مهدی عسکری، کانون هابیلیان، مشهد، نوزدهم مارس 2008
الف – یک سال دیگر هم گذشت. یک سال پرشتاب برای همه ی ما. سال گذشته بر سر سفره ی هفت سین، آرزوهای سال 1386 را را مرور کردیم و از خدا برای سال جدید توفیق و همت بلند خواستیم. بسیاری از ما در کنار آرزوی سلامتی و خوشبختی و موفقیت، آرزوی سربلندی ایران را نیزاز خداوند داشتیم. آرزویی که با ایرانی بودن ما سنخیت کامل داشت. آرزویی که برای آن البته به فراخور خویش تلاش نیز نمودیم. سال گذشته مردم اگر چه ناملایمات و بی مهری های زیادی را از جانب مخالفان و دشمنان نظام دیدند و اگر چه نابرابری را در عرصه ی بین المللی مشاهده کردند اما برای رسیدن به هدف بالای خود و استقلال ایران زمین، از تحریم های پر از تبعیض شورای امنیت خم به ابرو نیاوردند. سال گذشته اگر چه آژانس بین المللی انرژی اتمی بارها بر صلح آمیز بودن پرونده ی هسته ای ایران تاکید نمود اما خواسته ی آمریکا و برخی کشورهای دیگر نشان داد که شورای امنیت به بازیچه ای کامل در دست قدرتهای بزرگ تبدیل شده است. اما همه ی این مسائل در اراده ی مردم ایران خللی وارد ننمود و حمایت مردم ایران از نظام ایران و برنامه های رییس جمهور کشورمان نیز بیش از پیش ادامه یافت. همه دیدیم که دفاع شجاعانه ی دکتر احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا از کیان ایران اسلامی چگونه توطئه ی صهیونیستها رانقش بر آب کرد و حقانیت کشورمان رادر برابر دیدگان رسانه های بیگانه بیش از پیش به اثبات رساند. البته در این میان منافقین نیز به شیوه ی همیشگی خود بسیار دست و پا زدند اما طبق معمول کسی برای آنها و گفته هایشان تره هم خورد نکرد تا جایی که بارها زبان به اعتراض و گلایه گشودند و از زمین و زمان نالیدند.
ب – سال گذشته در مطلبی با عنوان نوروز در شب تیره ی اشرف نوشتم
عید امسال نیز آمد و سازمان و نیروهایش در آرزوهای بر باد رفته خویش ماندند و با سیلی رقص و آوازی بی روح و فرمایشی صورت خود را سرخ نگه داشتند.امسال هم سران سازمان نیروهای خسته و درمانده سازمان را با عنوان های بی رنگ و لعاب فریب خواهد داد : به زودی به ایران خواهیم رفت ، ما نجات دهندگان خلق ایران هستیم ، سال بعد با حمله آمریکا به ایران ما جشن پیروزی و نوروز را در ایران برگزار خواهیم کرد ، ما برای آزادی ایران اینجا هستیم و باید این سختی ها را به جان بخریم ، مجاهدین یعنی خستگی ناپذیر و…. امسال نیز آمد و آنها که برای نجات وطن دست به ترور و خیانت زدند باز هم در عراق ماندند تا آرزوی در ایران بودن را با خود به گور ببرند. آنهایی که قرار بود به ایران بیایند در سال
86 از سخنان نوری المالکی و جلال طالبانی و سفر احمدی نژاد به عراق بر خود لرزیدند. آنها امروز و در سال جدید، تفاوتی بیش از سال گذشته را در اوضاع و احوال خود احساس می کنند و آن اینکه بیش از پیش می دانند که در وادی نسیان قرار دارند و به روزهای اخراج از عراق بیش از پیش نزدیک شده اند. آنها می دانند که جامعه ی جهانی آنها را – علی رغم تمام تلاش هایشان – همچنان تروریستهایی فعال می داند و البته خطرناک. آنها می دانند که باید درعراق و دور از وطن زندگی کنند و باز هم می دانند که دلی در ایران برای آنها نمی تپد. آنها مثل سال گذشته نوروز خودرابا ساز و آواز و جشنهای بی روح خواهند گذراند و شاید هم با پیامی از برادر فراری و یا خواهر عصبانی که خود سالهاست قافیه و مهار فرقه را از دست داده اند و نمی دانند چه باید بکنند. مسلما در اشرف همه ی آنها دلشان می خواست یک زندگی عادی می داشتند و سال نو رادرکنار خانواده و مانند میلیونها ایرانی سپری کنند. حتی پیرمردان و پیرزنان اشرف که فرمانده هان آن پایگاه متروک هستند نیز در دلشان به آنچه که مبارزه می نامند می خندند و آرزوی زیستن در ایران را دارند. آنها می دانند که سفره ی هفت سین در ایران حال و هوای دیگری دارد؛ اما آنها مجبورند به عادت مالوف فرقه ی رجوی خود را فریب دهند و احساسات خود را مخفی کنند و جلوی دوربین تلویزیونی فرقه برای مردم ایران آرزوی خوشبختی کنند درحالی که در دل ماتم این را دارند که : خدایا ما را آواره تر از این نکن.
ج – سالهاست که مردم ایران به اتحاد و یکدلی برای حفظ وطن –با همه ی هزینه آن – ایمان آورده اند. آنها می دانند که ایران با ایرانی و برای ایرانی است پس باید برای آن تلاش کرد و خود را فدای آرمانهای آن نمود ، حتی اگر دشمنان و منافقان این را نخواهند. برای مردم ایران سال نو با آرزوی تداوم موفقیتهای سال 86 خواهد بود موفقیتهایی که با وجود دشمنی ها ، با اراده ی ملت ایران رقم خواهد خورد. اینجا ایران است. ما آزادیم. ما برای بیشتر ماندن در مملکت غریب به پای هر ناکثی نمی افتیم چون اینجا ایران است و ما ایرانی هستیم. ما در ایرانمان آزاد زندگی می کنیم و برای زندگی تلاش می کنیم تا طعم نان حلال را بچشیم. ما به دستان آمریکا و اسرائیل و برخی کشورهای عربی نمی نگریم. برای ما وطن فروشی برای ارتزاق از مرگ هم بدتر است. ما ایرانی هستیم و برای بودن با هم هر هزینه ای را می دهیم. از هشت سال جنگ گرفته تا تحریم و دشمنی و… ما سال نو را بدون رنگ و فریبهای فرقه ای می گذرانیم. بدون دروغ و بدون تظاهر به شادی. راستی ایران زمین با چهار فصل آن چه سرزمین زیباییست برای ایرانیانی که درایران زندگی می کنند و برای عید نیز بار سفر رامی بندند. ما مجبور نیستیم سال نو را در اردوگاهی زیر نظر بیگانگان بگذرانیم چون آزادیم و برای حفظ این آزادی، جان فشانی ها کرده و خواهیم کرد. ما ایرانی هستیم و ایرانی می مانیم. پس عید نوروز بر تمامی ایرانیان آزاده و وطن دوست مبارک.