روزی روزگاری تروریست های مجاهدین در خیابانهای تهران جولان داده و اقدام به ترور و بمب گذاری می کردند آنان نه تنها از سوی ارگانهای باصطلاح حقوق بشری و کشور های غربی مورد شماتت و محکومیت قرار نمی گرفتند بلکه پناه داده شده و حمایت می شدند تا بتوانند روند کشتار مردم بی گناه ایران را ادامه بدهند. اما اکنون بعد از گذشت ۴۵ سال از انقلاب مردم ایران به گدایی صرفا برای حفظ جان ناپاک شان در کشورهای غربی و آلبانی افتاده اند.
اعضای مجاهدین بهطور عمده افرادی سالخورده هستند و توان فعالیتی ندارند و از سویی دیگر این فرقه جذابیتی برای عضوگیری جدید ندارد.
مسلماً حامیان غربی و برخی کشورهای منطقه متوجه شدهاند که این گروه دیگر توانایی عملیاتی نداشته و در پایان راه خود قرار دارد.
مسلماً این دادگاه میتواند مقدمهای برای پیگرد قضایی سران و اعضای جنایتکار آن در دادگاههای بینالمللی باشد و علاوه بر این دادگاه اخیر روند درستی را که ایران در برخورد با متهمان دارد و آنچه که واقعیت دارد را در سطح بینالمللی آشکار میکند.
کارشناسان می گویند مجاهدین به خط پایانی خود نزدیک است. اگر در عرصه بینالمللی زمینه پیگرد اعضای فرقه تروریستی مجاهدین فراهم شد، پروندههایی که اکنون درباره این افراد ایجاد میشود، به کار خواهد رفت و این دادگاه و پروندهها ملزوماتی برای برگزاری دادگاه برای مجاهدین در هر جای جهان است.
نویسنده : سعید پارسا