ابراهیم مرادی از اعضای نجات یافته از تشکیلات رجوی است که در حال حاضر در تیرانای آلبانی سکونت دارد. او شاغل است، خانه و زندگی مستقل دارد و در کنار دیگر دوستانش در انجمن نجات آلبانی روزگار میگذراند.
مرادی هم همچون دیگر دوستان جدا شده اش، دغدغه اعضای گرفتار در کمپ اشرف 3 و خانواده های چشم انتظار این افراد را دارد و در کنار زندگی روزمره اش در تلاش است تا دوستان سابقش هم طعم شیرین آزادی را همچون او بچشند: به امید روزی هستم که دوستان در اسارتم حتی اگر شده برای یک روز هم آزادی را لمس کنند و از آن بهره ببرند.
او که خود تجربه حضور در تشکیلات مجاهدین خلق را دارد و دروغ های رجوی درباره زندگی خارج از کمپ های سازمان را بارها و بارها شنیده است سعی دارد با نشان دادن زندگی کنونی اش به دوستان در اسارتش بفهماند که آنچه رجوی درباره زندگی جدا شده ها می گوید واقعیت ندارد و دروغ و فریبی بیش نیست.
مرادی در حالیکه در کنار خانه اش ایستاده می گوید: الان خانه ای معمولی دارم اما همین که تصمیم گیری های زندگی ام بر عهده خودم است، خیلی ارزشمند است.
مرادی از روزهایی می گوید که در تشکیلات رجوی آرزو داشته حتی برای یک ساعت فرصت داشته باشد به خودش، به خانواده اش و به گذشته اش بیاندیشد. حسرتی که در تمام سالهای حضورش در مناسبات فرقه، به دلش مانده بود تا لحظه ای که اراده کرد و از آنجا خارج شد.
ابراهیم مرادی رو به دوستان اسیرش در کمپ مانز می گوید: باور کنید زندگی در مانز خلاصه نمی شود. زندگی وسیع است. اگر به فکر خودتان نیستید به فکر خانواده های چشم انتظارتان باشید. برای لحظه ای به زندگی تان فکر کنید. زندگی نمرده است. زندگی در انتظار شماست. زندگی خارج از کمپ مجاهدین هم به تلاش و کوشش نیاز دارد، اما اینجا اگر شما تلاش می کنید بهره اش را هم خودتان می برید.