ظرف مدت کم تر از یک ماه اطلاعیه های مختلفی از سوی مقامات عراق همراه با ارائه ی اسناد و مدارکی جدید که حاکی از خیانت فرقه ی رجوی علیه ملت عراق بوده از بالاترین سطوح تا مردم عراق مبنی بر اخراج مجاهدین از کشورشان منتشر شده است. از جمله ی این بیانیه ها ارائه ی اسناد ازجانب رئیس هیئت دادستانی دادگاه ویژه ی محاکمه ی صدام و همدستان وی و موضع نوری المالکی و معاون وزیر خارجه ی عراق و ده ها تن از شهروندان عراقی است که اظهار نمودند این گروه با عناصر القاعده در حمله به دیاله همراه هستند. همه ی این بیانیه ها و کم شدن تعداد حامیان فرقه در مجلس عراق، نشان از عزم دولت و مردم عراق برای محکوم کردن خیانت فرقه ی رجوی در این کشور و همچنین اراده ی اخراج آن ها از خاک شان را دارد. حال با وجود چنین عزمی و تشکیل دادگاه های مختلف برای بررسی اسناد خیانت فرقه آیا دادن آمار 5 میلیونی که سال گذشته از سوی فرقه اعلام شد قابل قبول است و آیا هیچ منطق و عقل سلیمی می تواند باورش کند؟ مسلماً جواب منفی است وکذب بودن ادعای فرقه را می رساند و این که آن ها برای دلخوشی و فرار از واقعیت ناخشنودی همگان از حضورشان در عراق با دادن این آمارها و بعد یادبود آن و افتتاح بنای یادبود در حضور اشرفیان احاطه شده در دایره ی سانسور و بی خبری به نوعی تلاش می کنند آن همه مواضع آشکار را تحت الشعاع قرار دهند.
بی شک دولت و ملتی که روزانه عزیزان خود را به واسطه ی سیاست های تروریستی از دست می دهند و هر لحظه انتظار خروج اشغالگران را می کشند و علیه حضورشان تظاهرات بر پا می کنند و خواهان دولتی مستقل و کشوری آرام و به دور از هر گونه تنش و ناامنی هستند و این را در پرتو عدم دخالت بیگانگان و گروه های تروریستی مثل فرقه ی رجوی و القاعده که باعث تیرگی روابط شان با کشورهای همسایه می شود،می بینند، هیچ گاه به دفاع از این عوامل بحران زا نپرداخته و نخواهند پرداخت. بنابراین فرقه ی رجوی باید سفره ی دروغ و اکاذیب خود را در جای دیگری پهن کند هر چند جایی برای سفره انداختن برایشان باقی نمانده و این تلاش ها از بی پناهی و درماندگی است!!!