روزگار فعلی سازمان مجاهدین خلق یادآور حکایتی است که نقل می کنند، غضنفر به حج رفت و ضیافتی مفصل براه انداخت تا او را " حاجی " بنامند، ولی باز او را عضنفر خواندند!، مجاهدین هم هرآنچه تلاش می کنند تا مخاطبین آنها را مدره و دمکراتیک بخوانند، بازهم آنان را فرقه و تروریست و همکار صدام معرفی می نمایند!، از لیست هم که خارج شدند، هیچکس باور ندارد که آنها با تروریسم فاصله گرفته اند و یا مناسبات فرقه ای را کنار گذاشته اند و یا صدام را به عنوان پدرخوانده فراموش کرده اند!