در قسمت دوم گفتیم که سازمان مجاهدین خلق با انواع ترفندهای رذیلانه فرامین خودسوزی صادر می کرد و اعضاء و هواداران را برای اعمال فشار و شانتاژ به سمت خودسوزی در خیابانها سوق می داد و اما ادامه :
سازمان ضدجاسوسی فرانسه D.S.T این پرونده را که بالغ بر هزاران صفحه می شد با جدیت ادامه می دهد، عملیات 17 ژوئن 2003، برگ زرینی از مبارزه دولت فرانسه با تروریسم بود.گر چه تمامی نفرات دستگیر شده همه با وثیقه ها و مدارک سنگین موقتاً آزاد شدند اما همگی با محدودیت های تردد وخروج مواجه شدند که برای عده ای همچنان برقرار می باشد. به خوبی هم واقف هستند که اگر دست از پا خطا کنند اینبار برخورد قضایی سنگین تری را تجربه خواهند کرد. باید اشاره کرد که مریم رجوی دیگر نمی تواند در فرانسه سکونت کند و آلبانی نشین شده است. از جمله نفرات جداشده از سازمان که مستندات فراوانی در این پرونده ارائه کردند، می توان به آقایان: مسعود خدابنده، ادهم طیبی، محمدحسین مشعوفی، کریم حقی، محمد حسین سبحانی، علیرضا میرعسگری و آن سینگلتون اشاره کرد که بهای سنگینی را تا کنون پرداخت کرده و می کنند.
دولت ژاک شیراک با این حمله به مراکز تروریستی رجوی ها نشان داد که هرگز به این گروه باج نخواهد داد و آنها نمی توانند در خاک فرانسه به اعمال تروریستی خود ادامه بدهند.
بهنام سیدالمحدثین و ابوالقاسم رضایی که از مدافعین شیطان بودند، یکبار علیرغم اینکه ادعا می کردند بعد از آزادی مشروط مریم رجوی همه چیز تمام شده است، چهار سال بعد در یک مصاحبه اعلام کردند که چرا پول های ما را پس نمی دهند و این پرونده 4 سال است که ادامه پیدا کرده و محدودیت ها ادامه پیدا کرده است؟! این همان دم خروسی است که از حرف های این دو مزدور بیرون زد و واضح تر شد که پرونده پول شویی ها و تروریسم مریم رجوی همچنان در محاکم قضایی فرانسه باز است. هنوز شستشوی مغزی، شکنجه، زندان و مرگ های مشکوک در درون این فرقه در اورسورواز و تمامی خانه های تیمی و به شکل وسیع تر در آلبانی ادامه دارد.
دستگیری مریم رجوی در فرانسه و شدت عمل پلیس فرانسه بطور خاص در زندان برای مریم رجوی، نشان داد که مجامع قضایی و حقوق بشری فرانسه این فرقه و رهبران فاسد آن را بخوبی می شناسند و سازمان ضدجاسوسی فرانسه این سکت را بطور مستمر رصد می کند. این سازمان تروریستی و ضدانسانی، از آنروز به بعد دیگر در فرانسه هرگز نتوانسته است دست به تجمعات گسترده بزند و این گروه در آلبانی زمین گیر شده است.
گر چه انتظار می رفت برخوردهای بسیار تندتری با این فرقه گرایان و افراط گراها بشود، اما دولت فرانسه بدلیل هوچیگری های گسترده این گروه و خودسوزی های وحشیانه که خشونت را در خیابانهای فرانسه ترویج می داد و اجتماع را خشن تر می کرد، ترجیح داد با اخراج سردمداران این فرقه از فرانسه، این گروه خشن را از خاک خود دور کند و امنیت را برای شهروندان خود ارجح بداند.
با توجه به اینکه هنوز جنایات درون تشکیلاتی و برون تشکیلاتی این فرقه و رهبران ضدمردمی آن در جهان امروز هم با انواع شیوه های شیطانی ادامه دارد، جا دارد که مدافعان حقوق بشر و سازمان های مربوطه، هیئتی را به درون حصارهای این فرقه بفرستند و از نزدیک شاهد جنایات گسترده این گروه باشند. امید است روزی فرا برسد که تمام دولت های اروپایی دفاتر و مقرهای تروریستی این گروه را در خاک خود تعطیل کنند و مجددا این گروه را در فهرست خطرناک ترین گروههای تروریستی بگنجانند. در پایان آرزوی ما این است که تمام اسیران و بردگان ذهنی و جسمی در این گروه به آغوش گرم خانواده و جامعه بازگردند و آزاد شوند.
پایان
فرید