بور شدن و ورشکستگی سیاسی فرقه رجوی بعد از حضور میلیونی مردم ایران در 22 بهمن (سی و یکمین سالگرد انقلاب ایران) و بلاتکلیفی اعضای فرقه و حاد شدن مسئله اشرف باعث گشته که یک بار دیگر رهبران فرقه رجوی به دوره گردی و گدایی و روسپی گری سیاسی روی آورند و این بار خانم مریم قجر به دوره گردی پارلمان فنلاند رفته است تا با سخنرانی متناقض خودش درد اصلی خودش که همانا مسئله اشرف می باشد طرح کند تا شاید چند امضایی را برای حمایت از فرقه بدست بیاورد. به همین منظور او در این مجلس طی سخنان متناقضی مدعی می شود: نارضایتی انفجاری جامعه توسط این رژیم قابل مهار نیست و این رژیم در سراشیب سرنگونی است… ملاها برای بقای خود به سلاح اتمی نیاز دارند. خانم رجوی که همیشه سعی دارد همسو با دشمنان انقلاب از جمله آمریکا پیشرفت های هسته ای مردم ایران را خطرناک و در جهت ساخت سلاح اتمی توسط رژیم قلمداد کند تا بدین طریق خودش را مطرح کند، این بار نیز به صورت مبسوط به علم کردن این موضوع پرداخته است و مدعی شده که رژیم برای جلوگیری از سقوط خودش دست به ساختن سلاح اتمی زده است. باید از خانم قجر سوال کرد، اگر این رژیم در حال سقوط است اولا چگونه رژیم به این صنعت بزرگ دست پیدا کرده است و ثانیا او چگونه از این سلاح می تواند برای سرکوب مردم کشور خودش استفاده کند؟ او در این سخنرانی متناقض از یک طرف رژیم ایران را در حال سرنگونی و سراشیب سقوط اعلام می کند و از طرف دیگر مدعی می شود که جمهوری اسلامی در سایر کشورهای منطقه از جمله افغانستان و عراق نفوذ دارد و تلاش دارد تا با تاثیر گذاری بر انتخابات عراق عوامل خودش را در آنجا ابقا کند در جای دیگری مریم عنوان می کند که: من گفته ام و باز هم تکرار می کنم که تغییر بدست مردم و مقاومت سازمان یافته آنها محقق خواهد شد متاسفانه تاکنون دولت های غربی با سیاست مذاکره و استمالت در طرف رژیم بوده اند الان زمان آن رسیده است که اروپا در کنار مردم ایران قرار گیرد. فشار دول غربی بر علیه جمهوری اسلامی ایران بر کسی پوشیده نیست و این کشورها نیز سعی دارند هر روز بر آن افزوده و تحریم های بیشتری نیز اعمال کنند حال اینکه مریم رجوی از کجا به این نتیجه رسیده است که دول غربی جمهوری اسلامی را استمالت می کنند جای سوال است؟ اگر تحریم و سنگ اندازی در مقابل پیشرفت های هسته ای مردم ایران و موضع گیریهای مغرضانه دول غرب علیه ایران از دید گاه فرقه رجوی را استمالت بدانیم، پس دوره گردی مستمر خانم قجر در اروپا و کاسه گدایی به دست گرفتن در نزد راست ترین سناتورها و وکلای و قضات بازنشسته و… برای کسب حمایت از فرقه را چه بنامیم؟ خانم مریم قجر که نزدیک به سی سال در خارج از ایران جا خشک کرده و زندگی آن چنانی دارند چنان از مقاومت سازمان یافته در داخل ایران سخن به میان می آورد که انگار پایگاه اجتماعی بزرگی در داخل ایران دارند و طوری در نزد سناتورها صحبت می کند که رهبری همه این اعتراضات در داخل کشور توسط او و همسر فراریش انجام می شود. ولی باید گفت واقعیت در این است که درد اصلی رجوی ها بلاتکلیفی اعضا و مسئله جمع شدن قرارگاه اشرف (که هر روز مشکلی بر مشکلاتش اضافه می شود) می باشد که امروز رهبری آن را وادار نموده است که در پارلمان های مختلف ناله سر دهد که رژیم در حال سرنگونی است و…!!! و تلاش دارد تا از طریق این پارلمان ها نظر مثبت دولت آمریکا را بدست آورد تا بتواند به خیال خام خودش قرارگاه اشرف را در عراق تثبیت کند و از نابودی این فرقه جلوگیری به عمل بیاورد.