در قسمت قبل گفتیم که رجوی نشستی برای نفرات باصطلاح انقلاب کرده سازمان و نه در کل ارتش گذاشت که بعداً این نشست تحت عنوان صلیب نام گرفت. در این نشست ترفند رجوی این بود که بدترین شق را برای اعضای سازمان به تصویر بکشد تا آنها خود را به بدترین شق آماده کنند.
آنچه که رابطه بین مجاهدین و دولت عراق را مستحکم می کرد و حضور مجاهدین در خاک عراق را تداوم می بخشید فعالیت های اطلاعاتی و عملیاتی مجاهدین به نفع صدام بود. ستاد روابط و اطلاعات مجاهدین ارتباط فعالی با افسران اطلاعاتی – امنیتی وهمچنین استخبارات ارتش عراق داشت. بنابراین تغذیه اطلاعاتی سیستم های فوق الذکر و پاسخ گویی به انبوه سوالات آنان در مورد وضعیت نظامی، سیاسی و اقتصادی ایران همیشه در دستور کار ستاد اطلاعات و روابط سازمان قرار داشت و در اولویت اول بود. تغذیه اطلاعاتی این سیستم ها در چندین رده انجام می گرفت.
انتقال بخشی از اطلاعات که به آن اطلاعات استراتژیک نیز گفته می شد، خاص ملاقات های شخص رجوی با مقامات تراز اول عراقی بود. این ملاقات ها می توانست با صدام حسین، مسئولین سیاسی و نظامی عراق مثل عزت ابراهیم (معاون اول صدام) ، مسئول مخابرات (اطلاعات) ، فرمانده استخبارات و یا فرمانده ستاد ارتش عراق و سایر مسئولین در چنین سطحی صورت بگیرد. بدین ترتیب سازمان تروریستی مجاهدین در دوران جنگ تحمیلی علاوه بر کمکهای نظامی به ارتش عراق، در زمینه اطلاعاتی نیز به دولت عراق خدمات شایان توجهی کرد که به طور کلی مهمترین آنها را می توان تحت عناوین جاسوسی برای عراق، شنود در جبهه‌ها، بازجویی از اسیران و تخلیه تلفنی طبقه‌بندی کرد.
۱ – جاسوسی به نفع عراق:
جاسوسی را می توان یکی از ابعاد مهم خدمات مجاهدین به حکومت بعثی عراق دانست. بررسیها نشان می دهد نیروهای سازمان برای جمع آوری و انتقال اطلاعات به ارتش بعثی به صورت گسترده فعالیت می کردند. این اقدامات نقش مهمی در تصمیم‌گیری و اجرای طرحهای نظامی دشمن داشته است.
براساس اطلاعات مستند،استخبارات عراق از طریق مهدی ابریشمچی، پرسشهای اطلاعاتی ارتش عراق را در مورد شناسایی محل پلها، تأسیسات آب و برق، کارخانه‌ها و مراکز اقتصادی و نظامی ایران با سازمان مطرح می کرده و ستاد اطلاعات سازمان پس از انجام دادن کار اطلاعاتی، پاسخها را تهیه کرده و در اختیار آنان می گذاشته است.
۲ – ایجاد شبکه شنود در جبهه‌ها:
نیروهای مجاهدین از ابتدای جنگ اقدام به شنود مکالمات واحدهای نظامی کشور می کردند. که در این حوزه مدارک مستند فراوانی وجود دارد. که این بخش از فعالیت های اطلاعاتی مجاهدین با عنوان «تجهیزات فنی» شناخته می شد.
این قبیل اقدامات سازمان پس از استقرار در خاک عراق و با کمکهای تجهیزاتی حکومت بعث به شدت گسترش یافت، به گونه ای که آنها یک شبکه شنود در جبهه‌های جنگ ایجاد کردند. افراد شاغل در این شبکه، به منظور کسب اطلاعات نظامی ایران، اقدام به شنود شبکه‌های بیسیمی و مخابراتی نیروهای نظامی و حتی فرودگاهها و . . . می کردند. آنها به دلیل تسلط کامل به زبان فارسی، گویشها و لهجه‌های محلی و آشنایی با فرهنگ اقوام گوناگون کشور، پیامهای ارسال شده با دستگاههای مخابراتی را رمزگشایی می کردند.
پیامهای کشف شده توسط اعضای ارشد سازمان از جمله مهدی ابریشمچی در اختیار نیروهای بعثی قرار می گرفت. با توجه به این که در مناطق جنگی معمولا اطلاعات مهم مربوط به عملیات نظامی از جمله انتقال نیرو و تجهیزات و استحکامات، زمان اجرای عملیات و… از طریق بیسیم بیان می شد، جمع آوری این اطلاعات نقش مهمی در آمادگی عراقیها برای مقابله با حمله نیروهای خودی داشت.
۳ – بازجویی از اسیران ایرانی:
شاید ضد انسانی ترین بخش از فعالیت های اطلاعاتی مجاهدین شکنجه اسیران ایرانی با هدف تخلیه اطلاعاتی آنان برای کمک به ارتش صدام در جنگ با کشورمان باشد.
اعضای مجاهدین به دلیل کسب اطلاعات اولیه از طریق شنود بیسیم ایرانیها و اشراف نسبی به اطلاعات نظامی مناطق جنگی و نیز تسلط به زبان فارسی در تخلیه اطلاعاتی اسرا بهتر از نیروهای عراقی عمل می کردند. آنها با شکنجه اسیران، اخبار و اطلاعاتشان را تا حد امکان تخلیه و به سرویس اطلاعاتی ارتش عراق منتقل می کردند.
۴ – تخلیه تلفنی:
تخلیه تلفنی یا کسب اطلاعات با استفاده از تلفن، یک روش آسان، ارزان و بی‌خطر برای جاسوسی است. این روش با استفاده از تکنیکهای گوناگون اجرا می شود. نوارهای مربوط به مذاکرات سران سازمان مجاهدین با افسران سرویسهای اطلاعاتی عراق که پس از سقوط حکومت بعثی به دست آمد، حکایت از آن دارد که حکومت عراق امکانات مخابراتی گسترده ای در اختیار سازمان گذاشته بود و آنها با استفاده از این امکانات، تماسهای تلفنی متعددی با افراد مختلف در داخل کشور می گرفتند و به جاسوسی می پرداختند.
به دستور صدام، بهترین امکانات تخلیه تلفنی در اختیار سازمان قرار گرفت؛ تخلیه تلفنی و جمع آوری اطلاعات از جبهه‌های جنگ، یکی از وظایف اصلی مقرهای سازمان در مناطق هم جوار با ایران به شمار می آمد. راه‌اندازی شبکه ارتباطی بین مقرهای سازمان در عراق، نقش موثری در انتقال سریع اطلاعات به دست آمده از طریق جاسوسی و تخلیه تلفنی به سرویس اطلاعاتی عراق داشت.
هرچند با سقوط صدام و اخراج مجاهدین از خاک عراق فعالیت های جاسوسی مجاهدین به نفع صدام هم پایان یافت اما به دلیل خصلت وطن فروشی در مجاهدین، خیانت این فرقه به مردم ایران در قالب جاسوسی به نفع کشورهای بیگانه از جمله اسرائیل ادامه یافت که ترور دانشمندان هسته ای کشورمان حاصل فعالیت های جاسوسی مجاهدین به نفع این کشور بود.
نویسنده : سردبیر