یکی از متناقض‌ترین مسائل درباره تشکیلات مجاهدین خلق موضوع حجاب اجباری زنان عضو این تشکیلات است. بر اساس قوانین این سازمان، پوشش رسمی زنان مجاهد بر اساس آموزه ای به اصلاح اسلامی مبتنی بر پوشاندن موی سر است. در خاطرات زنان جدا شده به کرات آمده است که عدم رعایت حجاب کامل در فرقه رجوی منجر به تذکر، بازخواست و تنبیه زنان می‌شود. همین حجاب نیز محدودیت‌های خود را دارد کمااینکه درباره لباس محدودیت های بیشماری درباره رنگ و مدل لباس زن مجاهد وجود دارد. تنها در یک نقطه در فرقه رجوی، همه محدودیت ها از بین می‌رود و آن هم در جلسات رقص رهایی در حضور مسعود رجوی است.
زهرا میر باقری عضو سابق شورای رهبری مجاهدین خلق که سابقه 23 سال حضور در این فرقه را دارد، درباره نوع حجاب مجاهدین خلق می‌نویسد:
“در فرقه مریم رجوی به زنانی که وارد تشکیلات می شدند خیلی بی پرده میگفتند: روسری فرم رسمی (یعنی اجباری) این تشکیلات است. لذا در تشکیلات مخرب رجوی، روسری یک فرم سازمانی و ارتشی بود و بنابراین همه زنان ملزم به اجرای آن بودند. در تشکیلات رجوی، زنان به هیچ عنوان حق ندارند بدون روسری باشند، حتی اگر روسری‌ها کمی عقب بود و کمی از موهای خانمی دیده می شد، ابتدا تذکر می‌دادند و در ادامه به وی تهمت و مارک‌های ناجور و زشت می‌زدند و آبروی آن زن را می‌بردند. و مستمر میگفتند مانند خواهر مریم باید باشید و روسری خود را محکم ببندید تا یک مو از روسری شما به بیرون درز نکند چون سید! (مسعود رجوی) خوشش نمی آید… در مناسبات این فرقه که کاملاً تحت کنترل مریم رجوی است، حجاب فقط در روسری خلاصه می‌شود، زنان حق ندارند از انواع دیگر پوشش مثل شال یا کلاه و… استفاده کنند و جز روسری “سبز، قرمز، خاکی” بقیه ممنوع بود و حتی روسری‌های قرمز و خاکی نیز تنها در محل های خاص مجاز بود و اگر کسی می خواست خارج از مراسم تبلیغی مجاهدین خلق روسری قرمز یا خاکی بپوشد، توبیخ می شد. زنان حتی حق انتخاب رنگ لباس و حتی جنس پارچه لباس خود را ندارند!… حجاب اجباری حتی در مکانهایی که فقط زنان حضور داشتند نیز حاکم بود. وقتی مسئولین فرقه در این رابطه با شگفتی و تناقضات زنان روبرو می‌شدند که: “چرا زنان در یک نشست کاملاً زنانه و یا در سالن غذاخوری خودشان که هیچ مردی در آن تردد نمی‌کند باید روسری سر کنند و حجاب اجباری داشته باشند؟” مسئولین فرقه با استناد به صحبت‌ها و فرامین مریم رجوی میگفتند: “روسری فرم رسمی سازمان مجاهدین و ارتش آزادیبخش است و زنان ملزم به پوشیدن روسری حتی در مکانهایی که مردان حضور ندارند هستند.”
در هنگامه مراسم عجیب و غریب رقص رهایی زنان مجاهد –که افرادی برگزیده از شورای رهبری هستند—نه تنها مجبور به حفظ حجاب نیستند بلکه ملزم به کشف حجاب هستند. به این معنا که همان پوشش رسمی و قانونی سازمان در جلسه رقص رهایی عنوان لباس شرک و جاهلیت به خود می‌گیرد و عریان شدن و به رقص خرامیدن مقابل مسعود رجوی معنای رهایی و رستگاری می‌گیرد.
