روز جمعه 9 تیرماه 1402 جمعی از خانواده های خوزستانی اعضای دربند فرقه رجوی که در همایش بزرگ خانواده ها جلوی سفارت ترکیه در تهران شرکت کرده بودند درحین بازگشت به استان خوزستان هر کدام نقطه نظرات و پیشنهادات و تقاضاهای خود را از دولت آلبانی به مسئول انجمن نجات ارائه دادند که بسیار قابل توجه بود :
سید سعید علویان برادر هادی علویان اسیر در فرقه رجوی و همسرش :
با سلام قبل از هر چیز از انجمن نجات خوزستان و از مسئولین و دست اندرکاران این گردهمایی تشکر و قدردانی می کنم. گردهمایی خوبی برگزار شد و به نظر من با توجه به جریانات پیش آمده در آلبانی، واقعا برگزاری چنین همایشی ضرورت داشت. چون ما خانواده ها می بایست حرکتی می کردیم تا به نحوی بتوانیم صدای خودمان را به گوش مسئولین دولت آلبانی و بقیه دنیا برسانیم و به آنها بگوئیم که فرزندان ما مقصر نیستند. آنها اسیر و گرفتار گروهی شدند که از آنها سوء استفاده می کنند. واقعا الان باید دولت آلبانی بگذارد تا ما خانواده ها به کشورشان برای دیدار با عزیزانمان سفر کنیم تا شاید با گفتگو بتوانیم آنها را ازکمپ اشرف 3 نجات دهیم. در پایان بازهم از همه مسئولین و دست اندرکاران برگزاری این همایش نهایت تشکر را دارم .
محمد دلفی برادر لیلا و مریم دلفی گرفتار در کمپ اشرف 3 :
من هم به سهم خودم واقعا از زحماتی که انجمن نجات خوزستان و مسئولین انجمن نجات در تهران برای رساندن صدای ما به گوش جهانیان و دولتمردان آلبانیایی می کشند تشکر می کنم. همایش خوبی برگزار شد. با توجه به اتفاقاتی که در کمپ اشرف 3 افتاده من شخصا مسئولین مجاهدین را مقصر می دانم. چرا که آنها امثال خواهران من و حتی بقیه افرادی که در کمپ اشرف گرفتار هستند را سپر اقدامات غیر قانونی خود می کنند. رهبران این فرقه در عراق هم وقتی دولت عراق خواست بطور قانونی وارد کمپ اشرف شود و آنجا را کنترل کند، اعضای گرفتار را مجبور کردند تا جلوی سربازان عراقی بایستند که خیلی از آنها متاسفانه بیهوده کشته شدند. الان هم اینها در آلبانی همین کار را دارند انجام می دهند تا دوباره عده ای را به کشتن بدهند. بنابراین می بایست ما خانواده ها به هر طریقی صدای اعتراض خودمان را نسبت به جنایت های سران گروه مجاهدین در حق عزیزانمان به گوش مجامع بین المللی برسانیم. تقاضا و پیشنهاد دارم که از راه های دیپلماتیک دولت آلبانی را متقاعد کنیم تا بگذارد ما خانواده ها وارد کشور آلبانی شویم و بتوانیم با عزیزانمان دیدار کنیم و آنها را برای خروج از کمپ اشرف قانع کنیم .
عیدی محمد چهارلنگ برادر رحیم چهارلنگ اسیر در فرقه رجوی :
با سلام بنده به همراه همسر و فرزندم در این گردهمایی با شور و شوق شرکت کردیم که جا دارد از انجمن نجات خوزستان و مسئولین انجمن نجات در تهران بخاطر اینکه چنین امکانی را برای ما فراهم کردند تا بتوانیم با یک صدای واحد اعتراض خودمان را نسبت به اقدامات مخرب رهبران مجاهدین خلق در آلبانی و ظلمی که در حق امثال برادر من روا می دارند به گوش جهانیان برسانیم تشکر کنم . همانطور که دیدید گردهمایی خوبی برگزار شد و می دیدم که همه با شور و اشتیاق به این همایش آمده بودند مخصوصا هم استانی های خودم که علیرغم خستگی طی کردن مسیر اهواز تا تهران همچنان با شور و شوق و پرتلاش بودند. امیدوارم ماحصل این تلاش ها هرچه زودتر به نجات عزیزان ما از دست گروه شیطانی مجاهدین خلق بیانجامد. پیشنهاد من این است چنین همایش هایی بطور مستمر برگزار شود چون می دانم موثر خواهد بود .
