روزها همچنان از پی هم می گذرد و دوباره محرم با آن حال و هوای سحر انگیزش از راه رسید و دوباره عطر خوش حسینی به مشام می رسد و نوای یا حسین گوش و جان ها را نوازش می دهد. زمزمه ای که همواره ورد زبان ملت ایران بوده است. امام حسین (ع) بهمراه 72 تن از یاران صدیقش حماسه ای خلق کرد که برای حرکت ها و مبارزات ظلم ستیز بعدی در سرتاسر جهان الگو شد. این رویداد از چنان ابعاد بزرگ و گسترده ای برخوردار است که هرچه بیشتر به تحلیل و بررسی آن پرداخته شود زوایای تازه تری از آن آشکار میشود. چرا که عاشورا نه یک حادثه بلکه یک فرهنگ است. فرهنگی برخاسته از متن اسلام ناب که نقش حیاتی را در استحکام ریشه ها و رویش شاخه ها و رشد بارهای آن ایفا می کند.
عاشورا هیچگاه در محدوده زمان و جغرافیای خاصی محصور نمانده است. قیام عاشورا از سال 61 هجری تا کنون همچون چشمه های جوشان و خروشان از آب زلال و گوارای خود تشنگان معرفت و حقیقت را سیراب کرده و الهام بخش بسیاری از نهضت های حق علیه باطل بوده است.
در طی دهه های گذشته فرقه مجاهدین خلق از ماه محرم و فلسفه قیام امام حسین (ع) استفاده ابزاری کرده است و عمده این سوء استفاده ها بدین گونه بوده است که همه اشعار و نوحه های این مناسبت در مدح مسعود و مریم سروده میشد و اگر نوحه خوانی از این کار سرباز میزد از برنامه حذف میشد. البته تا قبل از سالهای 71 الی 72 رجوی اعتقادی به برگزاری مراسم عزاداری و نوحه خوانی نداشت و آن را حرکتی ارتجاعی قلمداد می کرد و فقط ظهر عاشورا به خواندن نماز اکتفا میشد.
در همان ایام برای بسیاری از اعضا این سوال مطرح میشد که اگر سازمان پیرو امام حسین است چرا مراسم عزاداری برگزار نمی کند؟ از سال 72 رجوی با این استدلال که باید حربه عزاداری را از دست رژیم بگیریم اعلام کرد من بعد می بایست در مقرها مراسم عزاداری و سینه زنی برگزار شود. بعد از اعلام رجوی در ستادها و مراکز نفراتی که با نوحه خوانی و آیین سینه زنی آشنایی داشتند مشخص گردیده و ضمن آموزش به دیگران با شروع ماه محرم مراسم سینه زنی را برگزار می کردند.
در شب عاشورا همه دستجات سینه زنی بسمت مزار مروارید در قرارگاه اشرف حرکت می کردند. بسیاری از اعضا از سواستفاده رهبران مجاهدین خلق از مراسم عزاداری امام حسین به تنگ آمده بودند و تلویحا معترض بودند که چگونه مسئولین مجاهدین مراسمی را که سالهای قبل ارتجاعی می دانستند اکنون اعضا را وادار به سینه زنی و عزاداری می کنند؟
حال که مجاهدین خلق در آلبانی مستقر می باشند برای سواستفاده از افکار عمومی مردم آلبانی همین شیوه را ادامه می دهند. اما فرقه رجوی برخلاف تمامی ادعاهایش در عمل هیچ سنخیتی با آئین و مرام آزادمنشی امام حسین ندارد. در مکتب عاشورا فدا و قربانی پیشتاز بود ولی رجوی اعضا را قربانی و فدا کرد و خودش فرار را برقرار ترجیح داد.در مرام امام حسین (ع) افراد برای رفتن ویا ماندن در صف مبارزه آزاد بودند ولی رجوی اعضایی را که خواهان جدایی از صفوف او بودند را به زندان انداخت و در حقیقت باقیاس این دوجنبه می توان نتیجه گرفت که رجوی بزرگ ترین دشمن امام حسین و قیام عاشورا است.
کاظم پورخفاجیان – عضو جداشده مجاهدین خلق