فرقه در ادبیات ایران به جمعیت و گروهی با ایدئولوژی خاص و مشترک و کم و بیش یکسان گفته می شود و استعمال این واژه تا پیدایش باند رجوی و پاره ای از فِرَقی که در سوء استفاده از مذهب و … تشکل هایی اغلب بنفع رهبران جاه طلب و سودجو ایجاد شد، عیبی برای دسته و گروهی شمرده نمیشد و ما نمونه های زیاد ومعروفی داریم که از پسوند فرقه در ابتدای نام گروه خاصی استفاده شده است.
مثلا “فرقه اعتدالیون عامییون = حزب یا جمعیت اعتدال گرای مردمی”، ” فرقه دموکرات آذربایجان” ، “فرقه کمونیست ایران ” و… را داریم که در اینجاها فرقه بجای حزب، سازمان و دسته و گروهی که اعضایش از برنامه مشترک حزبی- البته نه زندگی کاملا خصوصی خود – تبعیت میکردند در میان مردم زندگی کرده و خود را جدا و منزوی از مردم نمیکردند.
درادبیات بازار سنتی ایران هم رایج ست که وقتی کسی را به کاری دعوت میکنی، بعضا میشنوی که مخاطب میگوید که من اهل این فرقه نیستم. مثلا سیگار و قلیان نمیکشم و یا عادتی به استفاده از دم و دود و یا حتی مثلا ورزش ندارم و…
بدین ترتیب مفهوم فرقه به خودی خودی منفی نیست. گر چه امروزه بیشتر در معنای منفی آن استفاده می شود اما استعمال واژه فرقه به جریانی، خود بخود کاری بد یا خوب نیست وزمانی این واژه بد و ضدانسانی تلقی میشود که کارکرد و طرز تفکر جریان خاص، زشت و خطرناک باشد.
از این رو، همواره باید خواننده محترم را آگاه ساخت که حملات ما به فرقه رجوی تنها از این بابت است که از ترور و آدمکشی حمایت میکنند و در موارد بسیار زیادی خود مباشرت در این کار ضدانسانی دارند.
اعضای خود را شستشوی مغزی داده و اجازه تفکر مستقلانه را از آنها سلب کرده و آنها را از حالت انسانی دارای اراده انسانی خارج میکنند.
رهبر فرقه از اختیارات ما فوق انسانی برخوردار بوده و در عوض اعضای دیگر اختیاراتی کمتر از برده داشته باشند…
اگر چنین جریانی را صرفا فرقه بنامیم و پسوند ” کنترل ذهن و مخرب” را بدان اضافه نکنیم، کاری در جهت افشای چهره واقعی او نکرده ایم و از این روست که قلم بدستان در این مورد باید هر لحظه بر خصوصیات جریان و فرقه ای که از آن سخن میگویند، تاکید ویژه ای داشته باشند و به سئوال خوانندگان درمورد فرقه ها پاسخ درخوری بدهند و بگویند که ما هروقت از باند رجوی بعنوان فرقه یاد میکنیم ، او را جزو فرقه های جنایتکار، کنترل کننده افکار و… قلمداد میکنیم و باید مخاطبین خود را روشن سازیم که کلمه فرقه بخودی خود واژه بد یا خوبی نیست بلکه عملکرد و طرز نگرش ضدانسانی و بغایت ضد دموکراتیک این نوع جریان هاست که مورد توجه و تحت انتقاد شدید ماست.
حالا این فرقه منحوس با مشخصاتی که فوقا به اختصار توضیح داده شد، ادعای آلترناتیو و دموکراتیک بودن هم دارد و اصلا برایش مهم نیست که یک جریان آلترناتیو همراه مردم و در زندگی مشترک با آنها میتواند تحت شرایط خاصی این موقعیت را بدست آورد و گرنه رفتار آنچنانی با اعضای خود و گریزان بودن ازمردم وطرز تفکر آنچنانی ، این ادعایش نقض غرض است و چیزی جز ژاژ خواهی محسوب نمیشود.
رضا اکبری نسب – عضو خانواده های گروگان های رجوی