پیرامون همایش شهر فییر آلبانی

روز جمعه 28 دی ماه 1403، همایشی به همت انجمن نجات آلبانی در همکاری با شهرداری شهرستان فییر در سالن همایش های شهرداری این شهر، همراه با اکران مستند “مادر، عشق، جدایی” و انجام سخنرانی ها برگزار شد.

این همایش از جهات مختلفی دارای اهمیتی خاص می باشد که آنرا نسبت به فعالیت های پیشین انجمن نجات آلبانی متمایز می سازد. ابتدا مروری بر انعکاسات رسانه ای و سخنرانی ها و گفته ها و نوشته های حول برگزاری این همایش داشته و سپس به صورت تیتروار به خصوصیات ویژه و اهمیت آن از زوایای مختلف پرداخته می شود.

برخی انعکاسات:

تلویزیون بلو تی وی آلبانی که همایش انجمن نجات آلبانی در شهر روسکووچ در شهرستان فییر را پوشش خبری داد در گزارش خود آورده است: “این یک داستان احساسی است. مادر، عشق، جدایی، عواقب پدیده ای را آشکار می کند که میلیون ها نفر را تحت تاثیر قرار داده و برای بسیاری از خانواده ها زخمی التیام نیافته ایجاد کرده است.”

انعکاس تلویزیون BLU TV
انعکاس تلویزیون BLU TV

تلویزیون استارپلاس تی وی آلبانی که همایش اخیر انجمن نجات آلبانی و اکران مستند مادر، عشق، جدایی در شهر فییر را پوشش خبری داد، در گزارش خود عنوان کرد: “اکران فیلم “مادر، عشق، جدایی” شبی فراموش نشدنی بود و فرصتی برای تأمل در خصوص درد مادرانی که به خاطر جدایی از فرزندانشان رنج کشیده اند و همچنان می کشند. این مستند برای آگاهی مردم در مورد پیامدهای اقدامات سازمان مجاهدین خلق، و در مورد ضرورت حفظ پیوندهای خانوادگی که برای زندگی و سلامت عاطفی افراد ضروری است، توضیح می دهد.”

انعکاس عالی تلویزیون Starplus Tv
انعکاس تلویزیون Starplus Tv

تلویزیون تی وی 4 پلاس آلبانی با انتشار گزارشی از همایش انجمن نجات آلبانی در شهرستان فییر همراه با اکران مستند مادر، عشق، جدایی در این باره گفت: “پیام این فیلم، همبستگی مادرانی است که در ایران هستند و فرزندانشان در سازمان مجاهدین خلق می باشند و چندین دهه است که با فرزندان خود ارتباطی ندارند.”

انعکاس تلویزیون Tv4puls
انعکاس تلویزیون Tv4puls

تلویزیون آپولون تی وی آلبانی در گزارشی درباره همایش انجمن نجات آلبانی در شهرستان فییر که به مناسبت اکران مستند مادر،عشق، جدایی برگزار شد، مطرح نمود: “این مستند عواقب پدیده‌ای را به تصویر می‌کشد که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار داده است، جایی که برای بسیاری از خانواده‌ها جدایی به زخمی بی درمان تبدیل شده است. شخصیت‌هایی که در این فیلم حضور دارند کسانی هستند که فاصله‌ای طولانی با فرزندان و عزیزان خود زندگی و تجربه کرده‌اند و با احساسات عمیق عشق و رنج وصف ناپذیر از دست دادن حضور فیزیکی یکدیگر مواجه شده‌اند.”

تلویزیون ویژن پلاس تی وی در گزارش خود از همایش فییر آورده است: ““مادر، عشق، جدایی” در داستانی پر احساس و پرتنش، پیامدهای پدیده‌ای را آشکار می‌کند که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار داده و برای بسیاری از خانواده‌ها زخمی بی‌درمان ایجاد کرده است. شخصیت های این مستند کسانی هستند که این مسافت طولانی را، که با احساسات عمیق عاشقانه و در عین حال دردهای وصف ناپذیر همراه بوده است، تجربه کرده اند.”

