برای پاسخ به این سئوال ابتدا باید به کنوانسیون چهارم ژنو که این سازمان بسیار درباره آن تبلیغ می نماید انداخت نگاهی افکند.
کنوانسیون چهارم ژنو درخصوص افراد غیرنظامی وحقوق آنها درزمان اشغال اشاره دارد تصریح می کند که افراد غیرنظامی خارجی درزمان اشغال تحت حفاظت اشغالگران قرار می گیرند.
ولی این قانون به دلایل ذیل مشمول افراد این سازمان نمی گردد
یکم _ سازمان مجاهدین درزمان اشغال نیروی نظامی ومسلح بوده و بعنوان بخشی از ارتش عراق محسوب می شدند ولذا افراد غیرنظامی تلقی نگردیده واز شمول این قانون خارج هستند.
دوم _ به فرض اینکه این سازمان پس از تسلیم وخلع سلاح تحت حفاظت نیروهای اشغالگرقرار گرفته باشند این حفاظت تنها تا رفع اشغال (دراینجا امضای قرارداد بین امریکا ودولت عراق دسامبر2008) پایان می یابد.
بنابراین صرف این نظر که اصولا تحت الحفظ قرارگرفتن این سازمان مسلح برپایه قوانین بین الملل وکنوانسیون ژنو خارج از قوائد بوده و تنها درچهارچوب نگاه انساندوستانه به یک گروه شبه نظامی خلع سلاح شده می گنجد_ چنین حمایتی پس از امضای قرارداد امنیتی نیروهای ائتلاف ودولت قانونی عراق پایان یافته است وبهمین دلیل است که آقای دکترموفق الربیعی مشاور امنیتی دولت عراق افراد این سازمان را بنا برقوانین دولت عراق دارای استاتوی بلاوضعیت اعلام نموده است.
والبته ذکر این نکته نیزضروریست که افراد مجاهدین پس از چند روز درگیری وبمباران پایگاه هایشان چون مقاومت را بی نتیجه می دیدند خود را تسلیم نیروهای ائتلاف نموده و اسلحه ومهمات خود را تحویل دادند ولذا این تسلیم دواطلبانه نبوده است.
باتوجه با موارد بالا هم اکنون این افراد تحت الحفظ محسوب نمی گردند وطبعا ازچترحمایتی نیروهای مهاجم برخوردار نیستند _ تحویل کلیه امور امنیتی وحفاظتی این قرارگاه از ابتدای سال میلادی از طرف امریکا به دولت عراق بهترین دلیل این مدعاست.
مسئله دیگری که سازمان مجاهدین مدتی است روی آن تبلیغ می کند خوداهدایی استاتوی پناهندگی به افراد مستقر دراین قرارگاه می باشند
ازنگاه حقوق بین الملل پناهنده به چه کسانی ودرچه شرایطی اطلاق می گردد و
چرا به افراد مستقردرقرارگاه اشرف استاتوی پناهندگی تعلق نمی گیرد؟
پناهندگی استاتویی است که به افرادی که بعلت های سیاسی ویا مذهبی ویا عقیدتی درکشورخود تحت آزار وتعقیب وپیگردقانونی قراردارند تعلق می گیرد _ البته این استاتوس شامل حال کسانی که متهم به قتل وکشتاربوده و تحت پیگردقراردارند نمی گردد_
بنابرمستندات موجود افراد مستقردرپادگان اشرف ازسال 1364 بدین سو بعنوان میهمانان دیکتاتورمعدوم عراق به صورت قانونی به این کشوروارد گردیده ولذا باتوجه به اینکه دولت قانونی کنونی این سازمان رایک گروه تروریستی قلمداد کرده وحاظربه دادن استاتوی پناهندگی به آنها نیست _ بنابراین این افراد به هیچ وجه پناهنده محسوب نمی شوند.
چگونه افراد مستقردراین پادگان فرصت تقاضای پناهندگی رااز دست دادند؟
درتاریخ دوم آپریل 2004 موافت نامه ای بین نیروهای امریکایی و مسئولین این قرارگاه منعقد گردید که به "موافقت نامه برای نفرات سازمان مجاهدین درقرارگاه اشرف معروف ومستند گردیده است".
