علی محمد رحیمی بعد از 38 سال اسارت، از چنگال رجوی ها گریخت

آزادی ات مبارک

علی محمد رحیمی ، سرباز وظیفه ای که 4 سال در اسارت عراق بود و بعد هم توسط مزدوران رجوی فریب داده شد و به اسارتگاه بزرگتر و بسا سهمگین تری منتقل شد. او اولین و آخرین اسیری نبود که در چنبره اسارت رجوی ها گرفتار شد، همه می دانیم که اسیران ربوده شده توسط رجوی از اردوگاههای عراقی، در سازمان متحمل انجام سنگین ترین و فیزیکی ترین کارهای یدی بودند، چون همگی اسیران در بهترین سن جوانی خود به اسارت رجوی برده شده بودند، جوان و پرانرژی بودند، مامور انجام خطیرترین و گران ترین کارها می شدند، اما هرگز آن بهائی که باید به آنان داده نمی شد، این اسیران متاسفانه بعد از آزادی و برگشت به میهن نیز از می نیمم حمایت های دولتی بابت اسارت خود در اردوگاههای عراقی و اسارتگاههای رجوی محروم ماندند، هم عمر و جوانی خود را ازدست دادند و هم هیچ سرمایه ای نیاندوختند.

اکنون بعد از آزادی علی محمد رحیمی از چنگال رجوی ها، مزدوران رجوی هنوز هم دست از سر او برنداشته و حقد و کین خود را بر سرش خالی می کنند. در اطلاعیه ای پرشتاب نیز بعد از پیوستن آقای رحیمی به انجمن نجات آلبانی، چند هزار لک بی مقدار داده شده را به رخ می کشند و گویا طلبکار هم هستند که او را کم استثمار کردند! اما این را نمی گویند که اگر برای 34 سال بیگاری او در مناسبات کثیف سازمان ، که نزدیک به 13000 روز می شود اگر برای هر روز فقط 100 دلار می دادند، باید نزدیک به یک و نیم میلیون دلار فقط برای بیگاری هایش به او می دادند، بقیه هم پیشکش.

بگذریم که برای عمر از دست رفته انسان ها، نمی توان ارزش گذاری کرد.
متقابلا بعد از اطلاعیه سراسر رسوا و ننگین مجاهدین، ما هم “به اطلاع عموم می رسانیم” که این سازمان مجاهدین ، فرقه ای قرون وسطائی و خطرناک بوده و یک مناسبات برده داری دارد، اعضای خود را در درون حصارهای بسته در آلبانی و روستای مانز زندانی کرده است، هیچ کس حق زندگی و نفس کشیدن ندارد، حق ملاقات با خانواده شان را ندارند، حق استفاده از فضای مجازی و اینترنت را ندارند، مجاهدین زندان و شکنجه دارند و اعضای نگون بخت را شکنجه می کنند و هر موقع هم دلشان خواست آنها را از بین می برند و اعلام می کنند سکته کرد یا بیمار بود، اما نمی گویند آنها که زمانی جوان بودند و پرانرژی ، چه کسی عمر وجوانی آنها را گرفت ودر غربت به خاک شان افکند.

در اینجا نیز ضمن تبریک به مناسبت آزادی آقای علی محمد رحیمی، این یار سابق ما از چنگال اهریمنی رجویها، امیدواریم بزودی زود، تشکیل خانواده داده و به کوری چشم رجوی ها، کانون گرم خانواده اش را تشکیل دهد.

محمد رضا مبین

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا