حذف رجوی گام ضروری برای انحلال مجاهدین
ایراندیدبان
علیرغم ادامهی سیاست غیرقانونی بررسی پروندهی ایران در شورای امنیت و برگزاری اجلاس كشورهای 1+5 در اینباره، فضای دیپلماتیك در امریكا دستخوش چرخش عمدهای به سمت برقراری تماس و مذاكره با ایران شده است و بهنظر میرسد كه عمر یكهتازیهای امریكا در این پرونده، همزمان با به پایان رسیدن ریاستجمهوری جورج بوش رو به اتمام است.
در حالیكه در حال حاضر اصلیترین اولویت شعارهای مبارزات انتخاباتی در ایالات متحده، مسایل اقتصادی و راههای نجات اقتصاد امریكا است، مسألهی ایران در درجهی دوم اهمیت قرار دارد. موضوعی كه دموكراتها با پیش كشیدن بحث مذاكره با ایران و جمهوریخواهان با شعارهایی متفاوت با دوران نئوكانها وارد این میدان شدهاند.
در همینباره ریچارد هالبروك مشاور هیلاری كلینتون، نامزدی كه نظرسنجیها نشان میدهد شانس فراوانی برای كسب آرا دارد و دموكراتها نیز امید فراوانی به وی بستهاند میگوید:
« در صورتی كه ریاستجمهوری امریكا به یك دموكرات برسد در صدد خواهیم بود تا ارتباط مستقیمی با ایران برقرار كنیم. ما خواهان ایجاد ارتباط مستقیم با ایران هستیم. » (1)
یكی دیگر از سیاستمداران كهنهكار امریكایی در اینباره یادآور میشود كه:
« گفتوگو با ایران گاهی مشکل و ناخوشآیند خواهد بود. اما با نگرش به دشمنی ۲۸ سالهی دو کشور، میارزد که گفتوگو ادامه یابد. ممکن است دو کشور به منافع مشترکی که در پشت دیوار دشمنی و بدگمانی پنهان شده است، دست یابند. » (2)
بهعبارت دیگر اكنون فقط اقلیتی بیاعتبار به جنگ با ایران میاندیشند كه در عمل هیچ چشماندازی برای موفقیت آنان متصور نیست، اقلیتی كه مهمترین بهانهاش برای حمله به ایران را فعالیتهای هستهای ایران قرار داده بود.
این وضعیت برای رهبری مجاهدین كه با مطلقنگری ابلهانه هرگونه تغییر شرایط و تحول در مواضع دو طرف را غیرممكن میدانست و با تسری فرهنگ توتالیتاریستی و جزمی خود برای امریكا خط قرمز رسم میكرد یك كابوس دهشتناك است.
اكنون آنها بازگشتند به شرایط ده سال پیش كه امریكا آنها را در لیست گروههای تروریستی قرار داد و بحران بدون بازگشت را برای آنها رقم زد، با این تفاوت كه یك دهه چانهزنی و استمالت از غرب نتوانست بر وزن آنها بیفزاید و شرایط جدیدی را برای آنها رقم زند و اكنون هیچكدام از راههای رفته نمیتواند مشكلگشای آنها باشد و اگر بخواهند از گروه مرده و به تاریخ پیوستهی كنونی خلاصی یابند باید راه حلهایی را به جز آویختن به غرب دنبال كنند كه بهنظر میرسد در آیندهی نه چندان دور ناگزیر از آن باشند.
20 سال قبل وقتی كارشناسان میگفتند مجاهدین با رفتن به عراق قدم در راه نیستی گذاشتهاند و یا هنگامی كه آتشبس بین ایران و عراق برقرار گردید، آن را یك بنبست بدون راه حل و بهمنزلهی مرگ سیاسی آنها پیشبینی میكردند، رجوی با تبختر ابلهانه و باد ِ دماغ به این تحلیلها ریشخند میزد و گمان داشت غرب به خاطر دشمنی با ایران به وی جایزه میدهد و یا تاج شاهی بر سرش میگذارد و با هواپیمایی اختصاصی مستقیم او را به نیویورك میآورد و كرسی سازمان ملل را دو دستی بهوی تقدیم خواهد كرد. از طرف دیگر با كوتهبینی، تیر و ترقه در كردن ماجراجویانه را دلیلی بر زنده بودن دار و دستهاش میدانست.
اما همان زمان و با همان انتخاب كه مبنایی جز خیانت و فرصتطلبی نداشت سازمان مجاهدین خلق مُرد!
آنچه كه امروز وجود دارد یك رهبر فراری و سربهزیر است درون یك اردوگاه از افرادی كه با دنیای خارج هیچ ارتباطی ندارند و مثل موجودات ماقبل تاریخ در موزه نگهداری میشوند كه هر كس دربارهی نوع زیست و چگونگی زندگی آنها تصوراتی دارد…
اما رجوی گمان میبرد نوشداروی جنگ میتواند این محتضر را سرپا كند – گرچه همان هم نمیتوانست این مرده را زنده كند – اما این نوشدارو نه تنها اكنون كه پس از مرگ نیز نخواهد رسید و رجوی ناگزیر و ناچار است كه تن به دفن و خاكسپاری موجودی كه در عراق صدام آن را به دنیا آورد بدهد.
رجوی اكنون دیگر فهمیده است كه هیچ راهی نیست، با سر و صدا و یا بی سر و صدا باید تن به اضمحلال و انحلال بدهد، حتی امكانی برای زندگی عادی و اجتماعی در عراق كه مهمترین هدف رجوی – البته آخرین شانس و خواستهی وی – است نیز محقق نشده و نخواهد شد.
اما انحلال با حفظ رجوی كه این روزها مجاهدین به آن میاندیشند، گزینهای خامخیالانه است و مانند سایر توهمات مجاهدین راهی به واقعیت نخواهد داشت. انحلال مجاهدین و فعالیت در سبك و سیاق سیاسی برای این گروه – آنهم برای بقایایی كه موفق به گریز از عراق به اروپا شدهاند – جز از مسیر حذف رجوی میسر نمیباشد.
مجاهدین همراه با رجوی، مضمحل، منحل و از صحنه حذف خواهند شد.
_______________________
1- روزنامهی لوموند. (ریچارد هالبروك معاون اسبق وزارت امور خارجهی امریكا است)
2- جان لیمبرت دیپلمات پیشین و استاد مطالعات بینالملل در دانشکدهی نیروی دریایی امریکا كه به ابتکار مؤسسهی صلح امریکا، مقالهای دربارهی گفتوگوی دوجانبه با ایران نوشته و پیشنهاداتی را توصیه كرده است.