بخشعلی علیزاده صحبت های خود را با موضوع مصاحبه با آمریکایی ها در عراق و آلبانی آغاز کرد و در این خصوص نکات جالبی را مطرح کرد. در این زمینه گفت : در اثناء مصاحبه هایی که دولت امریکا به صورت موردی با اعضا در کمپ لیبرتی انجام می داد، نماینده کمیساریا سوال واحدی را در مقابل فرد مصاحبه شونده قرار می داد که روند سوالات بعدی را مشخص میکرد.
سوال این بود:” آیا می خواهی از سازمان جدا شوی؟” اگر پاسخ مثبت بود میپرسید:”دوست داری به کدام کشور بروی؟” یکی از گزینه ها کشور امریکا بود. اگر شخص مصاحبه شونده کشور امریکا را انتخاب می کرد از او می خواستند تا قراردادی را امضا کند به نام قرارداد ” پارول”. اگر فرد این قرارداد را امضا می کرد، درخواست او توسط دولت امریکا بررسی می شد و نتیجه اعلام می شد. این قرارداد شامل 16 بند از بایدها و نبایدها بود شامل این که فرد پس از انتقال به امریکا با مجاهدین در ارتباط نباشد، با دولت ایران در ارتباط نباشد و … . این گزینه البته تا قبل از روی کار آمدن ترامپ مطرح بود. در این ماجرا حدود 51 تن از افراد جوان به امریکا منتقل شدند.
بخشعلی علیزاده از جمله کسانی بوده است که درخواست انتقال به امریکا را داده بود اما این قرارداد را امضا نکرده بود. او می گوید: ” در آلبانی از طرف کمیساریا با من تماس گرفتند و گفتند در خصوص درخواست انتقالت به امریکا برای مصاحبه به دفتر کمیساریا بیا. در این مصاحبه بیش از سوالات شخصی ، سئوالات حول مسعود رجوی بود….
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
در ادامه بخشعلی علیزاده نحوه ی وصل شدنش به خانواده در ایران و دریافت کمک و مسیر خروج از آلبانی تا ورود به آلمان را به تفصیل بیان کرد.
او همچنین نکاتی در رابطه با شرایط آلمان، دریافت پناهندگی سیاسی، شرایط زندگی، تصمیم به بازگشت به میهن، دشواری ها و کمک هایی که در این مسیر وجود داشت، پس دادن پناهندگی و بازگشت به میهن، وضعیت بعد از بازگشت به میهن، شرایط اداری و شرایط اقتصادی کشور، تشکیل خانواده و پدرشدن مطالب و نکات جالبی را بیان کرد.
بخشعلی علیزاده این قسمت از خاطرات خود را با یادی از وضعیت آنهایی که هنوز در چنبره رجوی گرفتارند و با امید به آزادی آنها به پایان برد.