آلبانی بهشت مجاهدین خلق برای نقض حقوق بشر

دادگاه حقوق بشر اروپا در اوایل ماه جاری دولت آلبانی را محکوم کرد. بر اساس حکم دادگاه استراسبورگ، در مورخ نهم ماه مه 2023، نقض حقوق بشر در آلبانی ابعاد و وجوه گسترده‌ای دارد که با وجود هشدار‌ها و انتقاد‌های متعدد از سوی نهاد‌ها و گروه‌های حقوق بشری، همچنان ادامه دارد. چنین شرایطی فضا را برای رشد گروه‌های فاسد، تروریستی و مافیایی مهیا می‌کند. سازمان مجاهدین خلق یکی از گروه هایی ست که در حال بهره بردن از فساد سیستماتیک در حکومت آلبانی است.

در گزارش دادگاه حقوق بشر اروپا، حوزه‌های مختلف نقض حقوق بشر در آلبانی تشریح شده است. بیشتر این موارد قرینه‌هایی در تشکیلات مجاهدین خلق دارند که قابل ملاحظه است. از این رو به نظر می‌رسد که عدم موفقیت کشور آلبانی در احقاق حقوق شهروندانش زمینه را برای نقض حقوق ساکنان کمپ اشرف 3 بیش از پیش فراهم می‌کند.

در زیر به چند نمونه از مواردی که در گزارش دادگاه استراسبورگ عنوان شده است و نمونه‌های مشابه آن در تشکیلات مجاهدین خلق –در مواردی بسیار وخیم‌تر—وجود دارد، پرداخته می‌شود:

ناکامی در حفظ حریم خصوصی
ناتوانی و ناکامی دولت آلبانی در جلوگیری از حملات سایبری سبب شد که داده‌های شخصی شهروندان آلبانیایی در پی حملات سایبری جولای و سپتامبر 2022 فاش شود؛ کارشناسان دولت آلبانی را به ناتوانی در حفظ حق حریم خصوص شهروندان این کشور متهم کردند.
این در حالی است که ساکنان کمپ اشرف سه در روستای مانز در شمال تیرانا از اساس از حریم خصوصی برخوردار نیستند. همه اعضای فرقه مجاهدین خلق روزانه باید به مسئولان رده بالاتر خود درباره خصوصی‌ترین مسائل خود گزارش بدهند. در جلسات خودانتقادی شبانه، اعضا ملزم هستند که در مقابل هم رده‌های خود به همه افکار و اعمال خود اعتراف کنند.

سرکوب و سانسور رسانه‌ای
دولت آلبانی بار‌ها در پی آشکار شدن ناکامی‌ها و شکست‌های خود در زمینه‌های مختلف در تلاش برای جلوگیری از انتشار اخبار مربوطه روزنامه نگاران را تهدید و سرکوب کرد؛ این امر در پی حملات سایبری مذکور نیز رخ داد.
در سوی دیگر، در تشکیلات مجاهدین خلق دسترسی به اطلاعات ممنوع است. همه اخبار و اطلاعات از فیلترهای ایدئولوژیک فرقه عبور داده می‌شوند. سانسور رسانه‌ای شدید موجب می‌شود که اعضا تنها با اخباری که از ماشین تبلیغاتی تشکیلات منتشر می‌شود، مواجه باشند. از سوی دیگر هیچ رسانه آزاد و مستقلی حق دسترسی به درون تشکیلات مجاهدین خلق را ندارد. روزنامه‌نگاران مختلفی از رسانه‌های مستقل یا دولتی چون کانال 4 انگلستان با واکنش شدید نگهبانان کمپ اشرف مواجه شدند و در مواردی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.

رفتار ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز
کمیته اروپایی پیشگیری از شکنجه، در ماه آوریل 2022 گزارشی در مورد بازدید خود از آلبانی برای بررسی وضعیت بیماران روانی در این کشور منتشر کرد که در حال حاضر به طور غیرقانونی در سیستم زندان اسکان داده شده‌اند.
به دلیل رفتارهای فرقه‌ای و ساختار شستشوی مغزی شدید، بسیاری از اعضای مجاهدین خلق دچار بیماری‌های روحی روانی هستند. این افراد نه تنها درمان روانپزشکی و روان‌درمانی دریافت نمی‌کنند، بلکه متحمل رفتار تحقیرآمیز مسئولین بالاتر، بیگاری و در مورادی حبس، زندان انفرادی و شکنجه می‌شوند. مریم بانو ترابی و احمد حیدری از نمونه‌های چنین افرادی هستند که در فرقه رجوی متحمل شکنجه‌های روحی و جسمی شده‌اند. برخی از این افراد چون آلان محمدی، کودک سرباز 14 ساله از فرط شکنجه‌های روانی دست به خودکشی زدند.

خشونت علیه زنان و دختران
خشونت علیه زنان و دختران در آلبانی موضوعی فراگیر است. ده‌ها زن در این کشور قربانی پدیده قتل زنان شده‌اند؛ ضمن این که یک گزارش تایید کرد که نامزد‌های زن و نمایندگان مجلس با اشکال مختلف سوء استفاده در احزاب سیاسی از جمله توهین زبانی، قطع سخنرانی، تهدید و آزار جنسی مواجه شده اند.

این مورد از مواردی ست که تاکنون در تشکیلات مجاهدین خلق به نحو بسیار وخیم تری رخ داده است. زنان مجاهد همچون مردان پس از دستور طلاق اجباری که مسعود رجوی صادر کرد، از حق ازدواج محروم شدند. در سال 1991، همه کودکان ساکن کمپ اشرف عراق از مادران و پدران خود جدا شده و به کشورهای غربی قاچاق شدند. بسیاری از مادران مجاهد دیگر هرگز خبری از فرزند خود نیافتند. این مادران تنها و جدا شده از همسر و فرزند، از سوی رهبری تشکیلات به قطع کامل ارتباط عاطفی با دنیا تشویق شدند. بیش از 100 مورد از زنان توسط پزشکان سازمان تحت عمل جراحی بیرون آوردن رحم قرار گرفتند، برای همیشه عقیم شدند و به مرتبه “قله آرمانی” رسیدند. شمار زیادی از زنان شورای رهبری با فشار و تشویق مریم رجوی در مراسمی موسوم به “رقص رهایی” به عقد مسعو رجوی درآمدند و توسط شخص او مورد سو استفاده جنسی قرار گرفتند.

به طور کنایه آمیزی در مقایسه با زنان نماینده یا نامزد احزاب آلبانی، سخنرانان زنی که در این تشکیلات مورد تشویق و تمجید قرار می‌گیرند بی‌شمار هستند. اگرچه در سازمان مجاهدین خلق هژمونی زنان وانمود می‌کند که حقوق زنان به بهترین نحو رعایت می‌شود، در باطن، این تشکیلات از بدنام‌ترین فرقه‌های تاریخ در حوزه نقض حقوق زنان است که نمونه‌های آن در بالا ذکر شد. همچنین، با توجه به اجباری بودن حجاب برای زنان عضو تشکیلات مجاهدین خلق و التزام آن‌ها به رعایت پوشش متحد الشکل، شعارهای دفاع از حقوق زنان و سوار شدن بر موج شعار “زن، زندگی، آزادی” برای سازمان مجاهدین خلق به غایت مضحک به نظر می‌رسد.

فساد اداری و اقتصادی، عدم شفافیت، نقض حقوق کودکان و بسیاری دیگر از مواردی که در گزارش دادگاه آمده است نیز می‌تواند در تشکیلات مجاهدین خلق قابل بررسی باشد. در اسناد و شواهد موجود برای همه این موارد گواه وجود دارد. حکومت آلبانی در صورتی می‌تواند خود را از خطر حضور فرقه مخرب رجوی در خاکش و ظرفیت‌های آن برای ارتکاب به خشونت ایمن نگه دارد که دست به کار اصلاح امور در سستم خود شود. در غیر این صورت، عوامل سازمان مجاهدین خلق می‌توانند نفوذ خود در دستگاه حکومتی این کشور را ادامه دهند و حتی آن را گسترده‌تر کنند.

مزدا پارسی