قاچاق انسان در شکل‌ها و گستره‌های مختلفی به افراد بالغ و کودک، هم در کشورهای فقیر و هم در ممالک ثروتمند دنیا ضربه می‌زند. این پدیده که نام دیگرش «برده داری مدرن» است، بنابر داده‌های موجود در منابع اطلاعاتی دنیا، حدود 3/40 میلیون نفر از مردم در سراسر دنیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و از طریق آن قاچاقچیان انسان سالانه دست کم 150 میلیارد دلار کسب درآمد میکنند. حال، در نظر بگیرید که در گستره چند هزار نفره اعضای تشکیلات مجاهدین خلق، که صدها تن از افراد به صورت قاچاقی از طرق مختلف برای پیوستن به این تشکیلات جذب یا جلب شدند، چه حجم بزرگی از پول به جیب قاچاقچیان ریخته شده است.
از سوی دیگر، این همکاری طولانی و گسترده با قاچاقچیان در طول دست کم سه دهه از خود مجاهدین خلق قاچاقچیان حرفه‌ای و کارکشته‌ای ساخته است. چنان که امروزه بیش از گذشته، عوامل مجاهدین خلق به این حرفه ناشریف مشغول هستند و بنابر اخبار منتشر شده در نشریه های آلبانیایی در سال 2021 چند تن از اعضای مجاهدین خلق به جرم قاچاق انسان، مواد مخدر و پولشویی توسط پلیس آلبانی دستگیر شدند.
در زیر نگاهی اجمالی به ابعاد قاچاق انسان در تشکیلات مجاهدین خلق از سالهای آغازین خروج از ایران تا امروز می اندازیم.
قاچاق اعضا و هواداران از ایران به اروپا و عراق
در سالهای اولیه خروج مجاهدین خلق از ایران و پناه گرفتن آن ها نزد صدام حسین، دشمن در حال جنگ با ایران، بسیاری از اعضا و هواداران تشکیلات از طریق مرزهای ترکیه، کردستان یا پاکستان اقدام به خروج از ایران کردند. در آن زمان تشکیلات هنوز در کار قاچاق انسان حرفه‌ای نبود و برای تردد اعضا مبالغ هنگفتی به قاچاقچیان انسان در کشورهای همسایه و همچنین کشورهای اروپایی پرداخت می‌کرد تا افراد را از مسیرهای گوناگون به عراق برساند. در عراق قاچاقچی‌ها و ماموران مرزی درباره عضوگیری‌های مجاهدین خلق کاملا توجیه بودند و معمولا بدون دردسر افراد راهی کمپ اشرف می‌شدند چرا که حق حساب‌ها پیش‌تر توسط تشکیلات پرداخت شده بود. خانواده ترابی، خانواده حسین نژاد تنها دو نمونه از صدها نمونه‌ای هستند که خانوادگی یا انفرادی به صورت قاچاقی از طریق کشورهای مختلف به عراق رفتند.
قاچاق کودکان مجاهد از عراق به اروپا و آمریکا
تقریبا 20 درصد از انسان‌هایی که توسط قاچاقچی‌ها در سراسر دنیا جابجا می‌شوند، کودک هستند. در مقیاس جمعیت تقریبا پنج هزار نفره مجاهدین خلق در سال 1369، انتقال قاچاقی هشتصد کودک از عراق به اروپا و آمریکا و کانادا، سطح قاچاق کودک در تشکیلات مجاهدین خلق را از نورم جهانی نیز بالاتر می‌برد. انتقال غیرقانونی این کودکان – از نوزاد تا 13 ساله – در گروه های مختلف توسط عوامل مجاهدین از طریق خاک اردن به اروپای غربی، اسکاندیناوی و آمریکای شمالی، با نام و مدارک هویتی جعلی، بدون پدر و مادر، به واقع کاری است کارستان که از عهده کمتر کارتل سازمان یافته قاچاق انسانی در دنیا بر می‌آید. بازی کردن با قوانین کشورهای غربی برای اسکان این کودکان و دریافت حقوق شهروندی و دولتی آنها و واریز آن به حسابهای سازمان، نیازمند رشوه دادن‌های بسیار و دور زدن بی حد و حصر ساز و کارهای قانونی در این کشورهای قانون مدار است. مرحوم نادره افشاری و میترا یوسفی دو تن از جدا شده‌ها سال ها پیش، فهرست مفصلی از کودکان مجاهدین خلق که از عراق به کشورهای غربی منتقل شدند ارائه دادند و امروز چندین تن از این کودکان زبان به سخن گشوده‌اند.
قاچاق کودک سربازان از غرب به عراق
مرحله بعد در سالهای آخر دهه 70 رخ داد، که کودکان به سنین نوجوانی رسیده بودند و دستور کار سازمان برگرداندن آنها به عراق و آموزش نظامی و استخدام آنها در ارتش به اصطلاح آزادی‌بخش بود. پایگاه‌های تشکیلات در اروپا و آمریکا وظیفه عضوگیری برای ارتش آزادی‌بخش را به عهده گرفتند، کودکان را به بهانه دیدار با پدر و مادر وادار به امضای فرم عضویت در ارتش رجوی کردند و نوجوانان 13 تا 18 ساله را به سمت عراق گسیل کردند. بسیاری از این کودکان علیرغم میل باطنی تا سالها درتشکیلات نگه داشته شدند و هم اکنون نیز تعدادی از آن ها در دهه سی و چهل زندگی خود، در پشت دیوارهای کمپ اشرف سه در آلبانی گرفتار هستند. تعدادی از کودک سربازانی که از مجاهدین خلق جدا شدند، ماجرای انتقال خود توسط عوامل سازمان با تعویض چندین کشور تا رسیدن به عراق را شرح دادند. امین گل مریمی، امیر وفا یغمایی، محمد رضا ترابی و بسیاری دیگر از کودک سربازان سابق اخیرا از تجربه دردناک زندگی در فرقه رجوی گفته‌اند و مواردی را درباره شیوه انتقال‌شان از آمریکای شمالی و اروپا به عنوان سرباز زیر سن قانونی برای عضویت در نیروی نظامی مجاهدین خلق، تشریح کرده‌اند.
