خانم ها مونس و انیس، خواهران خانم معصومه اولادی که هم اکنون در قرارگاه اشرف و تحت سیطره دارودسته رجوی بسر می برد، معتقدند خواهرشان در وضعیت ذهنی و روانی ناهنجاری بسر می برد. آنان در سومین نامه خویش جهت استمداد از مراجع و نهادهای حقوق بشری و آگاه سازی و اطلاع رسانی از ستمی که بر خانواده آنان و خواهرشان معصومه می رود تقاضا کردند، نامه آنها در سایت انجمن نجات انتشار یابد شاید بدین ترتیب روزنه و دریچه رهایی خواهر بیگناهشان از مناسبات فاشیستی سازمان به اصطلاح مجاهدین فراهم گردد. سومین نامه خانواده خانم اولادی، ژرف بینی کم نظیری در درک و تحلیل رفتار و عملکرد رهبری سازمان نشان می دهد.
خواهران خانم معصومه اولادی اساسا بینش ایدئولوژیک و مناسبات درون گروهی غیر دموکراتیک و نیز شیوه های ماکیاولیستی در فریب و اغفال نوجوانان و جوانان این مرز و بوم از سوی رهبری فرقه رجوی برای وادار نمودن آنان به عملیات تروریستی و ستیزه جویانه را با تلقی شان از واقعیات و رویدادهای پیرامونی مغایر می دانند؛ که با تشکیلات و تفکرات آزادیخواهانه و دموکراتیک نیز سر سازگاری ندارد.
خواهران خانم معصومه اولادی از اینکه رهبران فرقه رجوی علیرغم اصرار خانواده بر فراهم کردن امکان یک تماس تلفنی خواهرشان با آنها، تاکنون تمایلی از خود نشان نداده و خواسته به حق، مشروع و طبیعی خانواده را به هیچ گرفتند، بشدت سرخورده و مایوس شده اند و این نوع رفتار فاشیستی را ناشی از ماهیت غیر دموکراتیک فرقه و تاسف بار می دانند.
اینکه رهبران به اصطلاح مجاهدین در مواجهه با خواسته و نیاز طبیعی یک خانواده برای ارتباط گیری با عزیزشان که در قرارگاه اشرف تحت سیطره فرقه مجاهدین قرار دارد و بی اطلاع محض از تحولات روی داده در دنیای بیرون از مناسبات فرقه، بسر می برد، بی هیچ توضیحی واکنشی از خود نشان نمی دهند، بی شک حاکی از ذهنیت و طرز تفکری ست که به دیگران حقی برای زیستن و ابراز اندیشه و برخورداری از حقوق ذاتی قائل نیست و نابخردانه سعی در به تصویر کشیدن دنیائی دارد که آزادی و امکان انتخاب برای سایرین متصور نیست.
این شکل برخورد با خانواده ها و رفتار هیستریک سردمداران فرقه رجوی، از منظرعقلانیت انتقادی و تفکر انسان مدرن نوعی خشونت آشکار و عریان است که رهبران فرقه مجاهدین با این شیوه و روش سعی دارند به شکلی باسمه ای و حماقت آمیز در ساختن تاریخ نقش ایفاء کنند در حالی که میان رفتار دموکراتیک و معقول و خشونت و ستیزه جوئی و ترور تمایزی اساسی وجود دارد و بایستی آنان بدانند کاربرد خشونت حاکی از ابراز وجود و یا داشتن قدرت نیست که نشانه ضعف، اضمحلال و میرائی ست. خشونت وقتی روشی برای بدست گیری قدرت تعریف شود آنگاه مشروعیت و فلسفه وجودی تفکر خشونت طلب و جریان سیاسی ستیزه جو با توجه به هنجارها و معیارهای تفکر دنیای مدرن مورد طرد و انکار قرار خواهد گرفت.
زیرا وقتی خشونت در هر شکلی به کار رود عرصه سیاست فاقد ماهیتی سیاسی می شود. چرا که سیاست ورزی و عرصه سیاست استوار بر فضای عمومی ست و فضای عمومی بسته به ارتباط شهروندان با یکدیگر است و شرط ارتباط، امنیت و اطمینان عاری از خشونت است. چیزی که رهبران بیمار فرقه رجوی از فهم آن عاجز و ناتوان هستند.
