواست لغو مجازات اعدام شده است!

قسمت هایی از این اعلامیه ی سراسر نیرنگ را با هم خوانده و گفتگوی کوتاهی با این خانم پر شقاوت و جاه طلب که زندانبان اصلی بچه های اسیر ما در فرقه ی رجوی است انجام میدهیم :

مریم رجوی میگوید : “روز جهانی علیه مجازات اعدام امسال به زنان اختصاص داده شده است و این بیش از هر حکومتی محکومیت و منفوریت رژیم زن‌ستیز آخوندی را برجسته می‌کند که بالاترین اعدام‌کننده زنان در جهان معاصر است.”

خانم مینو فتحعلی ها و ده ها زن در تشکیلات شما بدان خاطر اعدام و سر به نیست شدند که حاضر به قبول لکه ی ننگی که مسعود رجوی به کمک شما بر دامن آنها میچسباند ، نشدند.

پس شما تا زمانی که این مسائل را با مردم درمیان نگذاشته و از اینکه این بدنامی ها را بر علیه فرزندان آنها مورد نکوهش قرار نداده و عاملین و آمرین این جنایت ها را معرفی نکرده و در اختیار یک دادگاه صالحه قرار نداده اید ، حق ورود به این مسائل را ندارید!
بخاطر داشته باشید که نسبت به جمعیت خود ، شما رکورد دار آزار جنسی و قتل زنان میباشید.

و نیز:
” این افتخار مردم ایران است که از دامان‌شان جنبشی هم‌چون مجاهدین بپاخاسته که با فداکاری بسیار پرچم سرنگونی نظام اعدام و قتل‌عام را برافراشته است. ”

ما بعنوان بخشی از مردم ایران که با اسیر شدن فرزندان مان به دست وطن فروشانی که خود را مجاهد خلق میدانند ، غرق در عذاب وجدانیم.
باین خاطر که چرا نتوانستیم مانع فریب خوردن بچه های خود توسط شما دجالان باشیم.
بقیه ی مردم هم دلیلی برای افتخار کردن به اینگونه مجاهدین ندارند.

و همینطور:
” از دبیرکل ملل متحد، کمیسر عالی و شورای حقوق‌بشر و گزارشگران ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر می‌خواهیم که برای بازدید از زندان‌های رژیم و ملاقات با زندانیان سیاسی اقدام کنند.”

وقتی که احدی از اعضای تشکیلات شما اجازه ی خروج از قلعه ی مانز را ندارند ، آیا وضعی بهتر از یک زندانی دارند؟
در اینجا زندانیان از حقوقی مانند ملاقات، برقرای تماس تلفنی با اعضای خانواده ها وحتی ارباب جراید خارج از کشور و مرخصی رفتن را دارند و بنابراین سوراخ سنبه های مقرهای شما که چنین حقوقی را از اسرای خود که مجاهدشان میخوانید سلب کرده است، احتیاج بیشتری به این بازدیدها ندارد؟

زمانی که شما این حقوق ابتدائی را به فرزندانمان باز گردانده و گذاشتید که ما خانواده ها هم در معیت این بازرسان بین المللی درکمپ مانز آلبانی حضور یافته و فرزندان مان را با وکلای انسان دوست و پاک دستی مواجه ساخته و ازپزشکان حاذق بخواهیم که تست های روانشناسی و آزمایش های مختلف جسمی از آنها بگیرند ، درآن صورت ما هیچ اعتراضی به این خواسته های شما نخواهیم داشت.

بازهم :
” در مقابل سبعیت آخوندها، راه و رسم ما شقفت و انسانیت است .”
ما شفقت و انسانیت شما را در جریان درخواست ملاقات ها دریافت کرده و باین نتیجه رسیده ایم که رفتار گشتاپو وار با خانواده ها دارید و آیا میخواهید بگویید که از این وحشی گری ها دست کشیده اید؟
اگر جوابتان مثبت است ، بگذارید که امتحان کنیم!

جمعی از خانواده های دردمند تبریزی