قاچاق جوانان جویای کار از ترکیه و دوبی به عراق
فرایند عضوگیری از میان افراد کاملا ناآشنا با تشکیلات مجاهدین خلق در کشورهای همسایه ایران در دهه 70 و 80 برای فرقه رجوی نیازمند طی کردن مرحله‌ای پر از فریب و نیرنگ بود. جوانان ایرانی جویای کار و مهاجرت به اروپا در ترکیه و امارات طعمه‌های پرشماری برای عوامل مجاهدین خلق بودند. ده ها تن از اعضایی که در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 به کمپ اشرف در عراق برده شدند، از میان همین جوانان ایرانی بودند که با وعده ویزای اروپا و شغل و زندگی بهتر به عراق برده شدند و برای سالها –برخی تا همین امروز- در تشکیلات رجوی گرفتار شدند. تا کنون شمار بسیاری از جدا شده‌ها از تشکیلات رجوی از این دسته از نیروها بوده‌اند. اخیر‌ترین نمونه‌های آن مهدی سلیمانی و محمد رضا صدیق هستند که به تازگی اعلام جدایی کرده‌اند و نحوه عضوگیری خود را چنین شرح دادند که فردی به نام علی آنکارایی در ترکیه آن ها را فریب داد و توسط قاچاقچیان انسان به عراق فرستاد.
قاچاق افراد ربوده شده در مرزهای ایران
در مواردی شهروندان ایران در حال انجام کار، تفریح یا امورات دیگر زندگی در نقاط مرزی ایران چون کردستان و ایلام یا آب‌های خلیج فارس به دام قاچاقچیان انسان افتادند و به مجاهدین خلق فروخته شدند یا خود عوامل مجاهدین این افراد را ربودند و به قرارگاه اشرف بردند. برای نمونه محمد تورنگ، اهل قشم از دریانوردانی بود که در دریا دچار طوفان شد و زیر آتش بار مجاهدین قرار گرفت و به اسارت آنها در آمد. او نهایتا در آلبانی از فرقه رجوی جدا شد و در سال 98 به ایران و آغوش خانواده بازگشت.
قاچاق اعضا در آلبانی و اروپا
امروز پس از چهار دهه کار غیرقانونی مداوم، عوامل مجاهدین خلق به حرفه‌ای‌ترین و کارکشته‌ترین قاچاقچیان انسان بدل شده‌اند و کماکان در خاک اروپا به این شغل ناشریف خود ادامه می‌دهند. برای مثال، ماجرای هادی ثانی خانی یکی از جدا شدگان از فرقه رجوی در آلبانی احتمال قاچاق او به کشورهای دیگر یا کمپ مجاهدین در اوور سوردواز فرانسه را تقویت می‌کند. او پس از جدایی از مجاهدین اقدام به افشاگری درباره ساختار فرقه‌ای تشکیلات کرد اما چندی نگذشت که سازمان با انتشار نامه‌ای منتسب به او، او را مزدور سابق وزارت اطلاعات ایران معرفی کرد و از آن پس از سرنوشت ثانی خانی اطلاعی در دست نیست و خانواده‌اش در ایران از محل فعلی زندگی او بی خبر هستند.
به علاوه، ماجرایی که آشکارا دست داشتن مجاهدین در قاچاق انسان در آلبانی را روشن کرد انتشار خبر دستگیری دو تن از عوامل مجاهدین خلق در حال قاچاق انسان، مواد مخدر و پول، بود که پس از مدت کوتاهی با فشار لابی‌های مجاهدین در آلبانی از روی وبسایت‌های خبری برداشته شد.
اما اشتغال مجاهدین به این شغل موضوعی نیست که قابل چشم پوشی یا پنهان کردن باشد. چنانچه اخیرا اخباری مبنی بر عضوگیری مجاهدین از میان پناهجویان ایرانی در آلبانی منتشر شده است. عوامل مجاهدین خلق برای تشخیص هویت ایرانیان در جمع پناهجویانی که گذرشان به کشور آلبانی می‌افتد با پلیس البانی همکاری میکنند! بنظر میرسد که داستان‌های قدیمی فریب و عضوگیری در ترکیه و امارات در حال تکرار شدن است. تهدیدی تازه که در کمین پناهجویان ایرانی در اروپا است.
باتوجه به ریزش شدید نیروهای مجاهدین خلق پس از انتقال این گروه به آلبانی، به ویژه جدا شدن نیروهای جوان و سالم‌تر، عضو گیری از میان پناهجویان ایرانی در اروپا –که اکثرا جوان هستند– به ویژه در کشورهای حوزه بالکان کاملا قابل انتظار است. این بار برادران مجاهد قاچاقچی انسان مجبور هستند نیروهای جوان را با وعده‌های کذب اقامت دائم و اشتغال در اروپا، به کمپ اشرف سه ببرند و جایگزین نیروهای پیر، بیمار و فرسوده‌ای کنند که ناگزیر در تشکیلات مانده‌اند و هر روز با مرگی ناخواسته یا خود خواسته از شمار آنها کاسته می‌شوند.
مزدا پارسی