تلویزیون اینفو وب تی وی آلبانی، همایش انجمن نجات در شهر روسکووچ شهرستان فییر را پوشش خبری داد. موضوع تضییع حقوق مادران اعضای حاضر در کمپ مانز مجاهدین خلق، که در واقع موضوع اصلی مستند مادر، عشق، جدایی است در این گزارش برجسته شده است. در این گزارش آمده است: “این فیلم با موضوع مادرانی که از فرزندانشان جدا شده اند، که بخشی از سازمان مجاهدین خلق شده اند، و چالش ها و درد های این روابط جداگانه را بازتاب می دهد. شایان ذکر است که همایشی با اهتمام انجمن نجات آلبانی و همکاری شهرداری اسکووچ برگزار گردید. این همایش به مناسبت اکران مستند مادر، عشق، جدایی در فییر برگزار شد و جدایی اجباری که بر مادران اعضای مجاهدین خلق از طرف سران این سازمان تحمیل شده است، بررسی گردید.”

گزارش سایت InfoWeb از همایش فییر انجمن نجات آلبانی
گزارش سایت InfoWeb از همایش فییر انجمن نجات آلبانی

برخی سخنرانی ها:

اریسا ادریسی، رئیس انجمن نجات آلبانی، دانشجوی جوانی که خود مادر پسر 7 ساله ای است و بارها و بارها برای مادران ایرانی اشک ریخته در سخنان خود در معرفی و توضیح اهداف انجمن نجات گفت: “اولین پیامی که می‌خواهیم برسانیم این است که همه انسان‌ها باید درک کنند که مادر و خانواده امری اساسی در این زندگی هستند. من اعتقاد دارم که برای هر کسی خانواده بسیار مقدس است. برای برخی از اعضای این انجمن که امروز اینجا هستند و اعضای سازمان مجاهدین خلق در آلبانی بودند، خانواده دشمن شماره یک بوده است که باعث درد‌های زیادی برای مادرانی که بیش از ۳۰، ۴۰ یا حتی ۵۰ سال است که فرزندان یا عزیزانشان را ندیده‌اند، شده است. چون حتی ما که برادران و خواهرانمان در خارج از کشور هستند، حداقل یک بار در سال با آن‌ها دیدار می‌کنیم، اما در این سازمان این ارتباطات ممنوع است. بسیاری از مادران، پدران و اعضای خانواده هیچ‌گونه فرصتی برای برقراری ارتباط نداشته‌اند و نمی‌توانند یکدیگر را ملاقات کنند.”

ماکسیم گوگا، معاون شهرداری فییر، که در غیاب شهردار خانم مایلیندا بوفی و از جانب او سخنرانی می کرد و هدایایی را از جانب شهردار و شهرداری تقدیم انجمن نجات آلبانی نمود گفت: “باور دارم که طبق آنچه که تاکنون برای ما توصیف گردیده، موفقیت این انجمن کاملاً تضمین شده است. زیرا آن‌ها به پدیده ای پی برده‌اند که نمی‌توانند منتظر دولت خودشان باشند، بلکه منتظر دولت ما، یعنی دولت آلبانی برای اقدام هستند. او در ادامه بیان داشت که: “پیامی که این فیلم می‌دهد، که نمی‌خواهم پیش از زمان آن را توضیح بدهم، این است که جامعه و خانواده همه چیز هستند. این اصول اخلاقی است که یک کشور را سرپا نگه می‌دارد و من فکر می‌کنم که تمام نمایندگان حاضر در اینجا مرتبط با چیزی هستند که ما باید آن را در جامعه حفظ کنیم. بنابراین از شما سپاسگزارم که یک پیام اخلاقی پاک به هر یک از ما و خانواده‌های ما رساندید. از شما به خاطر شرکت در این مراسم تشکر می‌کنم و باور دارم که هر یک از شرکت‌کنندگان امروز پس از دیدن این فیلم، این حس را بیان خواهند کرد.” او سپس بعد از مشاهده فیلم، مجدداً سخنرانی کرد و گفت: “من فکر می‌کنم که موفقیت تضمین شده است و آرزو می‌کنم که فعالیت‌هایتان راه طولانی را طی کنند، اما با یک شرط که هر یک از ما باید بپذیریم که جامعه، خانواده از هر چیز دیگری در این دنیا باارزش‌تر است. بنابراین از همه شرکت‌کنندگان تشکر می‌کنم، موفقیت، موفقیت، موفقیت برای همه.”

