همانطور که میدانید برای افراد و نسل جوان که آشنائی چندانی با فرقه رجوی ندارند، ممکن است سؤالاتی پیش بیاید که جوابی قانع کننده برای آن نداشته باشند.
سؤالاتی مانند اینکه چرا اعضا از رابطه با خانواده محرومند؟ چرا در حصار محصور و زندانی هستند؟ چرا از پایه‌ای‌ترین حقوق انسانی محرومند؟ و … اما اعضا چگونه به این محدودیتها تن میدهند، با اينکه می‌دانند با ابزار تشکیلات سرکوب میشوند! باز هم به آن تن میدهند! جواب های بسیاری برای این سوالات وجود دارد، اما این افراد اختیاری از خود ندارند و از هویت انسانی تهی هستند! اما چگونگی آن را شاید بتوان در شخصیت سرکرده این فرقه جستجو کرد!
ماکیاولیست یک ویژگی شخصیتی است که نشان دهنده حیله گری، توانایی دستکاری احساس و باور دیگران و مستعد به استفاده از هر وسیله لازم برای کسب قدرت است.
این روش شناخته شده ماکیاولی است، در این روش هدف وسیله را توجیه میکند! یعنی برای رسیدن به هدف، میتوانیم هر گونه ابزار و وسیله را به کار ببریم!
از نیرنگ و فریب استفاده کنیم! ماکیاولیسم یکی از ویژگی هایی است که در کنار خودشیفتگی و روان پریشی، سه گانه تاریک را تشکیل می دهد! برخی روانشناسان سادیسم را نیز اضافه کرده و به آن چهارگانه تاریک میگویند. بهر حال این افراد آمادگی بهره کشی از هر کس، حتی از نزدیکترین اعضای خانواده خود را دارند و از آسیب رساندن به دیگران هیچگونه احساس پشیمانی ندارند! خود خواه هستند و تنها به منفعت خود توجه میکنند. ماکیاولیسم در روانشناسی به یک ویژگی شخصیتی گفته میشود که فرد چنان بر منافع خود متمرکز می شود که دیگران را برای رسیدن به اهداف خود فریب می دهد و استثمار می کند، به راحتی دروغ میگوید، بدبین و خود شیفته است.
نیکولو ماکیاولی فیلسوف و سیاستمدار ایتالیایی قرن پانزدهم، در کتاب خود به نام شهریار، مینویسد: برای رسیدن به قدرت، لازم نیست هیچ حکم اخلاقی در اجرای سیاست رعایت شود. ماکیاولی با ارائه نظریه خود، اساس شخصیتی سلطه گر و منفعت طلب را به صورت تئوریک و سازمان یافته به نگارش درآورد. کارشناسان این شخصیت را به این شکل تعریف میکنند: فردی که قدرت طلبی، سلطه گری، ابزار گرایی،
فریب کاری و تظاهر جزو خصوصیات اصلی او به شمار میرود و فقط به منفعت خود توجه میکند. اگر وارد ذهن یک ماکیاولیست شویم، شاید با رژه افکاری از جنس حق به جانبی، دیگر مقصر پنداری، منفی نگری و خود شیفتگی روبرو میشویم. خصوصیت برجسته شخصیت ماکیاولیست، پیروی کورکورانه از جمله: هدف وسیله را توجیه میکند؛ میباشد، این شخصیت برای رسیدن به اهداف خود هیچ خط قرمزی ندارد و به رنج دیگران اهمیتی نمیدهد. ماکیاولیست ها به رعایت معیارهای اخلاقی توجه ندارند. آنها بر روی پول، قدرت و رقابت تمرکز می کنند و برای برنده شدن به هر قیمت، دست به چاپلوسی، فریب کاری، اجبار و توهین میزنند.!
البته از دیدگاه اسلام، وسیله نیز باید مشروع باشد، چرا که تفکیک هدف و وسیله از یکدیگر دشوار است. پیروان ماکیاولیست در حرف و شعار ادعا میکنند که مدافع اصول انسانی، حقوق بشر و اخلاق هستند، اما اعمال و رفتارشان، دقیق بر طبق دستور ماکیاول است. این افراد زشت ترین اعمال را برای اهداف خود مرتکب میگردند. رفتارشان نشان میدهد که بویی از انسانیت نبرده و بدون شک هیچگاه به این مسئله فکر نمیکنند که بر سر انسانهای دیگر چه خواهد آمد! نیکولو ماکیاولی که برخی او را به اتهام حمایت از ستمگر، همواره مورد حمله قرار میدادند، بطور مفصل به این موضوع پرداخته است. ماکیاولی در فصل سوم کتاب “شهریار” میگوید: هر کس مسبب قدرت، عظمت و بزرگی دیگری شود، کار خود را ساخته و باید آن را تمام شده دانست. بدین صورت اعضای فرقه را هم باید تمام شده دانست! گرچه ممکن است خود خبر نداشته باشند! زیرا تحت مغز شوئی مسخ شده و از هویت انسانی تهی هستند.
حسن شهباز- آلبانی-تیرانا