اشاره: جداشده‌های فرقه رجوی مخزنی از اسرار و شاهدان عینی جنایت‌های رجوی هستند که با همت و اراده‌ای بزرگ توانستند زندگی جدیدی را برای خود آغاز کنند. افشاگری‌های این افراد به حدی تاثیرگذار و برای رجوی وحشتناک است که مزدوران این فرقه، شبانه روز دنبال سر به نیست کردن و تهدید این افراد هستند اما این بخت برگشته‌ها هم نمی‌دانند که دیگر دوران این گونه تبهکاری‌ها به پایان رسیده و کوچکترین رفتار غلط از آنها، موجب فرو رفتن در باتلاق مرگشان می‌شود. بدون شک یکی از این افراد نجات یافته که با پشتکار و فعالیتی مثال زدنی در راه افشای سیمای پلید رجوی فعالیت می‌کند کسی نیست جز آقای حسن حیرانی. او که هم اکنون مسئولیت اجرایی «انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی» را به عهده دارد تا کنون توانسته است نقش مهمی را در نجات و حمایت از افراد نجات یافته از این فرقه در آلبانی ایفا نماید.
تأسیس این انجمن به همت حیرانی و دوستانش در آلبانی برای خانواده های اسیران فرقه رجوی نیز بارقه امیدی بود تا مطمئن شوند عزیزانشان پس از نجات از فرقه بدون حمایت و پشتیبانی رها نخواهند شد. گفت و گوی خبرنگار سیمای فراق با حسن حیرانی پیرامون این انجمن و سخنانی شنیده نشده درباره اتفاق های جدید در آلبانی را در ادامه می خوانید:
جناب آقای حیرانی در ابتدا لطف کنید به طور مختصر بگویید کی وارد فرقه شدید و چرا اخراجتان کردند؟
بنده سال ۱۳۸۲ بعد از سرنگونی صدام به سازمان پیوستم. بعد از حوادثی که در عراق پیش آمد به آلبانی آمدیم. در آلبانی بر خلاف تعهدات بین المللی سازمان دوباره شروع به زندان سازی کرد. فرقه هنگام انتقال به آلبانی از حمایت سفارت آمریکا و سازمان های بین المللی برخوردار بود. یکی از اعضا و دوستانم چهار سال پیش از فرقه فرار کرد. ۲۴ ساعت بعد از فرار او از من خواستند که او را محکوم نمایم و مزدور و خائن خطابش کنم. فشارهای زیادی روی من وارد کردند اما من قبول نکردم تا اینکه در نهایت مرا اخراج کردند، نجات یافتیم و در نهایت رسیدیم به اینجا.
خانواده ها سوالات زیادی در خصوص نحوه فعالیت انجمن آسیلا در آلبانی دارند، لطفا در رابطه با ساختار نهادهای قانونی در آلبانی برای ما توضیح دهید و بفرمایید آسیلا هم اکنون چه جایگاهی دارد؟
در ابتدا لازم است بدانید کشور آلبانی با حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر جمعیت از لحاظ مساحت خیلی کوچک و به اندازه استان گلستان ایران است. سیستم امنیتی این کشور یادگاری از زمان دوران حکومت انور خوجه است و به هیچ وجه نمی شود کارهای غیرقانونی در آن انجام داد زیرا به شدت رصد می شود و زیر ذره بین قرار دارد. همان طور که قبلا هم اطلاع رسانی شده انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی با نام مخفف «آسیلا» به صورت کاملا قانونی در سیستم دولتی آلبانی ثبت شده در حالی که سازمان غیر قانونی مجاهدین در هیچ کشوری ثبت نشده و مورد حسابرسی قرار نمی گیرد. بدون مجوز رسمی امکان نداشت که سیستم قضایی و امنیتی آلبانی به ما اجازه فعالیت دهد و ما بتوانیم انجمن آسیلا را تأسیس کنیم. علی رغم تبلیغات منفی که سازمان مجاهدین علیه ما جدا شده ها انجام می داد ما در نهایت توانستیم مجوز این انجمن را دریافت کنیم و همین که توانستیم ثبت قانونی شویم خود یک پیام سیاسی بزرگ برای فرقه داشت. خانواده ها بدانند آسیلا فعالیت‌هایش کاملا قانونی بوده و بدون اضطراب و نگرانی به کارش ادامه می دهد.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
