کمتر هفته ای است که خبر مرگ یکی از اعضای گرفتار در فرقه مجاهدین خلق منتشر نشود. اخباری که خانواده های اعضای گرفتار در فرقه را نسبت به وضعیت جسمانی و سلامت فرزندان شان نگران می کند.
در یک ماه گذشته سه تن از اعضای فرقه به نام های محسن معصومی، مرتضی قره اوغلانی و اصغر باباعلی، جان شان را بدلیل بیماری از دست دادند. سایت فرقه مجاهدین درباره محسن معصومی نوشت : “به‌رغم ۴ سال بیماری لحظه‌ای از پا ننشست”. این سایت درباره مرتضی قره اوغلانی نوشته بود: “در دوران سخت بیماری تا روز وفای به پیمان لحظه ای از پا ننشست”. و درباره اصغر باباعلی نیز نوشته بود : “پس از نبردی سخت با بیماری، به سوی یاران صدیق پرکشید.”
باید توجه داشت که سران فرقه تروریستی مجاهدین به افراد بیمار رسیدگی نمی کنند و بیماری در این فرقه به رسمیت شناخته نمی شود. مسعود رجوی به صورت رسمی در سال 1380 جمله “مجاهد بیمار فلان ابن فلان نداریم” را به عنوان یک ضابطه تشکیلاتی اعلام نمود. در این فرقه به افراد بیمار رسیدگی نمی شود و به بیماران اجازه نمی دهند که آزادانه به هر پزشکی که نیاز دارند مراجعه نمایند. بیماران اجازه استراحت ندارند و باید مثل دیگران کار کنند. در جملاتی که در بالا از قول سایت فرقه نوشتم نیز این امر مشهود است.
از مقامات مسئول کشور آلبانی می خواهم که امکان دسترسی آزادانه اعضای گرفتار در فرقه به پزشک و بیمارستان در بیرون از کمپ مجاهدین را مهیا نمایند و مانع از آن شوند که سران فرقه مجاهدین خلق از اعضای بیمار بیگاری بکشند. دولت آلبانی باید تضمین کند که اعضای بیمار به امکانات درمانی دسترسی خواهند داشت و در زمان بیماری و دوره نقاهت از سوی مسئولین فرقه مجبور به بیگاری و انجام کارهای سخت نخواهند شد تا بیش از این اخبار عذاب کشیدن اعضای بیمار و همچنین مرگ و میر در کمپ مجاهدین بر اثر سهل انگاری و فشار سران فرقه را نشنویم.
صالحی