هفته گذشته چماقداران فرقه رجوی به تظاهرات مسالمت آمیز تعدادی از مخالفان و جدا شدگان از فرقه در پاریس حمله کرده و تعدادی از آنها را مجروح کردند.
اگر چه سرکوب مخالفان و بستن دهان معترضین با مشت آهنین به دستور شخص رجوی، روش همیشگی فرقه بوده و تازگی ندارد و اگرچه بسیاری از جدا شدگان واقعیات درون این فرقه را با مستندات خود به خوبی افشا کرده اند، اما فرق اینبار با آنچه در درون فرقه صورت گرفت و آنچه این اقدام را از اقدامات مشابهی که در درون اسارتگاه اشرف انجام شد متمایز می کند در این است که، چماقداران فرقه در روز روشن و در زیر دید و انظار انبوه مردم فرانسوی و در محدوده جغرافیایی کشوری که در قانون آن اعتراض مسالمت آمیز آزاد است، به یک اعتراض و تجمع مسالمت آمیز که کاملا قانونی هم بود یورش بردند و در روز روشن بر خلاف قانون و عرف جامعه فرانسه عمل کردند.
بنابراین باید پرسید:
-آیا این حرکت نشان نداد، فرقه ای که سبک برخوردش با مخالفین خود در خارج از مناسباتش، آنهم در زیر دید و انظار بین المللی اینگونه است، در درون اسارتگاه اشرف با مخالفین خود چه کرده و چه می کند؟
– آیا رهبر چنین فرقه ای خشونت طلب و ضد دمکراسی نیست؟
– آیا این حرکت نشان نمی دهد که رجوی چقدر از باز شدن حصار زندان اشرف در وحشت است، زیرا که بستن دهان مخالفین درونی در داخل اسارتگاه اشرف هزینه سیاسی کمی دارد، اما بستن این دهان ها در خارج از این زندان هزینه بسیار گزافی برای او خواهد داشت؟
– آیا این اقدام نشان نمی دهد که چرا رجوی از ملاقات افراد اسیر فرقه با خانواده هایشان در خارج از اشرف وحشت دارد؟
– آیا از کسی که در درون مناسبات فرقه خود رادیو، تلویزیون و هر نوع وسایل ارتباط جمعی و وسایل ارتباطی اعم از تلفن و… را منع کرده، غیز از این انتظار می رفت که دیکتاوری را به هر کجا که بتواند بسط دهد؟
– آیا این اقدام بیانگر این نیست که رجوی ماهیتا خشونت طلب و جنگ طلب بوده و فقط به جنگ و درگیری و نابودی هر نوع مخالفی فکر می کند و ادعاهای او مبنی بر کنار گذاشتن کار های مسلحانه تنها و تنها از سر ناچاری است و او دیگر امکان داشتن سلاح را ندارد و به قول معروف فعلا آب نمی‌بیند والا شناگر ماهری است؟
– آیا این حرکت فرقه بخوبی ماهیت سرکوبگرانه نشست هایی همچون نشست های دیگ، عملیات جاری، غسل هفتگی و… دلیل استفاده از این ابزار سرکوب توسط رجوی برای کنترل اعضای ناراضی را بیان نمی کند؟
– آیا این حرکت نشان نداد افراد این فرقه که حاضر به انجام چنین اعمالی می‌شوند تحت تاثیر القائات ذهنی در درون فرقه، در حصار ذهنی قرار داشته و تا وقتی که در این حصارها باشند برای اجرای دستورات و خواسته های رهبری فرقه، از خود هیچ گونه قدرتی نداشته و دست به هر کاری می زنند؟
اگرچه چماقداران رجوی در این حرکت برخی از مخالفان را با مشت و لگد زخمی نمودند و ظاهرا در کوبیدن و مجروح کردن پیروز شدند، اما بر اساس ضرب المثل معروف که: «عدو شود سسب خیر اگر خدا خواهد»، این حرکت فرقه بسیاری چیزها را روشن و ماهیت آنان خیلی بیش از پیش روشن نمود.