مفاد این موافقت نامه ویا عهدنامه وتعهدات مندرج درآن توسط مسئولین قرارگاه چنین است:
الف _ سازمان مجاهدین حمایت ومشارکت درتروریسم را مردود می شمارد
ب _ تسلیحات خود را سال گذشته تحویل داده است.
ج _ خشونت رامردودمی نماید وبطورغیرقانونی مسلح نخواهد شد! درهیج عمل خصمانه ای درگیرنخواهد شد واز قوانین عراق وقطع نامه های ذیربط ملل متحد تازمانی که درعراق حضورداشته باشند تبعیت می نماید.
بنابراین شرایط تسلیم وخلع سلاح تعهدشده توسط مسئولین سازمان نیروهای امریکایی درسال 2004 پس از انعقاد چنین تعهد نامه ای متعهد شدند درچهارچوب قوانین عراق وبگونه ای محدود افراد خلع سلاح شده دراین قرارگاه را بگونه ای موقت زیرچترحمایتی خود قراردهند.
پس از امضا ی چنین تعهدنامه ای نیروهای امریکایی این افراد را مورد شناسایی وآمارگیری قرارداندن و درجهت تعین تکلیف این شبه نظامیان خلع سلاح شده گزینه هایی پیش روی آنها قراردادند این گزینه ها عبارت بودند از:
یکم _ بازگشت به ایران
دوم _ پذیرفته شدن درکشورثالث
سوم _ درخواست پناهندگی ازسازمانهای بین المللی مانند کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد.
چهارم _ استمراراقامت درعراق.
بنابر آمار ارائه شده ومستند این سازمان درنتیجه انتخاب این گزینه ها توسط افراد مستقردرقرارگاه حدود 200 نفر خروج از عراق رابرگزیدند و3400 نفرازاین نیروها استمراراقامت درعراق را برگزیدند.
بنابراین مستندات عموم افراد مستقردراین پادگان نظامی خلع سلاح شده (3400 نفر) تقاضای پناهندگی از ارگان های ذیربط ننموده اند که مسئولین کمساریای عالی سازمان ملل درامور پناهندگان بارها براین نکته مهرتائید گذاشته اند.
بنابرمستندات بالا و برخلاف ادعاهای اخیر رهبران سازمان که سعی می کنند درتبلیغات خود لقب پناهنده رابه این افراد اطلاق نمایند افراد مستقر درپادگان اشرف به هیچ وجه پناهنده محسوب نمی گردند و وضعیت آنها بنابرتعریف حقوقی بلاوضعیت و بلاتکلیف می باشد.
بنابر آنچه رفت برخلاف ادعا های بی پایه واساس وغیرقانونی_ حقوقی سران این سازمان بنابرتعریف های جهانی افراد مستقردرپادگان اشرف نه مشمول کنوانسیون چهارم ژنوقرارداشته ونه پناهنده محسوب می گردند.
وطبیعی است که تعهدنامه دوم آپریل سال 2004 بین امریکا ومسئولین این قرارگاه خودبخود ملغی شده وفاقدهرگونه ارزش حقوقی می باشد و درهمین راستاست که دولت امریکا پس ازبستن قرادرداد امنیتی بادولت منتخب مردم عراق پرونده وکلیه امور وتصمیم گیری درمورد سرانجام این این افراد را دراختیار دولت آنکشورقرارداده است تا مسئولین عراقی درچهارچوب قوانین وتعهدات بین المللی آنکشور نسبت به سرانجام این افراد اقدامات مقتضی رابعمل آورند.
درچنین صورتی بجاست تا سران این سازمان دست از لجاجت وپافشاریها واقدامات بی نتیجه جهت فشار فشارتشکیلاتی بر آنها برداشته واین افراد رامخیرکنند بین گزینه های دولت عراق مبنی بر بازگشت به ایران ویا تقاضای سفربه یک کشور ثالث یکی رابرگزینند_
یک باردیگربعنوان یک مدافع حقوق بشر وزنان هشدارمی دهم مسئولیت هرگونه خطر وآسیبی که متوجه سلامتی وامنیت این افراد گردد بعهده سران این سازمان می باشد که بدون هیچ دلیل موجه وقانونی این افراد را تشویق به ماندن درعراق ورودررویی با مصوبات دولت این کشور می نمایند.
ماخسته اگرچه شب زماخسته تراست
تاریکی اگرچه دم بدم بیشتراست
تاریک ترین زمان هرشب اما
دانم که همان لحظه پیش از سحراست.