صحبت های معاون شهردار در همایش انجمن نجات
صحبت های معاون شهردار در همایش انجمن نجات

هاریلا گوگا رئیس انجمن پارتیزان های سابق که خود از مسئولین شهرداری شهرستان فییر است در سخنرانی خود در همایش گفت: “شما را به عنوان یک انجمن که اینجا حضور دارید و چیزی را به ما ارائه دادید که ما آن را کم‌ و بیش از طریق تلویزیون های آلبانیایی دیده‌ایم، تحسین می‌کنم.” او در ادامه گفت: “مادران کسانی هستند که ما را با زحمت، درد و فداکاری، همیشه با اشک در چشمانشان، بزرگ می‌کنند. آن‌ها قهرمانان زندگی ما هستند و نباید هرگز آن‌ها را فراموش کنیم. بنابراین، از همه شما برای این فرصت که این احساسات و پیام‌ها را به اشتراک بگذاریم سپاسگزارم.”

در همایش شهرستان فییر، تعدادی از شرکت کنندگان به صورت خودجوش خواستار بیان احساساتشان بعد از تماشای مستند شدند. از جمله خانم دونیکا پاناهوری استاد دانشگاه در سخنانش گفت: “این یک درد بزرگ است، به‌ویژه برای مادران، زیرا مانند تمام مادران جهان، آن‌ها نیز درد شدیدی را احساس می‌کنند. شنیدن فریادهای دل‌خراش آن‌ها برای فرزندانی که نمی‌توانند ببینندشان، بسیار سنگین است.” او در ادامه گفت: “امیدوارم در آینده‌ای نزدیک این مادران بتوانند فرزندانشان را ببینند و کسانی را که بیش از هر چیز در این دنیا دوست دارند، در آغوش بگیرند.”

صحبت های خانم دونیکا در همایش فییر انجمن نجات آلبانی
صحبت های خانم دونیکا در همایش فییر انجمن نجات آلبانی

برخی از واکنش ها:

روز سه شنبه 2 بهمن ماه 1403 جلسه کمیته بانوان انجمن نجات خوزستان برگزار گردید. در ابتدای این جلسه علی اکرامی مسئول انجمن نجات خوزستان ضمن تشکر از حضور بانوان شرکت کننده در این جلسه گزارشی از آخرین اقدامات صورت گرفته از سوی انجمن نجات خوزستان و همچنین فعالیت های انجمن نجات آلبانی را به اطلاع اعضای کمیته رساند و تاکید کرد که انجمن نجات آلبانی از شروع تاسیس با تلاش ها و فعالیت های روشنگرایانه خود در عرصه اجتماعی آلبانی توانسته است پیام رسان خانواده های اعضایی باشد که برای سالها هیچگونه اطلاع و خبری از آنها ندارند. این انجمن در شرایط سخت آلبانی و حضور فرقه مجاهدین خلق که با انواع لابی گری ها تلاش کرده است صدای اعضای انجمن نجات آلبانی که در حقیقت صدای رسای خانواده هاست را خاموش سازد. ولی عزم جزم و ابتکارات و خلاقیت های چشمگیر رئیس و اعضای این انجمن توانست موقعیت آنها را در آلبانی مستحکم و در راستای رساندن صدای رسای خانواده ها گام های موفقیت آمیزی به جلو بردارد.”

