" برادر حاتم طائی در چاه زمزم ادرار کرد. او را با پس گردنی، کشان کشان نزد حاکم وقت بردند؛ حاکم از علت کارش جویا شد. پاسخ داد که با تمام وجود می‌خواسته حرکتی کند تا به آوازه و شهرت برادرش برسد، و پس از مدت‌ها تامل، فکر بکر ادرار در زمزم را اجرا کرده است."
رجوی در آخرین نشست تشکیلاتی، به صراحت مطرح شدن ِ اردوگاه اشرف با هر اتفاق و رویدادی را خیرکثیر نامید و نسبت به آن ابراز خوشحالی کرد. خواه آن اتفاق رویارویی با پلیس عراق و خواه جلوگیری از ملاقات ِ اعضاء با خانواده هایشان – که آنها را مزدوران ارتجاع لقب می داد- باشد! اگرچه این اظهار نظر، ترفندی برای مهار وضعیت انفجاری درون تشکیلات و تاکتیکی برای کنترل ترس و ناامیدی و سرخوردگی شدید نیروها است،لیکن این سکه یک روی دیگر هم دارد و آن بروز شخصیت واقعی رجوی است که خواهان مطرح شدن به هر قیمت است. مرور شخصیت رجوی در چهل سال گذشته که از بد حادثه در بستری از رویدادهای سیاسی متبلور شده است، نشان می دهد مطرح شدن به هر قیمت، " خط سرخ " رجوی است و در این مسیر آبرو و حیثیتی نمی شناسد. مجال کنونی برای برشمردن مصادیق این خط سرخ کفایت نمی کند و نیاز به کتابی جداگانه دارد،فقط یادآوری انقلاب ایدئولوژیک و فجایع و وقایح مرتبط با آن که شهرتی حقیقتاً جهانی را برای رجوی رقم زد کفایت می کند. پیرامون وقایع اخیرهم که موضوع اردوگاه اشرف را بر سر زبانها انداخته – آنچه رجوی تشنه آن است – ایران اینترلینک گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا را منتشر کرد، در آنجا آمده است: " در روز بیست و هشتم ژوئیه درگیری هایی در کمپ اشرف در استان دیالی بوقوع پیوست. این زمانی رخ داد که نیروهای انتظامی عراق به قصد برقراری ایستگاه پلیس وارد کمپ گردیدند. این کمپ بیش از سه هزار و چهارصد نفر از گروه تروریستی ایرانی مجاهدین خلق را در بر می گیرد. درگیری ها منجر به مرگ یازده تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق و زخمی شدن سی تن از افسران انتظامی عراق گردید. دولت با دلایل معتبر ابراز نمود که سازمان مجاهدین خلق آغاز گر درگیری ها بوده و تظاهراتی اعتراضی را برای بستن راه ورود نیروهای انتظامی عراق به کمپ سازمان داده است." در همین گزارش اشاره ای هم به نقض حقوق بشر و اختناق حاکم بر این گروه و جلوگیری از خروج اعضاء شده است، اشاره وزارت امور خارجه آمریکا علاوه بر گزارشی است که سازمان دیده بان حقوق بشر در باره ی زندان و شکنجه – که به طرز کم نظیری در باره یک گروه – منتشر کرد می باشد. در مورد توقف دوماهه خانواده ها در پشت در اردوگاه مجاهدین و ممانعت از دیدار آنان با فرزندانشان اکنون توجه تمامی رسانه های جهان به این عمل غیرانسانی جلب شده است، حتی دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین با انعکاس این قضیه در برخی رسانه های عربی، به این توجه دامن می زند که صد البته به اشتهار مجاهدین و برآورده ساختن آرزوی رجوی می‌انجامد. با این وجود می توان گفت که مجاهدین و در رأس آن رجوی حقیقتاً در زمینه مطرح شدن رکورد شکنی کرده و به اشتهاری بی رقیب دست یافته اند، اشتهار در سبوعیت، قانون شکنی و نقض ابتدایی ترین حقوق انسانی… اگر این اشتهار و بر سرزبانها افتادن در چهل سال گذشته دردی را از رجوی دوا کرده است،بعد از این هم خواهد توانست وی را از منجلابی که در آن دست و پا می زند نجات دهد.