به امید رهایی خانم معصومه اولادی از سیطره فرقه ستیزه جوی رجوی و بازگشت ایشان به آغوش خانواده اش
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
نامه خواهران خانم معصومه اولادی:
به نام خدا
خواهر عزیز تر از جانمان معصومه مهربان سلام
سلامی به گرمی آفتاب و روشنائی روز، روزهائیکه حدود 4 سال است می گذرد و در دل تاریــکی شب فرو می رود ولی تو بهترین خواهر عزیز هنوز هم در دل تاریک کوردلان اسیری و این تاریکی را فقط با بازگشت خود به آغوش خانواده می توانی روشن نمایی که انشاء الله و با یاری خداوند متعال هر چه سریعتر این امر تحقق یابد و باز هم یک صفحه به صفحات سیاه تاریخ جنایتکاران سازمان مجاهدین اضافه گردد. معصومه جان دیروز چـــهارشنبه 27/4/1386 (تیرماه) مقاله ای که به نام شما و با سوء استفاده از عکس و نام شما در سایت ایران افشاگر به چاپ رسیده بود را خواندیم و صد در صد مطمئن هستیم که حتی روح شما از آن خبر ندارد و سران و رهبران مزدور مجاهدین فکر کرده اند که با اینگونه برنامه ها می توانند خود را از اعمال کثیف و پلیدشان تبرئه کنند. آن مقاله مال سازمان و مال رهبران بود نه مال خواهر عزیزمان معصومه. اگر واقعا این مقاله مال تو بود پس چرا نامه هائیکه را که طی این چند ماه خطاب به تو نوشته ایم و در سایت انجمن نجات منتشر است هیچ گونه اشاره ای به آن نشده است. رهبران سازمان مجاهدین که دم از موازین مسلم حقوق بشر می زنند و آزادی و آزادگی را یکی از فوق برنامه های خود در قرارگاه اشرف به شمار می آوردند پس چرا علیرغم تاکید خانواده در نامه های قبلی حتی اجازه یک تماس تلفنی را به خواهرمان نمی دهند آیا این حق خواهر ما نیست که بتواند با خانواده اش تماس تلفنی داشته باشد. رهبران سازمان در مقاله ای که با نام تو و به دروغ از زبان تو نوشته اند به اشخاصی از جمله جناب آقای آرش رضایی، جناب آقای قادر رحمانی، سرکار خانم مرضیه قرصی توهین کرده اند. پس این سوال مطرح می شود که آیا افرادی که در آن سازمان و قرارگاه اشرف هستند آدم می باشند ولی دیگران که در بیرون از آنجا زندگی می کنند آدم نیستند. ما مطمئن هستیم که این نامه هم بدست شما خواهر عزیزمان نمیرسد ولی این نامه را می نویسیم که سندی باشد برای تمامی مجامع و ارگانها و سازمانهای حقوق بشری از جمله کمیته بین المللی صلیب سرخ در تمام دنیا که بدانند سازمان مجاهدین فقط دم از حقوق بشر می زنند ولی هیچ گونه بوئی از انسانیت نبرده و حتی معنای لغوی حقوق بشر را نمی دانند چون عکس و مقاله ای را به نام کسی منتشر می کنند که حتی روح خود آن شخص هم از آن اطلاع ندارد. ولی این را بدانند که ما خانواده معصومه تا آزادی و بازگشت خواهر عزیزمان از هیچ گونه تلاش و کوششی دریغ نمی نماییم و انشاء الله تا نابودی کامل سازمان و فرقه مخوف و تروریستی رجوی محکم و استوار خواهیم ماند. انشاء الله
خواهران معصومه عزیز:
انیس اولادی، مونس اولادی، اکرم اولادی، الهام اولادی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رونوشت:
1- کمیته بین المللی صلیب سرخ – دفتر تهران
2- خانم کلنل تورلاک مقام محترم حقوقی و قضائی کمپ امریکا
3- سازمان حقوق بشر عراق
4- دیده بان حقوق بشر دفتر نیویورک – واشنگتن – لندن
5- عفو بین الملل
6- انجمن نجات – دفتر آذربایجان غربی