الان چگونه می شود از فرقه جدا شد؟ به نظرتان سخت است یا آسان؟
الان از داخل تشکیلات خبرهایی داریم که بسیار امیدوار کننده است. اخیرا اتفاق مهمی که افتاد، فرار یکی از اعضای به نام محمود دهقان بود. این اتفاق از این جهت خیلی مهم بود که بعد از مسئله فرار چهار سال پیش توسط حسن شهباز ما دیگر فرار از فرقه نداشتیم. زمان خود ما می‌گفتند که کسی نمی‌تواند از فرقه فرار کند و اگر کسی بخواهد از سازمان جدا شود خودمان او را در نوبت می گذاریم و آن هم باید یک سال و نیم طول بکشد تا اطلاعات وی بسوزد. البته در عراق قراردادهایی هم با صدام حسین داشتند که اگر کسی فرار می کرد خود نیروهای استخباراتی او را می‌گرفتند و زندانی کرده یا تحویل فرقه می دادند. جالب اینجاست هنوز فرقه اعلام نکرده که محمود دهقان فرار کرده و رفته است.
روزی که محمود دهقان بیرون آمد مشخصات وی به سازمان های بین المللی و پلیس آلبانی اعلام شد تا در مقابل توطئه های آتی فرقه در امان باشد. حال محمود دهقان آزاد است و حتی پلیس و مقامات قضایی آلبانی هم نمی‌توانند برای وی مشکل تراشی کنند. نکته مهم دیگر در ماجرای محمود دهقان این بوده که پلیس آلبانی به فرقه گفته است طبق قانون آلبانی وی تصمیم گرفته از گروه شما بیرون بیاید و دیگر میان شما نباشد و ما نمی توانیم او را تحویل شما دهیم و این موضوع پیام مهمی برای فرقه دارد. این اولین بار بود که ما متوجه شدیم که دولت اینجا آن قدر هم با فرقه همراه نیست. رویداد اخیر مظنه ای برای ما بود تا به نجات افراد بیشتری از فرقه امیدوار شویم.
انشالله با همین مکانیسم افراد بیشتری خودشان را از زندان رجوی نجات می دهند و خانواده‌های بیشتری خوشحال می شوند.
افراد نجات یافته در آلبانی چگونه امورات خود را می گذرانند؟
به غیر از دو نفر از دوستانمان که به جهت کهولت سنی قادر به کار کردن نیستند تمام اعضا شاغل بوده و درآمد شخصی دارند. بیشتر آنها تشکیل خانواده داده و زندگی بدون دغدغه ای را برای خود آغاز کردند. البته به طور صد در صد که زندگی در اینجا سختی های خودش را دارد اما در مقایسه با این که در سازمان رنگ جوراب را هم خودشان انتخاب نمی کردند به معنای واقعی در آزادی هستند. فرقه با تبلیغات منفی سعی می کرد افراد را از زندگی در بیرون بترساند و بگوید در بیرون حتما به گدایی خواهید افتاد اما جداشده ها نشان دادند که تمام این سخنان فریب و دروغ بوده است.
چرا برخی از افراد که از سازمان جدا می شوند همچنان ارتباطشان با فرقه قطع نمی شود؟
برای پاسخ به این سوال چند نکته وجود دارد. افرادی که از فرقه جدا می شوند دو دسته هستند. یک، افرادی که از قوانین و فشارهای طاقت فرسای تشکیلاتی خسته شدند و به این افراد بریده گفته می شود. فرقه با این افراد مشکل ندارد. دوم افرادی هستند که به تناقض رسیدند و با خط مشی های فرقه به اختلاف برخوردند یعنی نقطه آغاز خروج. به این افراد را طعمه لقب داده و می گفتند بریده ترکش طعمه است.
