وجه غالب نامه آقای جعفر خسروی درباره ی انتقاد از عملکرد غیر دموکراتیک و پرسش بر انگیز رهبران فرقه ی تروریستی مجاهدین و نیز محکومیت اخلاقی آنان است.
این نامه در حقیقت حکایت درخور و تلخی ست از رفتارهای غیر مسئولانه فرماندهان قرارگاه اشرف و نیز یک مقاله ی افشاگرانه و در عین حال پراحساس و متفکرانه در باره نقد اتوریته، قدرت طلبی، و ویژگی انتقاد ناپذیری رهبری عقیدتی فرقه مجاهدین است.
بی شبهه رهبران فرقه ستیزه جوی مجاهدین برای همیشه، نه می توانند این نامه انتقادی و سایر نامه های اعضای خانواده های عضو انجمن نجات در طرح خواسته مشروع شان برای تماس با بستگان و عزیزان تحت سیطره ی شان در قرارگاه اشرف را انکار نمایند و نه می توانند در باره ی خواسته طبیعی و به حق آنان غیر مسئولانه سکوت کنند. در حقیقت نامه های اعضای خانواده های عضو انجمن نجات در انتقاد تند و گزنده از اعمال محدودیت های تشکیلاتی در جهت جلوگیری از تماس افراد مستقر در قرارگاه اشرف با اعضای خانواده های شان، روزی همچون تلنگری بر ذهن رهبران خشونت طلب مجاهدین فرو خواهد آمد.
بدون اغراق بایستی اذعان نمود مطالعه محتوای نامه آقای جعفر خسروی خطاب به برادرش اکبر و سایر نامه های اعضای خانواده های عضو انجمن نجات که در نقد عملکرد و رفتارهای مستبدانه و غیر دموکراتیک رهبران فرقه مجاهدین نوشته شده و تاکنون در سایت انجمن نجات و سایر سایت های فارسی زبان داخلی و خارجی درج و منتشر شده است، یک بررسی تفکر برانگیز در ابعاد سیاسی، اخلاقی و تاریخی فرقه ی تروریستی مجاهدین و تلاش برای مقابله با آن می باشد.
با آرزوی رهایی آقای اکبر خسروی و همه ی عزیزان و هم وطنان تحت سیطره فرقه رجوی و بازگشت آنان به میهن عزیزمان ایران و کانون گرم خانواده هایشان.
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
نامه آقای جعفر خسروی به برادرش اکبر خسروی:
اکبر جان، برادر بزرگوار و عزیزم
با سلام
امیدوارم در سایه حق تعالی شاد و خرم و سلامت باشی. برادرم، تاکنون چندین نامه از طرف مادر و سایر اعضای خانواده برای شما نوشته شده است در این رابطه از آقای آرش رضایی مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی تقاضا کردیم تا نامه ها را جهت اطلاع شما در سایت انجمن نجات منتشر کند. اما متاسفانه تا حال که نامه ای برای شما می نویسم هیچ پاسخی یا تماسی از سوی شما نداشتیم.
البته من کاملا شرایط شما را در قرارگاه اشرف درک می کنم و می توانم تصور کنم چقدر در محدودیت بسر می برید. اما خیلی مهم است بدانم کسانی که به شما در قرارگاه اشرف اجازه تماس تلفنی یا نوشتن نامه و امکان دادن پاسخ نامه های اعضای خانواده ات از جمله مادر چشم انتظار و زجر کشیده مان و نیز پدر نابینایت را نمی دهند چه حس و حالی دارند؟ و چگونه طرز تفکری؟
اکبر جان اگر این نامه به دست شما برسد و احتمال کمی می دهم چون وقتی پاسخ نامه های مادر و سایر اعضای خانواده را ندادی، بر ما معلوم شد که نامه ها به دستت نمی رسد و نامه اولی را نیز به طور کامل نشانت نداده بودند و صرفاً برای اینکه رهبران مجاهدین تو را سوژه تبلیغاتی کنند و به جای اجازه دادن به شما برای تماس تلفنی با خانواده که سالهاست از شنیدن صدایت محروم بوده ایم متاسفانه شما را در برنامه تلویزیونی وادار نمودند تا مسائلی را مطرح کنی که هیچگونه واقعیتی نداشت و ما می دانستیم شما تحت فشار مجبور بودی حرف هایی بزنی که از صمیم قلب نگفتی.
اکبر جان، از همین فرصت استفاده می کنم و خطاب به رهبران سازمان مجاهدین می گویم واقعاً اگر شما رهبران سازمان مجاهدین به خانواده ما و پدر و مادر پیر و چشم انتظار که سالهاست در حسرت دیدار و شنیدن صدای فرزندشان اکبر بسر می برند و چه شب ها صدای گریه شان همه ما را از خواب بیدار کرده است، ارزشی قائل بودید. به خواسته آنها تن داده و اجازه می دادید تا برادرم اکبر حداقل پس از شانزده سال یکبار هم که شده برای چند دقیقه با پدر و مادر درد کشیده اش تلفنی تماس می گرفت و با هم حرف می زدند. چه شده است شما رهبران سازمان مجاهدین به عواطف انسانی و احساسات خانوادگی هیچ بهایی نمی دهید؟
آیا این رسم مروت و مردانگی است!
من به نوبه خودم از اینکه شما به عاطفه انسانها ارزشی قائل نیستید بشدت متاسفم و معتقدم با این نوع طرز رفتار و تفکر و به هیچ گرفتن عواطف خانوادگی در میان خانواده های افرادی که در قرارگاه اشرف حضور دارند، هیچگونه جایگاهی نخواهید داشت. پس به خود آئید و بیش از این به رفتارهای زشت و نادرست خویش ادامه ندهید.
خواسته و انتظار مشروع و به حق خانواده ما این است هر چه زودتر شما رهبران سازمان مجاهدین امکان تماس تلفنی برادرم اکبر خسروی را با خانواده مهیا سازید و اگر به مفهوم آزادی فردی و انتخاب انسانها پایبندید به او فرصت دهید تا با تماس و گفتگو و تبادل نظر با اعضای خانواده و به خصوص پدر و مادر چشم انتظار و زجر کشیده اش، سرنوشت و آینده ی خویش را خود رقم زند.
در پایان دوست دارم به برادرم اکبر بگویم:
برادر عزیزم اکبرجان، همه اعضای خانواده پدر و مادر و خواهران و برادرانت برای در آغوش کشیدنت لحظه شماری می کنند و از خداوند برای رهایی شما برادر نازنینم یاری می طلبند.
قربانت برادر کوچکت جعفر خسروی
رونوشت به:
1- کمیته بین المللی صلیب سرخ – دفتر تهران
2- خانم کلنل تورلاک مقام محترم حقوقی و قضایی کمپ امریکا
3- سازمان دیده بان حقوق بشر دفتر واشنگتن – نیویورک – پاریس- لندن
4- عفوبین الملل دفتر واشنگتن- نیویورک – پاریس- لندن
5- حقوق بشر عراق
6- انجمن نجات دفتر آذربایجانغربیTahoma; >