موسی دامرودی در این خصوص نوشت: “حضور شخصیت هایی همچون معاون شهردار و نمایندگان شورای شهر از حزب سوسیالیست، که هم‌اکنون حزب حاکم در آلبانی به شمار می‌رود، به این کنفرانس اعتبار و وزن خاصی بخشید. این اشخاص به عنوان نمایندگان دولت در این برنامه شرکت کردند و حمایت خود را از تلاش‌های انجمن نجات اعلام نمودند. این اقدام نشان‌دهنده توجه و حساسیت دولت آلبانی به مساله حقوق بشر و حمایت از خانواده‌ها در برابر سیستم فرقه‌ای مخرب سازمان است که به طور غیرمستقیم جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهند.”

رضا اسلامی در مسیر رفتن به شهرستان فییر در کنار دست خلیل انصاریان و در خودروی وی برای افراد گرفتار در اردوگاه مانز پیام فرستاد و آنان را دعوت به آزاد بودن و آزاد زیستن کرد.

محمدرضا صدیق که خود در همایش شهرستان فییر سخنرانی نمود در کلیپی توضیح داد که: “همایش فییر مورد استقبال چشم گیری قرار گرفت. مادرانی بودند که با دیدن تصاویر مادران ایرانی اشک از چشمانشان سرازیر می شد و ناراحت بودند که چرا سرنوشت این ها این گونه بوده است. من هم صحبت کردم و گفتم سازمان به دنبال فریب افراد و مخصوصاً جوانان است و من خودم 21 ساله بودم که فریب خوردم و مرا به کمپ اشرف بردند. در طول بیست سال حضورم مادرم را از دست دادم.”. صدیق توضیح داد که معاون شهردار که در این همایش سخنرانی کرد، بعد از شنیدن داستان غمبار زندگی محمدرضا صدیق به سراغش رفته و با او ابراز همدردی کرده است.

الا ددا (سولولاری)، مسئول امور حقوقی انجمن نجات آلبانی درباره اکران مستند مادر، عشق، جدایی در شهر روسکووچ در شهرستان فییر می نویسد: “در این کنفرانس به طور گسترده در مورد حقوق بشر صحبت شد. برای الهی ترین حقی که هر یک از ما باید داشته باشیم، حق ارتباط با خانواده، با مادر، که در اردوگاه سازمان مجاهدین خلق به شدت ممنوع است.”

الا ددا مدیر حقوقی انجمن نجات آلبانی
الا ددا مدیر حقوقی انجمن نجات آلبانی

علی زمانی در مطلبی نوشت: “همایش انجمن نجات آلبانی جدایی و اسارت های افرادی را به تصویر کشید که هزاران نفر را تحت‌تاثیر قرار داد و انعکاس تلویزیون های بسیاری را در برداشت که پیام های مهمی گفته شد، از جمله تضمینی که معاون شهردار آقای ماکسیم گوگا در مورد حقانیت حضور انجمن نجات آلبانی داد که واقعاً مرا به وجد آورد. گردهمایی شهر فییر داستان های غم‌ انگیز از زندگی انسانهایی را نشان داد که خواسته یا ناخواسته در اسارتگاه مخوف رجوی در کمپ مانز موسوم به اشرف 3 گرفتار شده اند و سالهاست از بودن کنار مادر و لذت بردن در کنار خانواده محروم هستند، غم‌انگیزتر از آن جدایی مادران و خانواده‌های این اسیران در کمپ مانز است که سال‌هاست از پدران و مادران و فرزندان به اجبار جدا شده اند که قلب هر انسانی را به درد می آورد و باز غم‌انگیزتر اینکه برخی از این مادران چشم انتظار بی آنکه فرزندان خود را در آغوش بگیرند چشم از این جهان فرو بستند.”

