این روزها، مدام خبرهای مربوط به مرگ اعضای حاضر در کمپ مانز مجاهدین خلق از طریق رسانه های منسوب به فرقه منتشر می شود و دلیل اکثر آنها بیماری های مزمن عنوان می شود.
به عنوان کسی که سالهای زیادی از عمرم را در تشکیلات رجوی به سر برده ام و تجربیات تلخ و دردناکی از ان دوران تا همیشه در خاطرم ثبت شده است باید بگویم که با هر خبر فوتی مربوط به اعضای سازمان، چند نکته به ذهنم می رسد. اول اینکه این اخبار و دلایل لزوماً دلیل واقعی نیست. سران سازمان در تمام این سالها یاد گرفته اند که چگونه افراد ناراضی را سر به نیست کنند و بعد دلایل مختلفی برای مرگش بتراشند و به خورد اعضا و جامعه بیرونی بدهند.
نکته بعد اینکه اکثر این بیماری های مزمن، دامن گیر اعضای رده پایین می شود و نه رده بالا و اگر هم افراد رده بالای تشکیلات به بیماری مبتلا شوند دست کم به سرعت در جهت مداوا و علاج شان اقدام می شود. از تهیه لوزام مورد نیاز گرفته تا انتقال به بیمارستان های مجهز اروپایی.
اما درباره اعضای بده پایین داستان فرقه می کند. اول از همه که اظهار بیماری در مناسبات فرقه رجوی جرم محسوب می شود و به قول رجوی مجاهد بیمار نداریم!
تازه اگر بیماری فرد به حدی برسد که قابل اغماض نباشد، نهایت تلاش سازمان تهیه دارو و انتقال به بیمارستان مادر ترزا در تیرانا است که بیمارستان آنچنان مجهزی هم نیست.
به صراحت باید گفت و تائید و تکرار کرد که این “بیماری” نیست که افراد را در تشکیلات میکشد، بلکه تبعیضی است که شما بین افراد قائل می شوید.
حقیقت تلخ و بسیار زهرآگین اینکه وقتی در فرقۀ رجوی یکی از اعضای سازمان می میرد تنها او نیست که میمیرد، بلکه همراه با او آرزوهای خانواده ای که عمری منتظر دیدن فرزندشان بودند نیز میمیرد و دفن می شود، چقدر حزن انگیز و تاسف بار! اکنون خانواده های اعضای گرفتار در کمپ مجاهدین خلق همانند یک پیکرند که وقتی یکی از فرزندان آنان فوت میکند همگی درگیر این ماجرا می شوند و غم و اندوه سرتاسر زندگیشان را می گیرد. زیرا مدام با این فکر درگیر می شوند که نکند نفر بعدی فرزند ما باشد ؟!
بارها گفته ایم که رجوی به هیچوجه از مرگ کسی در سازمان متاثر و متاسف نمی شود و اتفاقا برای آنان خوب است زیرا تبدیل به ابزاری می شود که برای یک دوره تبلیغات کرده و از آن برای مظلوم نمایی خود بهره برداری نمایند. غم انگیز تر اینکه رجوی دوست دارد مرگ افرادش هر چه دردناک تر باشد، مثلا بر اثر یک انفجار چندین نفر به کام مرگ بروند و رجوی بسرعت عکس های رنگی آنان را در بین تعدادی از عوامل خود در اروپا و آمریکا به جلوی دوربین ها ببرد. زیرا قصدش این است که با مظلوم نمایی و سوء استفاده از موقعیت اهدافش را ولو به صورت مقطعی عملی نماید.
هدفم از نوشتن این مطلب نیز همین است که تائید و تاکید کنم که مرگ هایی که در تشکیلات رجوی رخ میدهد اغلب قابل حل بوده و می شود با اعزام فرد مریض به اروپا مانع از مرگ هایی شد که در حال وقوع می باشد. به جای صرف انبوه پول هایی که مریم رجوی صرف جلسات مسخره اش میکند می تواند جهت دوا و درمان بیماران تشکیلاتش هزینه نماید . ولی تجربه و تاریخ نشان داده و ثابت نموده که از رجوی و عواملش چیزی به نام انسانیت بر نمی آید.
این موضوعی که عرض کردم یک تجربه شخصی در رابطه با سازمان مجاهدین خلق بوده و راحت بدست نیامده است !
بخشعلی علیزاده