بهار طبیعت با جلوه های فرح انگیز و دلنشین آن فرا می رسد و زمین رستاخیز خود را جوانه با زدن گلی و گیاه از دل خاک مرده و بی روح زمستانی به نمایش می گذارد. طراوت و خرمی جهان را فرا می گیرد و فرش زمردین زمین زینت بخش چشم و دل، جسم و جان انسانها می گردد. تو گویی که تجلی شادابی و سرزندگی بهار، طبیعت جهان را می شکوفاند و دل ها را پالایش می دهد و حیات را در خرمن زندگی از نو می رویاند.
در میان اقوام و ملل جهان، ایرانیان را خوش ذوق ترین ملت در کوه ارض هستند که سال نو خود را با تجدید حیات جهان هماهنگ کرده اند.
شاعران تجلی احساسات ملتها هستند و در تاریخ ادب ایران زمین کمتر شاعری را میتوان یافت که اندیشه خود را با الهام از رستاخیز طبیعت با بهاریه ای زینت نبخشیده و آن را بر تارک دیوان خود ننوشته باشد.
شعر و ادب فاخر ایران مشحون از جلوه های دل انگیز است که با بهار شکوفا شده و شاعر را با اوج احساسات انسانی خود بالا می کشد تا خالق آثاری جاودانه دربیان زیبائیهای جهان خلقت گردد.
سبزه نماد بهار و طراوت و خرمی طبیعت و دلهای انسانهاست. با فرا رسیدن بهار حقد و حسد و کینه نیز از دلها بیرون می رود و سبزی طبیعت الهام بخش دلهای انسانها و پالایش روحی آنان می شود، در انیجا دیگر فرقه مفهومی ندارد آنچه هست صمیمیت است و انسان دوستی، نه دیوارهای بلند اشرف در اینجا معنی می دهد و نه ترد مادر و پدر، خواهر و برادر و فرزند که بیشتر از 20 سال به دستور مسعودها و مریم ها بی معنی می ماند.
سنت دید و بازدید سال نو و شروع آن از بزرگترهای فامیل، تجلی زندگی بی آلایشی است که با سال نو آغاز میشود. تو گویی که شبنم بهاران دلها را طراوت بخشیده و باران ربیع حقد و کینه ها را که رجوی ها بوجود آورده اند شسته و ازدل برون برده است.
هر ایرانی در دعای تحویل سال می خواند:
یا مقلب القلوب و البصار یا مدبر الیل و النهار یا محول الحول والحوال حول حالنا الی احسن الحال.
انقلاب در دل و دیده و تغییر و دگرگونی در رفتار و کردار، این آرزو و خواست هر ایرانی است.
نابود باد تروریزم که کینه اش بادنیای صلح باعث جدائی هزاران انسان از خانواده را گردیده است در لحظه آغاز سال نو، لحظه ای که پدر و مادر و فرزندان دور هم نشسته بر نفاق افکنان نفرین می فرستند، آنان که به اسم دین تزویر می کنند و دور انسانها را حصار بلند کشیده اند به دور از پدر، مادر، خواهر، برادر و فرزند. البته آن روز دور نیست، روز تعیین و تکلیف فرقه ها و آن لحظه ای خواهد بود که پدران و مادران و همه اعضاء خانواده ها شیرینی به یکدیگر تعارف کرده و روی هم را خواهند بوسید و این آغاز رویش محبت دردلها خواهد بود، دلهایی که با اشک دیده دگرگونی جهان عاری از جنگ و تروریسم را طلب خواهد کرد.
خسرو جانثاران، کانون آوا، بیست و یکم مارس 2008