علی هاجری در مطلبی با عنوان “چرا همایش فییر انجمن نجات آلبانی اهمیت داشت؟” نوشت: “سیری کنیم بر چند کنفرانس انجمن نجات آلبانی، هدف این فرد یا آن فرد نیست. هدف باز کردن راه برای دیدار مادران و پدرهایی ست که ده‌ها سال منتظر دیدار هستند. این موضوع در افکار عمومی جایگاه ویژه‌ای دارد، به همین دلیل کسانی که در این کنفرانس سخنرانی کردند از ته دل احساسات خود را بیان نمودند و این یعنی همدل و یار مادران هستند. در صورتی که در میتینگ مجاهدین خلق سخنران ها کلیشه‌ای صحبت می کردند چون پول در میان بود لاجرم راه به تعریف و تمجید می برد. این کنفرانس چه به لحاظ سیاسی و چه انسانی حائز اهمیت است و قبل از هر کس دیگری فرقه رجوی این را خوب می‌فهمد. رجوی که خود را یکه تاز میدان می‌دانست با دیدن این صحنه ها خود را بازنده میدان می بیند. من مطمئنم که در آینده نزدیک باز پیروزی های دیگری به دست خواهیم آورد و راه دیدار خانواده ها را هموار خواهیم کرد. همراهی مردم و مسئولین شهرداری و امنیتی بیانگر ارتقاء و پیشرفت انجمن نجات آلبانی است.”

خلیل انصاریان در مطلبی با عنوان “صدای مادران اسیران مجاهدین خلق در فییر آلبانی طنین انداز شد” نوشت: “کنفرانس در تالار شهرداری فییر آغاز شد و در ورودی این تالار، نمایشگاهی از کاریکاتورها و عکس‌هایی از مادران چشم‌انتظار برپا شده بود. این نمایشگاه که به ‌طور ویژه به معضلات و آلام مادرانی که در انتظار دیدار فرزندانشان هستند اختصاص داشت، توجه بسیاری از حاضران را جلب کرد و عمق درد و رنج آن ها را به نمایش گذاشت.”

حمید آتابای در کلیپی در خصوص این همایش با اشاره به برگزاری همایش و اکران مستند مادر، عشق، جدایی در شهرستان فییر که با حضور معاون شهردار و اعضای شورای شهر برگزار شد، معتقد است که برنامه اخیر یک سرفصل کیفی را رقم زده است. او گفت: “این بار یک سرفصل کیفی رقم خورد. ما در منهای بی نهایت و زیر فشار و ضرب و تهدیدها بودیم. انجمن ما با برگزاری همایش ها، به مرور افکار عمومی را آگاه کرد. تلوزیون های بزرگ آلبانی همایش های ما را پوشش خبری دادند و مدیران انجمن با شبکه های مختلف مصاحبه و روشنگری کردند.”

و همچنین در دیگر واکنش ها از جمله علی محمد رحیمی نوشت: “آن ها قول دادند تا جایی که در توان دارند صدای مادران باشند. آن ها به ما قول دادند تا آخرش ما را در این راه همراهی خواهند کرد.”

بیجار رحیمی نوشت: “اهمیت این کنفرانس در این بود که از جانب مقامات شهر مانند شهردار، معاون شهردار، مسئول موزه شهرداری و کارمندان شهرداری از حزب سوسیالیست که در حاکمیت دولت آلبانی است مورد مساعدت و حمایت قرار گرفته و امکانات شهرداری را برای بهتر برگزار شدن کنفرانس در اختیار انجمن نجات آلبانی قرار داده بودند.”

لیریه عباسی (شکری) نوشت: “این یک مناسبت منحصر به فرد بود که همه با اشک های خود از مادران ایرانی حمایت کردند.”

غلامرضا شکری نوشت: “مادر، عشق، جدایی تاثیر زیادی روی شرکت کنندگان گذاشت که باید به دست اندرکاران این کنفرانس دست مریزاد گفت چون فرقه رجوی انتظار چنین کنفرانس‌هایی را ندارد و هیچ وقت نمی‌تواند تحمل چنین موضوعاتی را داشته باشد چون دستش توسط جداشدگان رو شده است.”

میرلیندا ژاری (انصاریان) نوشت: “در لبخند مادر، گنج محبت و عشق نامحدود نهفته است. ولی این اتفاق برای مادرانی که پسران و دخترانشان در اردوگاه مجاهدین خلق در مانز در دورس هستند نمی افتد. بلکه درست عکس آن اتفاق می افتد.”

