خانواده های اعضای گرفتار در تشکیلات مجاهدین خلق از آذربایجان غربی، طی نامه ای از ادی راما، نخست وزیر آلبانی درخواست کردند تا به عزیزان شان که در کمپ مجاهدین در آن کشور اسیر هستند کمک کند و شرایط رهایی آنها از بند فرقه را فراهم سازد.
در متن نامه آمده است:
عالیجناب ادی راما نخست وزیر محترم آلبانی
همانطور که مطلع هستید اکنون نزدیک به ۱۰ سال است که اعضای فرقه تروریستی مجاهدین پس از اخراج از عراق با وساطت آمریکا در خاک کشور شما اسکان داده شده اند.
اعضای گرفتار در تشکیلات مجاهدین که بخش عمده آنان با فریب از کشورهای همسایه ایران تحت عنوان کاریابی به عراق انتقال داده شدند اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند کمک و مساعدت دولت شما بعنوان یک عمل انسانی و حقوق بشری هستند.
عزیزان ما زمانی که در خاک عراق بودند شدیدترین فشارهای روحی و روانی را تجربه کرده و به‌طور شبانه‌روزی به‌وسیله رهبران فرقه مجاهدین مغزشویی شدند.
آنها طی سال‌های متمادی حضورشان در زندان‌های فرقه‌ی رجوی در عراق اجازه هیچ نوع ملاقات، تماس و حتی یک نامه‌نگاری ساده با خانواده خود را نداشتند.
انتقال اعضای مجاهدین به آلبانی این امید را در دل خانواده های ما زنده کرد که می توانیم بعد از چند دهه دوری از عزیزانمان آنها را در کشور دموکراتیک آلبانی ملاقات کنیم. اما انتظار ۱۰ ساله و بلاتکیفی این افراد در اردوگاه فرقه مجاهدین، تمامی آمال و آرزوها و باورهایمان را بر باد فنا داد.
البته در این میان تشکیل انجمن نجات آلبانی خبر مسرت بخشی برای ما خانواده ها بود که میتواند مایه امید برای کسانی باشد که خواهان جدایی از این فرقه هستند. اما ادامه شرایط فعلی اساسا مطلوب ما خانواده ها نیست و رسیدگی های بیشتری از سوی دولت شما را می طلبد.
همچنانکه مطلع هستید دادگاهی در تهران در حال رسیدگی به اتهامات رهبران مجاهدین به همراه ۱۰۴ تن از اعضای اصلی آن است. شایان توجه اینکه تعدادی از همین افراد در اردوگاه این فرقه در کشور شما بسر می برند که دستشان به خون هزاران ایرانی آغشته بوده و اعلان قرمز اینترپل هم برایشان صادر شده است. بنابراین خیلی از دسیسه ها و توطئه ها بر علیه دولت شما و ایضا فشارهای روحی و روانی بر علیه اعضای منتقد و خواهان جدایی نیز توسط همین افراد در کمپ آلبانی پیش برده می شود.
اکنون عاجزانه از محضر شما رئیس محترم دولت آلبانی تقاضا داریم:
۱ –به زندگی جمعی تحت سیطره و کنترل تشکیلات مجاهدین در اردوگاه این فرقه در کشورتان پایان داده و تک تک اعضای مجاهدین را بعنوان یک فرد پناهنده در خاک این کشور به رسمیت شناخته و طرف حساب قرار دهید.
۲ – اردوگاه مجاهدین در خاک آلبانی بعنوان یک کمپ پناهندگان تعریف شود تا تحت نظارت کامل ارگانهای بین المللی از جمله کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل قرار گیرد.
۳ – باید فشارهای تشکیلاتی را از روی اعضاء برداشت و شرایطی را در اردوگاه مجاهدین حاکم کرد که افراد بتوانند آزادانه برای آینده خود تصمیم بگیرند. آنها باید برای تصمیم گیری بتوانند با طیب خاطر بر روی حمایت های حقوقی و مالی و . . . دولت آلبانی و ارگانهای بین المللی حساب باز کرده و به آنها اعتماد کنند.
۴ – سپردن آن تعداد از محکومین دادگاه تهران به دست عدالت که در اردوگاه این فرقه در خاک آلبانی بسر می برند.
۵ – در نهایت نیز از دولت آلبانی می خواهیم شرایط دیدار خانواده ها از عزیزانشان در اردوگاه فرقه مجاهدین در حومه تیرانا را فراهم نموده و اجازه ملاقات بدهند.
جمعی از خانواده های استان آذربایجان غربی در ایران
* لازم به ذکر است که در نهم تیرماه ۱۴۰۲ بسیاری از خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی از سراسر کشور در مقابل سفارت ترکیه (حافظ منافع آلبانی در تهران) تجمعی برپا کردند. در این تجمع تعدادی از خانواده های استان آذربایجان غربی نیز حضور داشته و همپای بقیه خانواده ها فریاد “آزادی اسیران حق مسلم ماست” را به گوش مقامات دولت آلبانی و جهانیان رساندند. آنان خواستار پایان اسارت ۴۰ ساله عزیزانشان از بند فرقه رجوی شدند.