بعد از دیدن فیلم های مربوط به درگیری مجاهدین خلق با پلیس آلبانی، تناقضی ذهنم را فرا گرفت. بخودم گفتم آخر کسانی که جلوی گاز اشک آور توان ایستادگی ندارند چطوری میخواهند با انبوهی از توپ و تانک و هواپیما و نیرو مقابله کنند و بقول خودشان حکومت ایران را سرنگون کنند و مثلا برای ملت ایران آزادی به ارمغان بیاورند!
در این تناقض دو موضوع وجود دارد. یکی تحمل مقاومت و ایستادگی آنها و دیگری هدیه ای به اسم آزادی که مجاهدین مدام از آن می گویند. اول بپردازیم به قسمت اول.
طبیعتاً هر فردی با دیدن این صحنه ها که تعدادی جلوی گاز اشک آور کم آورده و بیهوش شدند و حتی جان میدهند، از خودشان سوال میکنند که این افراد میخواستند بیایند و تهران را آزاد کنند ؟ اینها که توان ایستادن در مقابل گاز اشک آور را ندارند چگونه میخواهند در مقابل انبوه سلاحهای قدرتمند و نیروهای با انگیزه ایستادگی کنند؟
واقعیت این است که همه آن افراد یعنی اکثریت قریب به اتفاق اعضای فرقۀ رجوی کسانی هستند که میانگین سن آنها شصت سال به بالا است! افراد در این سن به خوبی این را درک می کنند که در این سن هیچ کس سوپرمن نیست و کارهای خارق العاده نمی تواند انجام دهد. از سویی بخاطر سوابق ننگینی که این فرقۀ بزهکار در کارنامه سر تا پا خیانت خود دارد دیگر کسی داوطلب پیوستن به آنان نبوده و نیست. لذا بشدت در حال اضمحلال و فروپاشی از درون هستند، بدون اینکه حتی درگیر یک جنگ رودررو و یا حتی جنگ خیابانی و چریکی باشند. باید گفت که شمارش معکوس حیات زیستی و سیاسی و اجتماعی آنان شروع شده است. شاید به ذهن خواننده این نیز خطور کند که فقط عمر فیزیکی انسان نمیتواند باعث از دور خارج شدن او محسوب گردد، بله درست است، ولی شما سابقۀ این فرقه را اگر بازخوانی کنید خواهید دید که آنها تبدیل به یک آلت دست برخی دولت های اروپایی و آمریکا شده اند که بسیار زشت و نکوهیده است.
همین ماجرای آخر را نگاه کنید که آمریکا چگونه با این مهره های سوخته خود بازی کرد و سکۀ یک پولشان کرد؟ بنابراین از هر زاویه ای که نگاه کنید حیات ننگین و خفیفانۀ شان رو به اتمام است و گاها نفس های مصنوعی به کمک شان می آید که دیگر مفید فایده نیستند.
و اما هدیه ای به اسم آزادی که قرار بود مجاهدین خلق برای مردم ایران به ارمغان بیاورند.
در این خصوص که مجاهدین مبشرین آزادی برای مردم ایران هستند یا خیر سخنان بسیار گفته شده است، ولی بار دیگر و برای هزارمین بار تاکید میکنم که آزادی که مجاهدین ضد خلق برای مردم ایران تدارک دیده اند همانند وعده های هیتلر در زمان حمله به اروپا بود، برایشان آزادی و دمکراسی آرزو میکرد ولی به محض اشغال آن کشورها مردم را به صلابه کشید و مخالفین را کشت و انسان های زیادی را زنده زنده سوزاند.
آزادی که رجوی وعده میدهد از این جنس است.
بخشعلی علیزاده