هراس و وحشت مجاهدین از مردم عراق

هراس و وحشت مجاهدین از مردم عراق

کانون هابیلیان، هشتم اوت 2007
بیش از یک سال و نیم است که گروههای مختلفی از اساتید ، سران عشایر و اصحاب مطبوعات عراق بنا به دعوت کانون هابیلیان در جلسات متعدد نقد و بررسی سیاسی عراق ، تروریسم ، مجاهدین و آینده آن شرکت می کنند. این افراد به عنوان نمایندگان بخشها ، گروهها و صنوف مختلف مردم عراق از دغدغه و دل مشغولی های مردم عراق سخن گفته اند. از افزایش تروریسم ، حضور نیروهای اشغاگر و فقدان امنیت و بسیاری مباحث دیگر که البته گوشه ای از این دل مشغولی ها نیز حضور سازمان مجاهدین می باشد.
این فرقه تروریستی درست از همان اولین نشست برگزار شده تا به حال با ترس و واهمه ای مشهود سعی در وارونه جلوه دادن آثار برگزاری این نشست ها در حالات روحی و روانی خود داشته است. مجاهدین به جای ارزیابی ، موشکافی و پاسخگویی به پرسشهای بی پایان میهمانان این مراسم با فرافکنی ، از فرمول همیشگی و دست ساز خود پیروی نموده و تمام این نخبگان و میهمانان کانون هابیلیان را که در عراق افرادی شناخته شده و دارای احترام اجتماعی می باشند را مزدور و حقوق بگیران ایران معرفی نموده است.
تحلیلگران سازمان با تعمدی ناشیانه همواره سعی در کوچک جلوه دادن این جلسات داشته اند به گونه ای که بعد از درج گزارش هر یک از این دیدارها حجم وسیعی از مطالب سایت های خود را بدون ارزیابی محتوای نشستهای برگزارشده به کوچک شمردن و بی ارزش بودن ماهیت این مراسم ها اختصاص دادند. البته جای سوُال و تاُمل است که اگر کانون هابیلیان مزدوران اجیر شده در عراق را در پوشش اساتید دانشگاه ، نخبگان ، روُسای قبایل و اصحاب مطبوعات در نمایش از پیش تعیین شده به ایران می کشاند تا نشستی فرمایشی را برگزار کند دیگر چه جای پاسخگویی ، فحاشی و بی اهمیت جلوه دادن این نشستها باقی می ماند؟
وقتی این نشستها به زعم مجاهدین و بي ارزش و فاقد اثرگذاری در رای و اراده ملت عراق است پس چرا اینگونه به هراس و وحشت افتاده اند و در تحقیر و کوچک شمردن آن قلم فرسایی های عریض و طویل می کنند؟
حتما مجاهدین تاکنون اثر بخشی مستقیم این جلسات را به عینه دیده اند که اینگونه هر روز بر حجم ضد تبلیغات خود می افزایند و الفاظ و صفات شایسته خود را به کانون هابیلیان و قربانیان جنایت هايشان نسبت مي دهند.
یقیناً برای مجاهدین نیز مثل روز روشن است که برای ماندنشان در عراق به غیر از حقوق بگیران و متملقان اطرافشان، هیچ بخت و اقبالی باقی نمانده و مردم عراق سالهاست که طومار آنها را در ذهنشان پیچیده اند و امروز از صدقه سری آمریکاست که در عراق مانده اند.
بنابراین آنان اگر کمی دقت داشته باشد مطمئنا ً دیگر مردم عراق را مدافعان خود نخواهد دانست زیرا مردم عراق فارغ از ماهیت یک گروه تروریستی همچون مجاهدین اصلاً اهمیتی برای آینده آنها قائل نیستند و مسائل اصلی و کلان کشورشان چیزی بسیار بزرگتر از فرقه رجوی می باشد.
امنیت اجتماعی ، خروج اشغالگران ، آبادانی کشور ، شغل و معیشت و آینده فرزندان عراق همواره اصلی ترین خواسته های مردم عراق است. از مجموع فاکتورهای بالا خروج اشغالگران خود شامل خروج همه نیروهای آمریکایی و انگلیسی و نیز برچیده شدن دست تروریستها از عراق می باشد که مجاهدین هم گروهی از این گروههای تروریستی می باشند. مردم عراق خواستار یک عراق یکپارچه و عاری از بدی و خشونت و ترور می باشند و کانون هابیلیان نیز به نمایندگی از 16 هزار قربانی رنج کشیده ُ ترور که بخشي از كارنامه گروه رجوی می باشند ضمن ابراز همدردی با آنان همیشه از نمایندگان ملتی رنج کشیده همچون عراق استقبال خواهد نمود تا انعکاس صدای آزادی خواهی ملتی رنج دیده از اشغال و ترور و ستم باشد. کانون هابیلیان با افتخار بر مواضع به حق خود یقین می داند که گروه تروریستی مجاهدین،همواره مردم عراق را دشمن اصلي خود مي داند و بر اين اساس در راه خدمت به خانواده های شهدای ترور و همدردی با ملت ستم دیده عراق گام برخواهد داشت و کوچکترین اهمیتی نیز به هراس و واهمه روز افزون گروه تروریستی رجوی نخواهد داد.