در تاریخ 30/11/1388 دارودسته ی رجوی با درج اطلاعیه ای در سایت ایران افشاگر وحشت و هراس خویش را از حضور خانواده ها در درب ورودی اشرف برای ملاقات با عزیزان و بستگان تحت اسارتشان آشکار کردند. واکنش شتابزده و نابخردانه ی سران مجاهدین گویای این امر مشهود است که دارودسته ی رجوی علیرغم شعارها و هیاهویی که به راه انداخته اند از هر گونه ارتباط خانواده ها با افراد تحت اسارت در اشرف بشدت پرهیز کرده و به میثاق های بین المللی نیز دهن کجی می کنند.
دارودسته ی رجوی فریبکارانه ادعا دارند قوانین و کنوانسیون های بین المللی مبنی بر حق ملاقات ساکنان اشرف با خانوادهها را بدون هیچگونه قید و شرط، محدودیت و بدون حضور طرف ثالث بهرسمیت مىشناسند و هیچ مانعى براى آنان ایجاد نخواهند کرد.
اما هم اکنون تعداد زیادی از خانواده های حاضر در درب ورودی قرارگاه اشرف که بیش از ده روز است در آنجا مستقر هستند و خواهان ملاقات و دیدار با بستگانشان هستند متاسفانه با مخالفت شدید مسئولین اشرف موفق به ملاقات با عزیزان خویش نشده اند. حال می بایست سران فرقه ی تروریستی مجاهدین به سوالات بیشماری پاسخ دهند و اینکه چرا آنان به خواسته ی مسلم خانواده ها مبنی بر امکان ملاقات با بستگانشان اهمیتی نمی دهند و به کارشکنی و تبلیغات منفی رو آورده اند؟
بی شک، رفتار سران مجاهدین در انگ زدن و تحت فشار روانی قرار دادن خانواده هایی که از اقصی نقاط جهان برای دیدارهای خانوادگی در درب ورودی اشرف در انتظار در آغوش کشیدن عزیزان و بستگانشان بسر می برند، کاری نابخردانه و رفتاری مغایر با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر است. سران مجاهدین حتی به میثاق ها و کنوانسین های بین المللی نیز که خود پایبندی به آن را در اطلاعیه ی اخیر خویش مطرح کرده اند، نه تنها اهمیتی نمی دهند بلکه سعی دارند با طرح ادعاهای واهی و حاشیه پردازی راهی و گریزی برای
بن بستی که در آن فرو رفته اند بیابند؟ آنان در تبلغیات ماهواره ای و از طریق سیمای به اصطلاح آزادی فریبکارانه شعار امکان و زمینه ی ارتباط و تماس افراد مستقر در اشرف با اعضای خانواده هایشان در سراسر جهان و ایران را می دهند اما از حضور خانواده ها در درب ورودی اشرف دچار واهمه و وحشت گردیده اند و بیمارگونه به جنجال سازی می پردازند تا موضوع دیدارهای خانوادگی را تحت الشعاع قرار دهند؟!!
واقعیت این است سران بیرحم و تروریست مجاهدین هر گونه ارتباط افراد تحت سیطره در اشرف با اعضای خانواده هایشان را فاکتور مهم و تاثیر گذاری در روشنگری کادرهای تشکیلاتی بی خبر از تحولات دنیا، می پندارند و اطمینان دارند تماس و یا ارتباط خانوادگی منجر به ریزش روز افزون نیروهای تحت اسارت در اشرف خواهد شد و بر این اساس دیدارهای خانوادگی را بر نمی تابند. رهبران بی احساس مجاهدین که هم اینک با عزم قاطع و اراده ی مصمم خانواده ها برای رهایی عزیزانشان از حصارهای ذهنی و فیزیکی دارودسته رجوی در اشرف مواجه شده اند اقدام به قدرت نمایی در خیابان های اشرف می کنند و سعی دارند با بسیج معدود پادوها و چماقدارن فاشیست خویش جو رعب و وحشت بیافریند و خانواده ها را از اقدام قانونی و مسالمت آمیزشان برای دیدارهای خانوادگی بر حذر دارند؟!!
آیا در عصر تحولات دموکراتیک می توان حقوق انسانی و خواسته های به حق و مشروع خانواده های حاضر در درب ورودی قرارگاه اشرف را پایمال کرد و یا به آن دهن کجی نمود؟
این پرسشی ست که می بایست دارودسته ی رجوی بدان پاسخ گویند؟ آرش رضایی