رضا اسلامی نوشت: “مهم ترین موضوع در این کنفرانس نقض آشکار حقوق بشر در حصارهای مسعود رجوی بود که همه سخنرانان بر این موضوع تاکید داشتند، سوءاستفاده سازمان مجاهدین خلق از اعضا و برای اهداف سیاسی خود و محروم کردن از ملاقات و ارتباط با خانواده صورت می گیرد که همه افراد حاضر در کنفرانس از خواسته برحق مادران حمایت کردند و در پایان کنفرانس کار ضد بشری مجاهدین خلق را محکوم نمودند.”

حسن شهباز نوشت: “حضور این مقامات می‌تواند به تقویت موضع انجمن نجات و ارتقای سطح آگاهی عمومی نسبت به وضعیت افراد گرفتار در تشکیلات فرقه‌ای کمک کند. به ویژه اشخاص سیاسی نقش کلیدی در تغییر نگرش عمومی و جلب حمایت‌های بین المللی دارند.”

التیسا بیلو (هاجری) نوشت: “کنفرانس شهر روسکووچ در شهرستان زیبای فییر یک موفقیت برای انجمن نجات ما بود.”

و نهایتا آلدو سولولاری مدیر رسانه ای انجمن نجات آلبانی در سخنرانی خود در همایش فییر اشاره نمود که: “در پایان من می خواهم به تک تک اعضای انجمن نجات که صبر و حوصله نشان داده اند و با ما یکی شده اند سلام گرمی بفرستم و از مدیر عامل انجمن نجات ایران، جناب آقای مهندس ابراهیم خدابنده که بزرگترین پشتیبان برای تحقق این پروژه ها بوده اند، تشکر نمایم.”

و اما نکاتی در خصوص این همایش حائز اهمیت ویژه است که نسبت به اقدامات قبلی انجمن نجات آلبانی تازگی و برتری داشته است.

1. مقامات رسمی، یعنی شهردار و معاون شهردار و اعضای شورای شهر و مسئولین شهرداری حمایت خود از انجمن نجات آلبانی را اعلام نموده و قول دادند که مطالبات ما را با دولت آلبانی که از حزب خودشان است مطرح نمایند.

2. شهرداری، برای برگزاری همایش، با انجمن نجات آلبانی همکاری لازم را به عمل آورد و امکانات و پرسنل خود را در اختیار مسئولین انجمن قرار داد که بار اجرایی و هزینه ها را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داد.

3. توجه رسانه ها تازگی داشت. فقط سه شبکه تلویزیونی برای انعکاس هماهنگ شده و پاسخ مثبت گرفته شده بود، اما شبکه های دیگری از طرق دیگر مطلع شده و مراجعه نموده و انعکاس دادند و همچنین خواستار مصاحبه گردیدند که اجبارا به بعد موکول شد.

4. اقبال عمومی به نحوی بود که مأموران امنیت بیرونی، به دلیل تکمیل ظرفیت سالن، از ورود افراد جدید جلوگیری به عمل آوردند. برای اولین بار جای خالی برای نشستن نبود و عده ای اجبارا ایستاده به تماشای مستند پرداختند.

5. هنگام پخش بروشور تبلیغی همایش در مرکز شهر و در برخورد با مردم، عده ای انجمن نجات و مسئولین آن را می شناختند و مطرح می کردند که از طریق انعکاسات تلویزیونی و فضای مجازی در جریان امر قرار گرفته اند.

فعالیت های انجمن نجات آلبانی طی این مدت به مثابه پله هایی بوده اند که پا گذاشتن بر روی هر پله، ما را قادر به پا گذاشتن بر روی پله بعدی و رسیدن به پله های بالاتر، و در نهایت رسیدن به مقصد می کند.

تا زمانی که حرکت رو به جلو است امید برای رسیدن به هدف باقی است. مروری بر فعالیت های انجمن نجات آلبانی بخوبی نشان می دهد که همیشه حرکت رو به جلو، به یمن حمایت و دعای خیر خانواده ها وجود داشته است.

ابراهیم خدابنده

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا