در روزهای اخیر مسئول دفتر نمایندگی انجمن نجات استان آذربایجان غربی – ارومیه، در منزل شخصی آقای جلال غلامزاده برادر آقای جلیل غلامزاده گرفتار در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی حضور یافت و با ایشان دیدار کرد.
در این دیدار صمیمانه، آنچه که بیشتر مورد تاکید و بحث دو طرف قرار گرفت؛ نداشتن حق انتخاب در اسارتگاه فرقه رجوی در آلبانی بود.
محدودیت های غیر انسانی؛ ممنوع بودن ازدواج و نداشتن همسر و فرزند، قرنطینه فیزیکی و قطع ارتباط با دنیای بیرون، فشارهای روحی و روانی روزانه و مستمر تحت عنوان “عملیات جاری”، تفتیش عقیده بعنوان عملی غیر اخلاقی در باب مسائل جنسی، جا انداختن خانواده بعنوان دشمن اعضاء، و نهایتا تبدیل اعضاء به ابزار که رهبری فرقه براحتی می تواند از آنان در راستای پیشبرد اهداف وطن فروشانه، تروریستی و ضد انسانی خود سواستفاده کند، از جمله موضوعاتی بود که مورد بحث قرار گرفت.
آقای جلال غلامزاده گفت: اکنون برادر من جلیل در سن ۶۰ سالگی است و از اینکه بهار عمرش در اردوی مشتی تروریست و وطن فروش گذشت افسوس می خورم. اما علیرغم تمامی این مصیبت ها ما همچنان به امید دیدار با جلیل روزگار می گذرانیم.
وی ادامه داد: خانواده ما تلاش های زیادی را کردند تا با جلیل ارتباط بگیرند. از نامه به ارگانهای بین المللی گرفته تا صلیب سرخ ، حتی دبیر کل وقت سازمان ملل آقای بان کی مون.
علاوه بر این اقدامات، من شخصا چند نامه که مخاطب آن برادرم بود نوشته و در فضای مجازی انتشار دادم ولی سران فرقه هرگز اجازه ندادند نامه هایم به دست برادرم برسد. مسلما جلیل در دلش می داند کسانی در ایران هستند که قلب شان برای او می تپد اما تنها کسی که از ایجاد ارتباط بین ما و جلیل وحشت دارد شخص رهبری فرقه مجاهدین است.
در پایان این دیدار مسئول دفتر نمایندگی انجمن نجات استان آذربایجان غربی گفت: به نظر می رسد بحث حقوق بشر در مورد گروههای تروریستی و فرقه ای که اهداف دولت های غربی در ارتباط با ایران را پیش می برند مفهومی ندارد.
اما علیرغم تمامی این مشکلات، امید ما رهایی تک تک اعضاء از اسارتگاه فرقه رجوی در کشور آلبانی است که دیر یا زود این امر محقق خواهد شد. در این بین خانواده ها بعنوان یار وفادار انجمن های نجات سرتاسر کشور همراه با آسیلا (انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی) در پیوندی مستحکم این مسیر را تا به آخر پیش خواهند برد.
سعید پارسا