در حالیکه تحولات ایران و جهان بسیار زیاد است اما برخی مسائل و موضوعات مشمول فراموشی نمی شوند، یعنی نباید اجازه بدهیم که این اتفاق بیفتد. یکی از آن موارد دادگاهی است که یک سال قبل در چنین ایامی بر اساس شکایت تعدادی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق علیه مسعود رجوی و سران این سازمان در شعبه 55 بین الملل مجتمع قضایی شهید بهشتی تهران در روزهای 17 و 18 اسفند 1399 برگزار گردید.
در این محاکمه ضمن محکوم شناخته شدن مسعود رجوی و تعدادی از سران سازمان مجاهدین خلق، برای شاکیان جبران خسارت تعیین گردید. همچنین ترجمه رسمی حکم قطعی صادره همراه با مدارک مربوط به دادگاه کیفری بین المللی در لاهه توسط چند تن از جداشدگان از سازمان مجاهدین خلق در اروپا ارجاع داده شد تا در صورت امکان پای قضات جهانی را هم جهت قضاوت بین المللی به میان بکشند. این مدارک در دبیرخانه دیوان کیفری بین المللی بررسی اولیه و ثبت گردید.
بعد از صدور حکم قطعی در این دادگاه بر تعداد شاکیان در میان اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق افزوده شد و افراد بیشتری از جداشده ها به میدان آمده و شکایات خود را ثبت کردند. در جریان دادگاه برگزار شده تعدادی از جداشدگان و خانواده ها چه به عنوان شاکی و چه به عنوان مطلع حضور بهم رساندند و شهادت دادند که چه جنایاتی توسط مسعود رجوی و سران فرقه اش در خاک عراق علیه اعضا بوقوع پیوسته است.
برگزاری این دادگاه آنچنان ضربۀ مهلکی بر پیکر فرتوت مسعود رجوی فرود آورد که بعد از سالها سکوت و غیبت، بعد از اولین روز دادگاه به صحنه آمد و طی یک فایل صوتی اقدام به موضعگیری کرد و به شکل سخیفانه ای شاکیان و شاهدان و هر آن کسی که در خصوص این دادگاه تلاش کرده بود را به اقدام تروریستی و حذف تهدید نمود. این گونه به صحنه آمدن مسعود رجوی بعد از تقریبا بیست سال سکوت بسیار شگفت انگیز بود و خیلی ها را متعجب کرد. همگان متوجه شدند که ضربه ای مهلک و جدی به بنیان سازمان مجاهدین خلق و مسعود رجوی وارد شده و به صحنه آمدن رجوی مُهر تائیدی بر اهمیت این دادگاه بود. رجوی سابقاً مدعی شده بود که حاضر است در هر دادگاهی حضور بهم رساند. او مدعی بود هر جایی که یک قطره قانون باشد او و گروه تروریستی اش پیروز خواهد شد. اما ناگهان همچون شکست خورده ها به صحنه آمده و تاثیرات “جام زهری” که توسط جداشدگان به حلقوم وی ریخته شده بود را برملا کرد.
این کارزار حقوقی در داخل و خارج از ایران همچنان ادامه دارد و قطعا پیروزی متعلق به کسانی است که اولیه ترین حقوق انسانی آنان توسط مسعود رجوی و تروریست های تحت امر او پایمال شده است .
بخشعلی علیزاده
لعنت به سازمان و مسعود و مریم قجر که فقط با دروغ و فریب از خون و جون و عمر آدم ها ارتزاق کردند و میکنند و‌فقط به دنبال قدرت و ثروت و شهوت خودشون هستن
بزرگترین ضربه به سازمان همین دادگاه و شکایت بین المللی و تظلم خواهی و گرفتن غرامت است تا بفهمند که هیچ چیز بی تاوان نیست و چه ضربه سنگین و منهدم کننده ای است که منابع مالیشون رو بایت جنایت هاشون ازشون گرفت و‌در حق انسان های که مورد ظلم قرار گرفتن پرداخت بشه تا جلوی چشم خودشون ببین که تمام کسانی که سالیان ازشون ارتزاق کردن و جون و خون و عمرشون رو‌به فنا دادن چطور به زندگی عادی و لذت های دنیا برگشتن
ممنون از تمام زحمات شما
در روزهای 17 و 18 اسفند 1399 خانواده های چشم انتظار اعضای در بند فرقه رجوی، اعضای جداشده از فرقه رجوی و خانواده قربانیان توسط فرقه رجوی در شعبه 55 بین الملل مجتمع قضایی شهید بهشتی تهران حماسه آفریدند و حق طلبی شان به گوش جهانیان رسید.