نیازمندی افرادی که از فرقه خارج می شوند موجب می شود ارتباط خود را با فرقه حفظ کنند. به این افراد می گفتند اگر می خواهی پول می دهیم ولی باید سوگند وفاداری به ما بخوری و هر چه می دهیم امضا کنی.
در این رابطه امیدواریم خانواده ها حمایت بیشتری از ما بکنند تا بتوانیم تمام این افراد را از شر این فرقه جنایتکار نجات دهیم. بسیاری از همین افراد که با ما سلام و علیک دارند، می گویند اگر شماها نبودید فرقه همین چندرغاز را هم به ما نمی دادند.
اخیرا دو تن از مقامات ورشکسته آمریکایی به آلبانی و مقر فرقه سفر داشتند شما این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟
سفر مقامات به مقر فرقه رجوی اصلا ارزش بزرگ نمایی و مطرح کردن ندارد. این موضوع در آمریکا امری متداول و مرسوم بوده و هر کس می تواند مقامات آمریکایی را برای هر مراسمی دعوت کند. یعنی شرکت هایی در این خصوص ثبت شدند که همین ارتباطات را هماهنگ می کنند، یعنی شما می توانید پمپئو را برای جشن تولد فرزندتان هم با پرداخت هزینه دعوت کنید! همین الان هم اگر به صفحه شخصی این اشخاص مراجعه کنید به خوبی نرخ حضور در مراسم ها را خواهید دید. هنگامی که ما داخل فرقه بودیم و از مناسبات دنیای بیرون خبر نداشتیم به ما می گفتند، می بینید! دنیا به خواهر مریم ارادت دارد و جهان کشته مرده اوست در حالی که بعدها فهمیدیم این دیدارها همه بازی و بیزینس است. این را هم بدانید بر اساس اخبار منابع ما دستمزد اخیر پمپئو برای حضور در فرقه ۲۰۰ هزار یورو بوده است.
در پایان لطفا بفرمایید خانواده ها چه کمکی می توانند به آسیلا داشته باشند؟
خدمتتان عرض کنم «آسیلا» درختی است که شاخه‌هایش در آلبانی و ریشه‌هایش در میان خانواده‌های چشم انتظار در ایران قرار دارد.
سرمایه اصلی ما خانواده‌ها و حمایت های آنهاست. فعالیت های آنها شوینده و برطرف کننده تبلیغات مسموم و پروپاگاندای منفی بود که سازمان مجاهدین در آلبانی انجام می داد. فرقه نمی توانست به طور علنی به مقامات آلبانی بگوید که من اجازه تماس اعضایم را با خانواده هایشان نمی دهم زیرا می دانست به نقض حقوق بشر محکوم می شود اما صداها و فیلم های همین خانواده ها بود که مقامات این کشور را بیدار کرد.
خانواده ها بدانند تک تک فیلم هایی که شما می فرستید را ما ترجمه کرده و برای تمام مقامات این کشور می فرستیم. وجدان عمومی دولتمردان آلبانی از درد شما خانواده ها آگاه شده است و فهمیدند که مسئولان فرقه به آنها دروغ می گویند. خانواده ها با ارسال پیام و نامه نگاری به فعالیت های خود ادامه دهند ما فرزندان شما نیز به دلگرمیتان روز به روز جلوتر خواهیم رفت.
ضمن تشکر از شما جناب آقای حیرانی، بسیار خوشحال شدیم که در خدمت شما بودیم. برای انجمن آسیلا آرزوی موفقیت های روزافزون داریم و امیدواریم به زودی با تلاش های شما چشم همه خانواده ها به دیدار با عزیزانشان روشن شود.
تنظیم مصاحبه از: علی جهانگیری