در جریان اعتراضات مردمی که توسط عوامل سیا و موساد گاها به موارد تخریبی و تروریستی انجامید، فرقه تروریستی رجوی تلاش کرد که در جریان تبلیغات پوشالی و هیستریک خود چنین وانمود کند که گویا در متن این جریانات قرار دارد تا نظر اربابان خود را جلب کند. ادعای مضحک این فرقه، تاسیس و فعالیت تشکیلات موهوم به اصطلاح انجمن های محلات در تهران، اصفهان و اهواز بود. تا چنین وانمود کند که نیروهای هوادار آنها سازماندهی این جریان را برعهده دارند!
سابقه تشکیل انجمن در فرقه رجوی به سال 58 یعنی یکسال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران برمی گردد که رهبران این فرقه با سواستفاده از خون شهدا و رنج و تلاش مردم ایران وارد عرصه سیاسی جامعه شدند و ستادهای خود موسوم به جنبش ملی مجاهدین را در مراکز استانها تاسیس کردند. در آن مقطع برای جذب نیروهای جوان در شهرها و محلات مختلف اقدام به تاسیس انجمن های موسوم به انجمن محلات، انجمن میثاق، انجمن گودنشین ها که نشریه بازوی انقلاب ارگان تبلیغاتی آن بود، کردند. این انجمن ها وظیفه داشتند که ضمن کارهای ایدئولوژیکی برای نیروهای جوان در هر محله آنها را جذب، سازماندهی و به دفاتر اصلی جنبش به اصطلاح ملی مجاهدین در تهران و دیگر استانها معرفی نمایند. در گام بعد از مغزشویی، واحدهای میلیشیا که در آن مقطع چریک نیمه وقت معرفی میشدند را تشکیل دادند.
در 30 خرداد سال 1360 و بدنبال اعلام مبارزه مسلحانه از طرف رجوی بسیاری از این جوانان نگون بخت در تیم های نظامی سازماندهی شده و دستشان به خون بسیاری از هموطنان بی گناهشان آغشته شد و خود آنها هم در جریان درگیریهای مسلحانه با نیروهای نظامی ایران کشته شدند و تعداد دیگری که توانسته بودند جان سالم بدر ببرند سالهاست که در تشکیلات این فرقه در اسارت بسر برده و از هر گونه حق آزادی تماس با خانواده هایشان و یا ورود بدنیای آزاد محروم هستند.
اکنون با گذشت نزدیک به 43 سال، سرکردگان فرقه رجوی بار دیگر به این حربه پوسیده متوسل شده اند. آنها که ید طولایی در عوام فریبی و جعل واقعیت دارند در گذشته هم با اعلام تشکیل ستاد داخله در قرارگاه بدیع در خاک عراق که فرماندهی آن با مهدی برایی (احمد واقف) مسئول ستاد اطلاعات وعملیات بود و تمامی عملیات های آن از داخل خاک عراق و حمایت میدانی استخبارات عراق طراحی و در شهرهای نواحی مرزی انجام میشد چنین وانمود و تبلیغات می کردند که گویا ستاد داخله و فرماندهی نظامی آن در داخل خاک ایران است و عملیات توسط آنها سازماندهی و اجرا میشود.
رجوی با این ترفند می خواست اقدامات نظامی از خاک عراق و آن هم در شرایطی که صدام دیکتاتور معدوم آتش بس با ایران را پذیرفته بود را لاپوشانی نماید. همزمان با اعتراضات آبان ماه سال 1398، فرقه رجوی بخاطر اینکه نشان دهد برروند این اعتراضات که در ادامه به اغتشاش کشیده شد دخالت مستقیم دارد تاسیس کانون های پوشالی و موهومی بنام کانون های شورشی را اعلام کرد و تبلیغات و جنجال زیادی حول آن برپا کرد. ولی مدتی بعد با بازگشت اوضاع به روند عادی این کانون ها به محاق رفت و دیگر خبری از آنها نشد و خود سرکردگان فرقه هم که متوجه این آش شورشان شده بودند کرکره را پایین کشیده و دیگر اسمی از کانون های شورشی در ارگان های تبلیغی خود نیاوردند.
اکنون بار دیگر از فعالیت های به اصطلاح انجمن های تهران، اهواز و اصفهان سخن می گویند تا بار دیگر اذهان نیروهای سالخورده اش را به سال 58 معطوف کند. ولی واقعیت این است کسانی که بخوبی با ادبیات عوام فریبانه این فرقه آشنا هستند و مردم ایران که خیانت ها و جنایات سرکردگان فرقه رجوی را طی سالیان تجربه کرده اند برای این خزعبلات تره هم خرد نمی کنند. تاریخچه سراسر خیانت آنها هیچگاه از حافظه تاریخی مردم ایران پاک نخواهد شد. اتفاقات اخیر ایران نشان داد که مردم ایران علیرغم هرگونه نارضایتی از شرایط نامناسب اقتصادی و معیشتی صف خود را از این جریان وابسته و ضدایرانی که تمامی هم و غم شان نه مردم ایران بلکه اربابان آمریکایی خود می باشد جدا کرده اند.
اکنون دیگر حتی اعضای تحت اسارت در زندان مانز نیز شعارها و ادعاهای دروغین رهبران فرقه را باور ندارند زیرا به عینه و با گوشت و پوست لمس می کنند فرقه ای که آنها را از بدیهی ترین حقوقشان که همانا آزادی حق انتخاب مسیر زندگی و تماس با خانواده هایشان محروم کرده اند، نمی تواند داعیه آزادی و رفاه و خوشبختی مردم ایران را داشته باشند. واقعیت این است مدتهاست که کانون های شورشی و انجمن ها در داخل مقر اشرف 3 تشکیل شده و در آینده ای نزدیک فروپاشی این فرقه را رقم خواهند زد.
اکرامی