فهیم باوی برادر سعید باوی اسیر در فرقه رجوی :
با سلام من فهیم باوی به همراه همسر و فرزندانم در این گردهمایی بزرگ شرکت کردیم و از همه دست اندرکاران برگزاری این همایش تشکر می کنم. بخصوص از مسئولین انجمن نجات خوزستان که واقعا در طی مسیر تمام تلاش خودشان را کردند تا ما در بین راه مشکل و کمبودی نداشته باشیم. بنظر من چنین همایشی لازم بود و ای کاش از روزهای اولی که اینها رفتند آلبانی چنین همایشهای گسترده ای برگزار می کردیم که اگر اینطور بود تا الان خیلی جلو بودیم. ما باید اعتراض خودمان را به گوش مجامع بین المللی برسانیم تا بدانند ما خانواده ها نسبت به رفتار رهبران مجاهدین معترض و ناراضی هستیم. بیش از 30 سال است که اینها مانع از یک دقیقه دیدار و یا حتی تماس ما با برادرمان شده اند. چرا واقعا؟ آیا این ظلم و جنایت نیست؟ دولت آلبانی حق دارد بداند که مجاهدین در کشورشان چکار می کنند اما اینها بجای همکاری امثال برادر مرا سپر می کنند تا با پلیس آن کشور درگیر شود و ما این اقدام رهبران مجاهدین را محکوم می کنیم. بهرحال امیدوارم که با ادامه دار بودن چنین همایش هایی مجامع بین المللی و یا دولت آلبانی مجبور به فشار آوردن به رهبران مجاهدین شوند تا شاید آنها دست از سر امثال برادر من بردارند.
رزاق حدادی برادر ابراهیم حدادی اسیر در فرقه رجوی :
با سلام قبل از هر چیز از زحمات و تلاش های انجمن نجات و همچنین انجمن نجات خوزستان تشکر می کنم. گردهمایی خانواده ها بسیار خوب و لازم بود. قطعا صدای اعتراض ما خانواده ها را نسبت به سوء استفاده رهبران مجاهدین از امثال برادرم در آلبانی به گوش مقامات آن کشور خواهد رساند و همچنین خواسته به حق ما که دولت آلبانی اجازه دهد ما وارد کشورشان شویم تا بتوانیم با عزیزانمان دیدارو آنها را قانع کنیم تا خودشان را از گروه مجاهدین نجات دهند به آنان منتقل خواهد شد. واقعا می بینیم که رهبران مجاهدین افراد درون کمپ اشرف را برده خودشان کرده و از وجود آنها در جهت اهداف خود سوء استفاده می کنند. رهبران مجاهدین حق ندارند امثال برادر مرا سپر اقدامات غیر قانونی خود در آلبانی کنند. واقعا اگر رهبران مجاهدین ریگی در کفش ندارند چرا مانع بازرسی پلیس آلبانی از درون کمپ اشرف شدند؟ ما همچنان مصمم هستیم تا عزیزانمان را از دام مجاهدین ضد خلق نجات دهیم. با تشکر.
مادر محمدرضا راکی از اسیران دربند فرقه رجوی :
خیلی خوشحالم که توانستم در این گردهمایی شرکت کنم. همانطور که خودتان در جریان هستید من بیماری های مختلفی دارم ولی حقیقتا تلاش کردن برای نجات فرزندم به من انرژی می دهد. من سالهاست که از دیدن فرزندم محمدرضا محروم شدم. رهبران مجاهدین چه جوابی برای من بعنوان یک مادر دارند؟ درهمین همایش من دیدم که خیلی از مادران مثل من هستند که سالهاست رجوی آنها را از دیدار با فرزندشان محروم کرده، گناه ما مادران چیست؟ از خدا فقط یک آرزو دارم که بتوانم در این آخر عمری یکبار دیگر فرزندم محمدرضا را ببینم. دست شما و همه مسئولین درد نکند و خدا به شما خیر بدهد که واقعا دارید برای نجات امثال فرزند من زحمت می کشید. در مسیر اهواز تا تهران گاها اشک می ریختم و با خودم می گفتم آیا می توانم یکبار دیگر فرزندم را ببینم . از دولت آلبانی تقاضا دارم بگذارد ما برای دیدار با عزیزانمان به کشورشان سفر کنیم شاید که بتوانیم فرزندانمان را ببینم. بازهم از همه شما کمال تشکر را دارم .
عبدالرحمان حنظل زاده که برادرش مهدی اسیر فرقه رجوی است :
با سلام واقعا گردهمایی خوب و موثری بود و جا دارد از همه دست اندرکاران برگزاری این همایش تشکر کنم . ما خوزستانی ها مسیر طولانی و خسته کننده ای را برای رسیدن به تهران طی کردیم ولی چون با هدف نجات عزیزانمان بود خستگی را توانستیم تحمل کنیم. همانطور که در خبرها خواندم پلیس آلبانی به مقر اشرف 3 برای بازرسی وارد شده و تعجبم این بود که چرا مسئولین مجاهدین افراد حاضر در کمپ را مجبور به مقابله با پلیس کردند؟ وقتی چنین کاری کردند پس حتما رهبران مجاهدین کارهایی برخلاف قوانین آلبانی انجام دادند وگرنه درگیری و ممانعت آنها چه ضرورتی داشت؟ متاسفانه این عادت مجاهدین است که هرکجا که خواستند کثافت کاریهای خودشان را بپوشانند اعضای اسیر خودشان را سپر می کنند و کاری هم ندارند که چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد . بهرحال امیدوارم دولت آلبانی به این نتیجه رسیده باشد که باید بگذارد ما خانواده ها به آلبانی برای دیدار با عزیزانمان سفر کنیم و امیدوارم این امر هر چه زودتر محقق شود. در پایان عرایضم می گویم باید چنین همایش هایی مرتب برگزار شود تا شاید کشورها و نهادهای بین المللی بر رهبران گروه مجاهدین خلق فشار آورده تا درب خراب شده کمپ اشرف را بر روی ما خانواده ها باز کنند.