الان مدتهاست سایت ننگین مجاهدین اراجیف و هذیان گویی سالیان رجوی تحت عنوان “آموزش برای نسل جوان” را در دستور کار قرار داده و هر هفته بخشی از یاوه سرایی های او را انعکاس می دهد! که در واقع تبدیل به یکی از طنزهای سیاسی تلخ دوران ما شده است. ویژگى اصلى رهبران مجاهدین، داشتن شخصیت دو گانه است. دوگانگى ظاهر و باطن، گفتار و رفتار، دوگانگى در همه چیز، آنها فی الواقع مفسدان فی الارض در جامعه امروز ما هستند.
بنابراین آنچه که مد نظر رهبران مجاهدین از این آموزش هاست، جهتدهی افکار عمومی و اقناع اجتماعی با هدف توجیه جنایات و اَعمال تروریستی و وطن فروشانه این فرقه در قالب کلمات آزادی، دموکراسی و مبارزه است. مجاهدین برای تغییر نگرش مردم نسبت به عملکرد تروریستی و وطن فروشانه این فرقه از تکنیکها و روش های مختلفی از جمله: برچسبزنی، ترور شخصیت، تعمیم جذابیت فرقه، مغالطه و همسویی ظاهری با مردم استفاده می کنند.
اما مطمئنا چنین سیاستی یعنی نشخوار اراجیف سالهای گذشته رجوی ، ناشی از دست رفتن نقش جدی وی در تعیین سیاست های جاری این فرقه است. یاوه سرایی های سرهم بندی شده و بی خاصیتی هم که بعضا در قالب پیامک ارائه می شود نیز صرفا دمیدن به شیپور از سر گشاد آن است.
دیدن چنین صحنه هایی از رجوی شیاد و ظهور وی در نقش مربی آموزش در حوزه سیاست و نظامت، استراتژی و ایدئولوژی، آدمی را یاد ضرب المثل « کَل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی » می اندازد. اینکه اگر این مردک کوتوله پَست، چیزی در چنته داشت ، چرا طی سالیان گذشته هیچ به کارش نیامد. اکنون نیز از ترس انتقام مردم ایران به سوراخ موش خزیده و به زندگی مخفی روی آورده است؟
روی آوردن به چنین گزینه هایی، بر دست گرفتن کاسه چه کنم و نشانه درماندگی و افلاس این فرقه تبهکار است. تشتک رسوایی رجوی سالهاست از بام بر افتاده و کِشتی توهمات او در سواحل آلبانی به گِل نشسته است. بنابراین باید به مسعود رجوی “مرد بیمار” مجاهدین لقب داد.
حال که سیاست های آموزشی مجاهدین اینگونه پیش می رود، چه خوب است که سایت مربوطه سلسله آموزش هایی از مریم رجوی در نحوه سرنگونی و تحقق شعار «امسال سال سرنگونی» را هم در دستور کار قرار دهد و اینکه وی چگونه طی ۱۰ سال گذشته با این شعار اعضای نگون بخت مجاهدین در اردوگاه آلبانی را سرکار گذاشته است.
آیا کسی هست از وی سوال کند چه بر سر شعار «امسال سال سرنگونی» آمد؟
البته مجاهدین می توانند از سخنرانی های جان بولتون، رودی جولیانی، مایک پمپئو، مایک پنس و دیگر حامیان سیاسی آبروباخته غربی شان که در وصف موفقیت های خیالی این گروه انجام گرفته را نیز به عنوان کمک آموزشی در کنار آموزش های رهبران این فرقه به کار گیرند، تا شاید چند صباحی دیگر بر حکمرانی بی چون و چرای آنان بر اعضای نگون بخت محصور در اردوگاه آلبانی بیفزاید.
به راستی پُررویی و وقاحت رهبران متوهم مجاهدین مثال زدنی است.
نویسنده : سعید پارسا