سیستم ارباب – رعیتی در قلعه مانز رجوی

عصر ما، عصر آزادی و جنبش های رهایی بخش و عصر مرگ محتوم دشمنان آزادی است. سالیان سال است سازمانی بدنام به نام مجاهدین خلق به سرکردگی رجوی با اعمال تروریستی و تشکیل یک سیستم ارباب و رعیت در تشکیلات خود انسان های زیادی را در قلعه اشرف حبس نموده. البته چندین سال است سازمان رجوی دوران رکود و انحطاط را طی میکند و در حال زوال است. مهمترین عامل زوال و افول این سازمان فرقه گرا، دجالگری و ماهیت ضد انسانی و تروریستی آنها می باشد.

در دستگاه رجوی و سیستم ارباب – رعیت ارباب با عنوان رهبر به همه حکمرانی می کند و رعیت در حقیقت فقط قادر به بهره دهی جهت ارباب میباشد. در این سیستم رعیت از کلیه حقوق اجتماعی – سیاسی و قضایی محروم بوده و هیچگونه دخالتی در سرنوشت خود نمی تواند داشته باشد.

ارباب یا سرکرده فرقه با سوء استفاده از قدرت سیاسی و نظامی خود که وابسته به بیگانگان است انواع جبر و ظلم و استثمار را به رعیت ها تحمیل می کند. روزگار زندگی نیروهای مفلوک زحمتکش بسیار نامساعد است و از هرگونه امکانات رفاهی و تفریحی و ارتباط با خانواده محروم می باشند.

فرقه با برقراری وحشت و فشار تشکیلاتی سیستمی وحشت زائی را برای حفظ منافع خود به رعیت ها تحمیل می نماید. قوانین و ضوابط دگماتیسم غیر انسانی که فقط بر پایه ممنوعیت و محرومیت سوار است در قلعه اشرف اجباری و پیروی از آن الزامی است. اشاره مختصر به این ضوابط و سیستم ارباب و رعیت در تشکیلات رجوی:

۱.هرچیز و هر شخصی حرف نگفته داشته باشد و آن را بازگو نکند دشمن است

۲. هر چیز و یا هر کس که همه چیزش را به ارباب و سازمان اهدا نکند دشمن است و این اجبار با عبارت( امضاء خون و نفس) تئوریزه میشود.

۳.هیچ کس نباید لباس شخصی بپوشد و لباس فرم اجباری است

۴. فکر به خانواده ،همسر و بچه ممنوع و هرکس سرپیچی کند دشمن است با این عبارت که ( خانواده کانون فساد و حائل مبارزه است) نهادینه گردیده

۵. هیچ کس نباید استراحت مطلق داشته باشد و خوابیدن انفرادی ممنوع است

۶.هیچ کس نباید بیمار باشد و هر بیماری تمارض محسوب می گردد و این امر نیزبا عبارت اینکه (مجاهد مریض داریم مریض مجاهد نداریم) اعمال میشود.

۷. شادی،ابراز احساسات پرشور و پای کوبی انفرادی ممنوع است.

۸.عدم دسترسی به وسایل ارتباط جمعی همچون تلفن ثابت و همراه

۹.عدم ارتباط با خانواده و دوری و بی خبری مطلق از خانواده

۱۰.ممنوعیت مکالمه و گپ های دو یا سه نفره

۱۱.محرومیت از دیدن و شنیدن اخبار روز علمی اقتصادی دنیای جهان و عدم دسترسی به تلویزیون ورادیو ۱۲. کارهای اجباری طاقت فرسا

۱۳. تجردگرایی نمونه ای کوچک از محرومیت ها و ممنوعیت های حاکم در حق رعیتها می باشد ۱۴.ازهمه ناگوارتر اینکه خروج از تشکیلات ممنوع است.

این است قوانین و جو حاکم در مناسبات فرقه ای سازمان رجوی و در این فرقه سیستم ارباب و رعیت به این شکل اجرا میشود. براستی این محرومیت ها یادآور هفت قانون کتاب قلعه حیوانات به اثر جورج اورول است. بی تردید ممنوعیت ها و محرومیت های حاکم در فرقه رجوی و بردگی هزاران انسانی مصداق بارزی از نقض حقوق بشر و آزادی ستیزی می باشد.

ناصر رضایی

منبع

یک دیدگاه

  1. هر حکومتی سرکارامده است همیشه مخالف و موافق داشته است درهرصورت منافقان چه ساده لوحندکه عمری که بایدصرف خوشی با خانواده شأن کنندراصرف چوب لای چرخ دستگاه حکومتی می کنند و برای کشورخودسختی واخلال ایجادمی کنندوانرژی خودراصرف مخالفتویاری مشتاقان حکومت می کنند مگر انسان چندبارمی خواهد زندگی گندبه نظرم فقط مبارزه باظلم پسندیده است ودیگرهیچ موردی ارزش ندارد راه درست خود را برویدوچه کارداریدچه کسی حکومت کند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا