پلیس عراق وارد اردوگاه اشرف شد

در حالی که بقایای رجوی در خواب‌های طلایی، به پنبه چینی و تهیه خوراک برای روحیه‌های درهم ریخته‌ی اعضای مجاهدین مشغول بودند و ادعایی از ریشه دروغ، بی پایه و جعلی درباره‌ی علت برکناری "موفق الربیعی" و انحلال دفتر مشاور امنیت ملی را به خورد ساکنان بی خبر از دنیا در اردوگاه اشرف می‌دادند، پلیس عراق نیز وارد اردوگاه اشرف شد! بقایای رجوی که استاد خانه سازی بر روی آب شده‌اند، در چند روز گذشته چنان با افسانه پردازی در این باره با ساکنان محصور در اردوگاه اشرف سخن می‌گفتند که گویی ابلاغیه دولت عراق درباره‌ی برکناری موفق الربیعی آن هم به خاطر مخالفت با مجاهدین را رسماً از جانب مالکی دریافت داشته‌اند! کار بدانجا کشیده شد که در راستای تحمیق افراد تحت سانسور اردوگاه اشرف،‌ برکناری موفق الربیعی را در عداد معجزات مسعود شمرده و اظهار داشتند هر که با مسعود در افتاد ور افتاد! اما به یک باره و با استقرار یک واحد از پلیس عراق در اردوگاه اشرف، نه تنها کذب این خوش خیالی‌های بلاهت بار برملا شد، بلکه به تصریح رهبری مجاهدین طی نامه‌ای به سفیر آمریکا در عراق و فرمانده‌ی نیروی چند ملیتی، قصد نیروهای پلیس عراق برای ورود به اشرف را یک اقدام سرکوبگرانه در راستای "غیرقابل تحمل کردن شرایط" توصیف نمود که از این پیشتر موفق ربیعی آن را وعده داده بود. ظاهراً حکایت رجوی شبیه ِ مرد ابلهی است که دعوی پیامبری داشت؛ می‌گویند یک نفر ادعای پیامبری کرد، به او گفتند معجزه‌ات چیست؟ گفت درختان به امر من به حرکت در می‌آیند! مردم از او اثبات این مدعا را خواستار شدند، او چندین بار به درختان امر کرد که به نزد او بیایند و چون به نزدش نرفتند! خود به سوی آنان رفت و در جواب مردم که توضیح می‌خواستند، یادآور شد که پیامبران را تکبر نیست! درباره‌ی تبلیغات پوشالی مجاهدین در مورد برکناری موفق الربیعی در سرمقاله‌ی 9/2/1388 یادآور شدیم که: « مسئله این است که موفق الربیعی، اولاً نماینده‌ی دولت عراق در این امر بود و با جابجایی ایشان هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد، دوماً ایشان شخص بسیار معتدل و میانه رویی است که به دلیل نزدیکی به آمریکایی‌ها ملاحظات فراوانی را در مقابله با گروه تروریستی مجاهدین لحاظ کرد، فلذا اگر کسان دیگری مسؤولیت این امر را برعهده گیرند طبعاً صبر و متانت وی را نخواهند داشت، سوماً و از همه مهمتر آنچه که دولت عراق در مرحله‌ی اول به منظور کنترل و تحت نظر قرار دادن دار و دسته رجوی در اردوگاه اشرف مورد نظر داشت توسط ایشان اجرایی و عملی شد،‌ کنترلی غیرقابل بازگشت که عملاً اردوگاه اشرف را به یک زندان تبدیل نموده است. » علاوه بر آن در مورد آتیه‌ی اقدامات دولت عراق، با حضور یا بدون حضور جناب آقای الربیعی نیز در سرمقاله‌ی 17/2/1388متذکر گردیدیم که: « دولت عراق بر اساس قانون اساسی و بر اساس خواست مردم این کشور و نیز به دلیل تمایلش برای برقراری روابط متمدنانه و صلح جویانه با کشورهای همسایه و منطقه، اعلام کرده است از حضور نامشروع و غیرقانونی گروههای تروریستی که علیه کشورهای دیگر فعالیت می‌کنند جلوگیری خواهد کرد و حضور آنان را ناشی از سیاستهای جنگ طلبانه و سرکوبگرانه‌ی صدام ِ معدوم می‌داند، بنابراین ادامه‌ی آنرا با هیچ توجیهی نمی‌پذیرد… با تأکید بر این واقعیت که بود و نبود موفق الربیعی در این قضیه، و اصولاً حتی تغییر دولت عراق که از آرزوهای غیرممکن مجاهدین و بقایای بعث می‌باشد تغییری در اصل موضع عراق در این باره ندارد و این مجاهدین هستند که باید خاک عراق را ترک کنند. » و گوشزد کردیم که: « بنابراین اگر همانگونه که تا کنون مجاهدین قصد القاء آنرا داشته‌اند که موفق الربیعی فردی است که مأموریت اخراج آنان و تحقق اوامر ایران را دارد، بایستی گفت از این به بعد بدا به حالشان! »