بتول سلطانی به عنوان اولین زن جدا شده از مجاهدین خلق که پرده از این مراسم برداشت چنین توضیح می‌دهد:
«گفتند که وسط را خالی کنید. وقتی وسط خالی شد، با اشاره شهرزاد صدر یک آهنگ تند از بیژن مرتضوی که هنوز طنین آن در ذهنم است، پخش شد و در برابر چشمان حیرانم متوجه شدم که زنان ارشد شورای رهبری به وسط ملافه‌ها که خالی بودند، آمده و درحال درآوردن لباس هایشان هستند….مسعود رجوی گفت : بله لباس های شرک و جاهلیت را درآورید و این حوض شماست که بایستی درآن شیرجه بزنید و اینجا یگانه شوید تا دیگر در تمام صحنه‌های رزم و کار و مسئولیت مثل کوه استوار باشید!»
سرپیچی از شرکت در مناسک رقص رهایی بازخواست مسئولان بالاتر و در راس آن ها مریم رجوی را به همراه داشت. سلطانی در ادامه می‌نویسد: «همینطور نفرات رو به زیاد شدن بودند و مریم به همه می‌گفت: لباس شرک و ریا را بکنید و به مسعود نزدیک شوید و یگانه شوید! و همینطور متوجه شدم که مریم و چند نفر دیگر از جمله «گیتی گیوه چی» و «فائزه محبت کار» و دیگران به دقت بقیه را زیر نظر دارند. تعدادی از اعضای ارشد مشغول صحبت و متقاعد کردن نفراتی هستند که از در آوردن لباس ابا دارند و یکی دو نفر را هم از جلسه خارج کردند.»
ایرج مصداقی، عضو سابق مجاهدین خلق که شواهد و اسناد بسیاری برای تایید وقوع سواستفاده های جنسی مسعود رجوی از زنان فرقه در دست دارد، درباره رفتار عجیب یک فرمانده زن در جلسه رقص رهایی می‌گوید: «یکی از زنان شورای رهبری که نمی‌خواهم در اینجا نام او را ببرم یک سوت دستش هست که با صدای آن زن ها موظف هستند به نوبت بیایند و بدن عریان خود را در مقابل مسعود رجوی تکان بدهند.»
مصداقی از ساز و کار فرقه‌ای مجاهدین می‌گوید که در آن زنان قربانی یکدیگر می‌شوند، فشار جمعی موجب سرکوب زنان می‌شود به طوری که آنها نسبت به هم بشدت بی رحم می‌شوند چرا که رجوی با توجیه‌های ایدئولوژیک و مذهبی لحظه به لحظه آنها در حالتی از توهم و خلسه فرو می‌برد. به گفته مصداقی اگر زنی حاضر به شرکت در جلسات یا عریان شدن و رقصیدن نشود «اتهامات عجیب و نسبت‌های زشتی به او وارد می‌کنند و به زشت‌ترین شکل ممکن به او برچسب می‌زنند».
در کنار نقش متقاعد کننده و سرکوب گر مریم رجوی و دیگر فرماندهان زن در داستان سو استفاده‌های جنسی مسعود رجوی، نقش شخص مسعود رجوی برای کشف حجاب اجباری از زنان جالب توجه است. او با دادن رنگ و بوی مذهبی به داستان و سواستفاده از روایت حدیث کسا و پنج تن آل عبا، زنان شرکت کننده را به بستر خود می‌کشاند. یا پیش از شروع رابطه جنسی دو رکعت نماز یا آیاتی از قرآن می‌خواند.
به این ترتیب در ساز و کاری که فرقه مخرب رجوی ایجاد می‌کند همزمان حجاب اجباری و بی‌حجابی اجباری ترویج می‌شود. در حالی که اکثریت قریب به اتفاق اعضا از دومی خبر ندارند. مردان تشکیلات که کاملا از جریانهای پشت پرده مقر سیمرغ بی خبر هستند و از زنان تشکیلات نیز تنها کسانی از جلسات رقص رهایی و همبستری با رجوی با خبرند که به درجه‌ای از «رهایی» رسیده‌اند که به مقر سیمرغ راه می‌یابند. حجاب اجباری در تشکیلات آشکارا تبلیغ می‌شود اما کشف حجاب اجباری به عنوان رازی مگو میان رجوی و قربانیانش می‌ماند.
مزدا پارسی
عاقبت همدستی برای ریختن خون بیگناهان و آه و ناله بیش از ۱۷هزار انسان بیگناه و تمسخر گرفتن دین ،چیز بهتری در نمی آید.بعد از مرگ هم جهنم خداوند متعال منتظر شما خائنان است ، چه قبول داشته باشید و چه نداشته باشید.