مجاهدین دبلیواس، دهم نوامبر 2007
سازمان مجاهدین خلق کماکان و علیرغم اصرار به دولتمردان غربی مبنی بر ترک استراتژی مسلحانه و خشونت آمیز و القای این معنی که آنها از سال 2001 تا کنون هیچ اقدام مسلحانه ای انجام نداده اند، در مواضع سیاسی و بخصوص در پیام های رسمی رهبری(مسعود رجوی) به کرات بر پیگیری مشی و استراتژی مسلحانه و خشونت آمیز تصریح و تاکید دارد. این در شرایطی است که مجاهدین علیرغم تلاش های غیر رسمی برای تبری جستن خود از مشی و استراتژی مسلحانه تا کنون حاضر به مندرج و مکتوب کردن این ادعاها نشده و تنها به حسب ضرورت و رفع تکلیف از اتهامات و جرائم تروریستی بر تغییر استراتژی مسلحانه به راه حل موسوم به سوم تنها وانمود می کنند. در این راستا مسعود رجوی رهبر فرقه شخصیتی مجاهدین در پیام 7 آبان خود صراحتا هم بر استراتژی مسلحانه و هم بر اهرم این استراتژی یعنی شماری تروریست تربیت شده در قرارگاه اشرف با نام ارتش آزادی تاکید و تصریح دارد. وی در این رابطه و پس از مقدمه چینی های لازم در موضوع سرنگونی و راه کارهای آن خطاب به دولتمردان جمهوری اسلامی تاکید دارد:
… اما اگر ناپرهیزی نمودید و به امید اینکه جنگ زمینی امکان پذیر نیست و نیروی زمینی در کار نخواهد بود، هوا برتان داشت و در مدل های احمدی نژاد پیش رفتید، وعده ارتش آزادی با شما، در تهران… (پیام 7 آبان 1386 مسعود رجوی)
حقیقت این است که انتخاب استراتژی مسلحانه از سوی مجاهدین نه به ضرورت که ماخوذ از جهان بینی و متدلوژی آنها است. به بیان دیگر سلاح جزئی تفکیک ناپذیر از جهان بینی و هستی شناسی مجاهدین است. بازخوانی متون اولیه مجاهدین بر این معنی صراحت و تاکید دارد. بر این اساس سلاح و مشی مسلحانه برای مجاهدین به نوعی به فلسفه وجودی و بود و نبود آنها مرتبط است. هر ادعایی از سوی مجاهدین مبنی بر ترک این رویه پیش از هر شعار و ادعایی، مستلزم یک خانه تکانی در اصول و متدلوژی است. اقدامی که حداقل مجاهدین از انجام آن تا این زمان خودداری و طفره رفته اند. ظاهرا مشکل اصلی بسیاری نیز در این راستا ساده انگاری نسبت به ماهیت این استراتژی است. مجاهدین نیز با درک این معنی عجالتا خود را در پشت شعارهای صلح طلبانه و راه حل های ظاهرا دمکراتیک پنهان کرده اند. درک این تناقض گفتاری و رفتاری تنها در گرو فهم عمیق و تماتیک ایدئولوژی و متدلوژی مجاهدین خلق است و بس. امتناع مجاهدین از برگردان بسیاری پیام های رجوی و مواضع سیاسی رسمی به زبان های زنده دنیا در راستای این دوگانگی و جهت استتار ماهیت تروریستی این سازمان است.