پس از انتخاب بنی صدر به ریاست جمهوری اسلامی ایران، وی درصدد حذف نیروهای انقلابی بود که پس از اشغال لانه جاسوسی آمریکا، به عنوان نیروهای خط امام متشکل شده بودند. ولی تحولات جنگ، موقعیت را برای بنی‌صدر و تحقق اهداف سیاسی او دشوار کرد. او میخواست با خاتمه دادن جنگ مورد حمایت غرب قرار گیرد و همچنین با بهرهگیری از اهرمهای مختلف،حمایت مردم را به خود جلب کند. باوجود تلاشهای بنی‌صدر در سازماندهی ارتش و اجرای عملیات نظامی به منظور کسب پیروزی سیاسی نظامی، این اقدامات با شکست و ناکامی همراه شد. این ناکامی وی، برنامههای دیگری را پیش روی نیروهای شناخته شده مخالف نظام قرار داد. در این روند، حادثه ۱۴ اسفند در دانشگاه تهران، نشانه سرفصل جدیدی از تلاش ضد انقلاب در داخل کشور محسوب می‌شد.
در این روز و در ادامه دشمنی‌های بنی‌صدر و گروه تروریستی مجاهدین خلق با طرفداران آیت الله خمینی و جمهوری اسلامی، در مراسمی که به مناسبت سالروز درگذشت دکتر محمد مصدق در دانشگاه تهران برگزار شده بود، بنی‌صدر در سخنرانی خود، به شخصیتهای انقلاب و نهادهای انقلابی توهین کرد و در راستای اهداف استکبار جهانی سخن راند که با اعتراض امت انقلابی مواجه شد. پس از آن گارد شخصی بنی‌صدر و مجاهدین خلق مسلح طی یک برنامه از پیش تنظیم شده، به دستور بنی‌صدر، به مردم انقلابی حمله کرده و گروه بیشماری را زخمی و دستگیر کردند. این حادثه منجر به وقوع حوادث و رخدادهایی شد که سرانجام منتهی به درگیری مسلحانه در داخل کشور و در نهایت شکست ضد انقلاب و حذف آنها از صحنه سیاسی شد.